Latest Post
5:06 AM
လက္ပန္းရြာ အတြဲဘက္ ( အ ထ က ) ေက်ာင္းၾကီး
ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုခန္႔ ခန္႔ ညားညား အထက္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေဆာင္ ရွိေနတာဟာ အနီးနားရွိ ရြာေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတာပါပဲ ။
မိုးတြင္းလို အခါမ်ိုးမွာ ေရၾကီး ေရလွ်ံ လြယ္တဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ေျမာင္းေတြ ကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ေက်ာင္းလာတက္ၾကတဲ႔ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရြာက ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဟာလည္း ခ်ီးက်ဴးဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္ ။ ဒီေဒသက ကေလးေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔မွာ အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာ စာသင္ေက်ာင္းအထိ လိုက္ျပီး ထမင္းခြံ ႔ေကၽြးေနတဲ႔ မိဘေတြကို ဒီအထိ ေခၚျပီး ျပခ်င္လွတယ္။
ျပီီးေတာ႔ ေရစီးသန္လွတဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ကိုေလွနဲ႔ ျဖတ္ကူေနရတဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ကေလးေလးေတြအတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူၾကီးမင္းေတြက အမွန္တစ္ကယ္လိုအပ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြမွာ ေခ်ာင္းကူးတံတားေတြ ေဆာက္ေပးနိဳင္ေစဖို႔ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီေဒသမွာ မိဘ ၊ ဆရာ ၊ ေက်ာင္းသား တို႔ရ ဲ႔ လံု႔လ၀ိရိယ ေကာင္းစြာနဲ႔ ပညာေရးကို က်ိဳပမ္း အားထုတ္မွဳေတြေၾကာင္႔ အခုဆိုရင္ လက္ပန္း တစ္ရြာထည္းမွာ လက္ရွိ ဆယ္တန္း ေအာင္ ၊ ဘြဲရ လူငယ္တို႔ အေယက္ 50 ေလာက္ရွိေနၾကပါျပီ ။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔ ေလးေတြက တတ္ထားတဲ႔ ပညာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ အလုပ္ကိုင္အခြင္႔လမ္းေတြ မရရွိၾကေသးဘဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ။
အလုပ္တစ္ခုေခၚတယ္ဆိုရင္ ရြာကေနလမ္းစရိတ္ ၊ စားစရိတ္ နဲ႔ အေထြတြစရိတ္ေတြ ကုန္က်ခံျပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကေပမယ္႔ လို႔ အလုပ္လစ္လပ္ေနရာနဲ႔ ေလ်ွာက္တဲ႔ လူဦးေရ မမွ်ၾကလို႔ လားေတာ႔ မသိဘူး အလုပ္ရရွိတဲ႔သူေတာ္ေတာ္ရွားတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ ဟိုတေလာက ျမန္မာ တစ္ျပည္လံုး အံုးအံုးက်က္က်က္ ဆရာ ဆရာမေတြ အျဖစ္လုပ္ေတြ ရရွိသြားၾကေပမယ္႔လို႔ ဒီလက္ပန္းရြာက တစ္ေယာက္တစ္ေလမွ ကို မရွိၾကပါဘူးတဲ႔ ။ မိဘေတြချမာ သူတို႔သားသမီးေတြရဲ ႔ဘ၀ ထြက္ေပါက္ရရွိဖို႔ အတြက္ စီးပြားေရး အဆင္မေျပၾကတဲ႔ အထဲက ၾကိဳးစားျပီး ပညာသင္ေပးၾကရွာေပမယ္႔ ထိုက္တန္တဲ႔ အလုပ္ေလးတြ မရရွိၾကေတာ႔ အခုခ်ိန္မွာေတာ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနၾကရရွာတယ္ ။ အဲတာေတြကိုၾကားသိရျပီးေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ႔ ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ ဒီနယ္ တစ္၀ိုက္က လူငယ္ေလးေတြကို အလုပ္ကိုင္ အခြင္႔လမ္းေတြခ်ေပးနိဳင္ျပီး အရာရာ ဖန္တီးနိဳင္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေလ႔မလဲ လို႔ ေလၾကီးမိုးၾကီး အေတြးေတြ ၀င္ေနမိပါတယ္ ။
ရြာမွာ အစိုရက အခမဲ႔လႊင္႔ေပးတဲ႔ ရုပ္သံလိုင္းေတြ မမိပါ ။ ဒီေတာ႔ Sky Net လို ဆေလာင္းကေနဖမ္းယူရတဲ႔ လိုင္းကို ဘဲ စုျပံဳၾကည့္ေနရတယ္လို႔သိရပါတယ္ ။ အဲဒီလိုလိုင္းေတြ တတ္ဆင္နိဳင္တဲ႔ အိမ္က ဘယ္နွစ္အိမ္မွ မရွိေတာ႔ လူတိုင္းေစ႔ အျပင္ပေလာကနဲ႔ အျပည့္၀ ထိေတြ ႔မွဳ မရေသးဘူးလို႔ ေျပာရင္ လြန္မယ္မထင္ဘူး ။ ဒီလို ေခ်ာင္က်က် ေနရာေတြ မွာ သက္ရွင္ျပီး လူလုပ္ေနရတဲ႔ သူေတြအတြက္ အခမဲ႔ ရုပ္သံလိုင္းေတြေတာင္မွ မျဖန္႔ က်က္နိဳင္ေသးတာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးပါတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ တာ၀န္ရွိသူတို႔ ကို အားမလိုအားမရေတြ ျဖစ္ေနမိတယ္ ။ ရြာက အစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္ ေျပာစကားမရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ …. ပခုကၠဴျမိဳ ႔ ကေနတဆင္႔ ျဖန္႔ျဖဴးေနတဲ႔ ပဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေဒသထြက္ကုန္ေတြဟာ က်ေတာ္တို႔ ေယာေဒသက အမ်ားဆံုးက်ားကန္ေပးထားတာပါဗ်ာ… တဲ႔ ။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ ကၽြန္းသစ္လို ကမၻာ႔ေစ်းကြက္အထိ တင္ပို႔ နိဳင္တဲ႔ သစ္ေတြကလည္း ဒီေဒသကေနထြက္ေနတာဘဘဲ မဟုတ္လား ။ ဒါဆိုရင္ သူ ႔အထိုက္ေလ်ွာက္ေဒသထြက္ကုန္ေတြ ထုတ္လုပ္ေပးေနတဲ႔ ဒီေဒသ ဖြံ ႔ျဖိဳးမွဳ အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြကို ေတာ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးသင္႔ တယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ ။ ရြာမွာ ေက်ာင္ေနဖူးျပီး စာ အုပ္ စာေပေတြကို ဖတ္ရေကာင္းမွန္း သိေနတဲ႔ လူငယ္ ၊ လူလတ္ပိုင္း အရြယ္ေတြကလည္း စာကို အငမ္းမရ ဖတ္ခ်င္ေနၾကေပမယ္႔လို႔ ဘယ္လို စာေပမ်ိဳးက မွ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ ႔မရနိဳင္ေသးပါဘူး ။ တခ်ိဳ ႔ေစတနာရွင္ေလးေတြက ပခုကၠဴျမိဳ ႔ကေန သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္အေဟာင္းေလးေတြ စုျပီး ေပးပို ႔ၾကတာေလာက္ဘဲ ဖတ္ေနၾကရရွာပါတယ္ ။ ရြာထဲမွာေတာ႔ စာအုပ္မရွိပဲ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ျဖစ္ေနတဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ေလးတခုေတာ႔ ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အခုအဲ ဒီစာၾကည့္တိုက္ေလး ျပန္လည္ အသက္ရွင္လာဖို႔ အတြက္ ရြာကလူငယ္ေလးေတြ လွဳပ္ရွားမွဳေလးေတြ လုပ္ေနတယ္ အသံၾကားလို႔ က်ေတာ္လည္း ရန္ကုန္ကေန ရတတ္သမွ် စာအုပ္စာေစာင္ ေတြ ပို႔ေပးဖို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္ ။
ညဘက္ ေက်ာင္းမွာ စာလာက်က္ေနၾကတဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးမ်ား ......
တကယ္ေတာ႔ သူတို႔ ေလးေတြ ဟာ လူသာ ေခ်ာင္က်တဲ႔ ေနရာမွာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ ေျခခ် ေနထိုင္ၾကရေပမယ္႔ အသိျမင္ ဗဟုသုတ အားျဖင္႔ ေတာ႔ ပိတ္ဆိုျပီး မေနသင္႔ ဘူးမဟုတ္လား ။ တခ်ိဳ ႔လူေတြက ကမၻာၾကီးဟာ ရြာၾကီးျဖစ္ေနျပီလို႔ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔ ေျပာဆိုေနၾကေပမယ္႔လည္း က်ေတာ္တို႔ ဆီမွာေတာ႔ ရြာဟာ ရြာ ျမိဳ ႔ဟာျမိဳ ႔အျဖစ္ ကြာဟမွဳေတြ ရွိေနပါေသးလားလို႔ ေတြးေနမိပါတယ္ ။ အခုခ်ိန္မွာ ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုစရာ တယ္လီဖုန္းေတြ ရြာမွာ ( လိုင္းမိေအာင္ အထူးတလည္ တပ္ဆင္ျပီး ) သံုးျပဳနိဳင္ၾကလို႔ သာေတာ္ေတာ႔တယ္ ။ ရြာမွာ က်မ္းမာေရး ေစာက္ေရွာက္မွဳ အေနနဲ႔ အစိုးရ သားဖြားဆရာမတစ္ေယာက္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ သာမန္ အျဖားေရာဂါနဲ႔ ေဆးရံု မတက္ရတဲ႔ ေရာဂါ ေတြ ဆိုရင္ေတာ႔ ရြာကလက္ခံထားတဲ႔ ေဆးဆရာ အမည္ခံေတြ ဆီမွာပဲ ေဆးထိုး ေဆးေသာက္ နဲ႔ ကုသခံၾက ပံုရတယ္ ။ ရြာထဲက စီးပြားေရး ေျပလည္ျပီး အသိဥာဏ္ ဗဟု သုတရွိတဲ႔ အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္က .. တို ႔ဆီမွာ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ေတာ႔ လိုတာပါ႔….အခုလက္ရွိမွာေတာ႔ မေသသင္႔ဘဲ ေသတဲ႔ သူနဲ႔ ေရတိမ္နစ္တဲ႔ သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ… တဲ႔ ။ အဲ လို အေျပာမ်ိုး က်န္တဲ႔ ရြာသားေတြ ေျပာသံ သိမ္မၾကားရပါဘူး ။ ေစာေစာက အေဒၚၾကီးေျပာသလို မေသသင္႔ ဘဲ ေသသြးၾကရတဲ႔ လူေတြအတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ပီပီ ေသေန႔ ေစ႔လို႔ ေသတယ္ ဆိုတာ နဲ႔ လူေတြဟာ သူ ႔ကံပါလာသေလာက္ပဲ လူ႔ ျပည္မွာ ေနၾကရတယ္လို႔ ယူဆ ထားၾကတာလားေတာ႔ မသိဘူး ။
ဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ ရြာထဲ ေလွ်ာက္လည္ျပီးတာနဲ႔ မေန႔ က ညဘက္ၾကီးေယာေခ်ာင္းမွာ က်ေတာ္႔ ကို ေရသြားခ်ိဳးခိုင္းရတာ အားနာလို႔ လားေတာ႔ မသိ ညေန 4 နာရီေလာက္မွာ က်ေတာ္႔ကို ေယာေခ်ာင္းဆီ ေခၚသြားျပီး ေရခ်ိဳးေစပါတယ္ ။ အဲလိုမ်ိဳးလင္းလင္းက်င္းက်င္း အခ်ိန္မွာဆိုရင္ေတာ႔ ေရခ်ိဳးရုံ ဘယ္ကမလဲ အားရေအာင္ ေရေတြ ဘာေတြေတာင္ ကူးလိုက္ေသးတယ္ ။ ဒီလို ေခ်ာင္းထဲ ေရမကူးရတာၾကာေပါ႔ ..။ က်ေတာ္႔ အထင္ ဒီလက္ပန္းရြာ ရွဳခင္းကို ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကည့္ရတာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ထင္တယ္ ။ အေနာက္ဘက္က ၀င္ခါနီး ေနလံုးၾကီးက လက္ပန္းရြာရွိတဲ႔ ေတာင္ကုန္းေလးရယ္ ရြာအ၀င္ လက္ပံပင္ ၾကီးရယ္ ျပီးေတာ႔ အဲဒီနားမွာ ေတာင္နဲ႔ ေျမာက္ စီးဆင္းေနတဲ႔ ေယာခ်ာင္းၾကီးကို မီးေမာင္ထိုးေပးထားသလိုကို ျဖစ္ေနပါေတာ႔ တယ္ ။ အဲ ဒီ အခ်ိန္မွာ ဆိုရင္ ေခ်ာင္းတန္း တစ္ေလ်ာက္ရွိ ရြာေတြက ေရခ်ိဳးေနသူ ၊ ခ်ိဳးဖို႔ လာေနသူနဲ႔ ေရခ်ိဳးျပီး ျပန္သြားသူေတြဟာ စည္ကားလို႔ ေနတယ္ ။ ဒါအျပင္ အဲ ဒီ အခ်ိန္ဟာ ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ၾကက္သြန္ခင္း ၊ ပဲခင္း စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ သူေတြက စိုက္ခင္းထဲကို ေရေတြ ပက္ၾကတဲ႔ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္ ။
ညေနေစာင္း ေယာေခ်ာင္းကို ေရခ်ိဳးဆင္းခ်ိန္ .....
ညစာထမင္းကိုေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔အဘုိးနဲ႔ အဖြား အိမ္မွာ အေဒၚေတြက ခ်က္ေၾကြးတဲ႔ ထမင္းကို စားရမယ္တဲ႔ ။ စားပြဲ အ၀ိုင္း တစ္ခုထဲ မွာ ဟင္းခြက္ေတြ အျပည္ခင္းထားျပီး အိမ္ဦးခန္းမွာ ျပင္ထားေပးတယ္ ။ အဲ ဒီအခ်ိန္က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက ရြာထဲ ခဏ ၀င္သြားတာမို႔ က်ေတာ္႔ တစ္ေယာက္တည္း စားဖို႔ အတြက္ ျပင္ေပးထားတာ လို႔ ေျပာပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ က ..အဲ လိုေတာ႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုျပီး အဖိုးနဲ႔ အဖြားကိုပါ က်ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ၀င္စားဖို႔ အေတာ္ေလးကိုေတာင္းပန္ရတယ္ ။ ဟင္းေတြကေတာ႔ စံုေနတာပါဘဲ ။ လက္ပံေျခာက္ အခ်ဥ္ရည္ဟင္းက ေသာက္လို႔ ေကာင္းျပီး အနံ ႔ေလးက တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနလို႔ ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ဇီးသီးေျခာက္ေလးေတြ ထည့္ခ်က္ထားတာကို ေတြ ႔ရတယ္ ။ .ဇီးသီေျခာက္လည္း ဟာင္းခ်က္လို႔ ရတာပဲကိုး …။ ၾကက္သား ဟင္းကေတာ႔ ငရုပ္သီးစပ္စပ္ေလးနဲ႔ ခ်က္ထားေတာ႔ မအီဘဲနဲ႔ စားလို ႔ေကာင္းလွတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ဆီက စီပီ ၾကက္ အရသာနဲ႔ ေတာ႔ ကြာပါ႔ ။ ေနာက္ ျပီး ဟင္းတစ္မယ္က ခ်မ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ ပ်ားသားေပါက္ေလးေတြကို ေရာျပီးခ်က္ထားတာတဲ႔ ။ အဆန္းပါလား … တစ္ခါမွကို မစားဖူးေသးတဲ႔ ဟင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ ။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရခ်ိုးသြားတုန္း သူငယ္ခ်င္းက ငါးဖမ္းတဲ႔ သူဆီမွာ လပ္လပ္ဆပ္ဆပ္ ၀ယ္လာျပီး အသုပ္လုပ္ထားတဲ႔ ငါးသုပ္ လည္းပါေသးတယ္ ။ အဲဒီညက စားရတဲ႔ ညစာကိုေတာ႔ စားေနက်ထက္ နဲနဲ ပိုျပည့္ေအာင္ကို စားလိုက္မိပါတယ္ ။ မနက္ေရာက္ေတာ႔ က်ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းက .. အစ္ကိုၾကီးကို က်ေတာ္႔ အဘိ္ုးက ေတာ္ေတာ္ကို ခင္မင္ပံုဘဲ ဗ် .. က်ေတာ္တို႔ ကာလသားေတြ ဟင္းခ်က္စားဖို႔ သူေမြးထား တဲ႔ ၾကက္ကိုေတာင္းရင္ တစ္ခါမွ မရဘူး ..အခု အစ္ကိုၾကီးကို ခ်က္ေကၽြးဖို႔ သူေမြးထားတဲ႔ ၾကက္ကို တစ္ျခားတစ္ေယာက္အကူညီနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္စီမံလိုက္တာဗ် …တဲ႔ ..ကဲ ။ က်ေတာ္႔မွာေတာ႔ ၾကားရတာ အားနာသလိုလို ၊ စိတ္ညစ္သလုိလို ၊ ရည္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတာ ဘယ္လိုၾကီးမွန္းကိုသိဘူး ။ အဘ ကိုေတာ႔ စိတ္ထဲ ကေနျပီး အျမန္ဦးခ်ကန္ေတာ႔လိုက္ရပါတယ္ ။
ညေနေစာင္းေရခ်ိဳးဆင္းခ်ိန္ ေယာေခ်ာင္းျမင္ကြင္း .....
ထမင္းစားျပီးလို႔ ခဏ အၾကာမွာ သူတို႔ ရြာဓေလ႔ ထမဲနဲ ထိုးပါတယ္ ။ ညဘက္ က်ေတာ္ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး အိမ္ကို လာလည္တဲ႔ ဧည္သည္ေတြ နဲ႔ က်ေတာ္႔ ကိုေကၽြးရေအာင္တဲ႔ ။ ထမဲနဲ ထိုးတာ က်ေတာ္တို႔ ဘက္ မွာလို မိုးျဗဲဒယ္ အိုးၾကီးထဲ မွာ မီး အပူေပးျပီး ထိုးတာမ်ိဳမဟုတ္ဘူး ။ ေကာက္ညွင္းကို အရင္တည္ျပီး ဒန္အိုးအငယ္ကို မီးပူ မေပးဘဲ ေယာင္းမငယ္ နွစ္လက္နဲ႔ ထိုးရင္း ပဲဆီထည့္ ၊ ေျမပဲထည့္ ၊ နွမ္းထည့္ .နဲ႔ ေကာက္ညွင္းေတြ ေစထန္းသြားတဲ႔ အထိ ထိုးၾကတာပါ ။ ထမဲနဲ နဲ႔ ေရေႏြးက်မ္း ၀ိုင္းဖြဲ ႔ျပီးေနာက္မွာ ညအိပ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔အိမ္အသစ္ေလးကိုသြားၾကပါတယ္ ။
အိမ္ေရာက္မွာေတာ႔ က်ေတာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ေဆြမ်ိဳးေတြ အကုန္လံုးနဲ႔ အနီးနားက လူေတြလည္း အိမ္ကိုလာျပီး စကားေတြ လာေျပာၾကပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ကလည္း မနက္ျဖန္ျပန္ေတာ႔ မယ္႔ က်ေတာ္႔ ကို ယာခင္းထဲ သြားတဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔ လြဲ ေနမွာမို႔ ၾကိဳျပီး လာနုတ္ဆက္တာတဲ႔ ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြက ေတာ႔ သူတို႔ ေဆြမ်ိဳးေတြ နဲ႔ ေတြ အေၾကာင္း ၊ သူ႔ေဒသ ကိုယ္႔ ေဒသ ကြဲျပားမွဳေလးေတြ ၊ ထူးဆန္းစြာ ထား၀ယ္စကားနဲ႔ အသံထြက္ေရာ ေျပာဆိုပံု ေလသံ ပါတူေနတာေတြ ေျပာဆို ဖလွယ္ၾကပါတယ္ ။ ရြာခံျဖစ္တဲ႔ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက သူ ႔အဖြား စကားေျပာတာ ေယာ၀ဲလို႔ ေတာ္ရံုလူ နားမလည္ဘူးတဲ႔ .။ အခု ဟိုးအေ၀းၾကီးျဖစ္တဲ႔ ထား၀ယ္က လာတဲ႔ က်ေတာ္က အဖြားေျပာတာ ေကာင္းေကာင္းၾကီးကိုနားလည္ေနတယ္ ။ ဘာလို႔ လဲ ဆိုေတာ႔ စကားလံုးေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ထား၀ယ္ စကားနဲ႔ တူေနတာကိုး ။ ဥပမာ … နင္ ဆိုရင္ နန္ ၊ စာသင္တယ္ ဆိုရင္ စာသန္တယ္ ၊ နင္း တယ္ ဆိုရင္ နမ္းတယ္ ၊ ရည္းစား ဆိုရင္ ရဲစား ၊ ေရတြင္း ဆိုရင္ ေရဒြမ္း ၊ ထမင္းနဲ႔ ဟင္း ဆိုရင္ ထမွန္း န ဟမ္း …..စသျဖင္႔ အဲလိုဟာမ်ိဳးေလးေတြပါ ။ အဘြားက ဒီရြာမွာေမြး ဒီရြာမွာၾကီးျပီး ရြာကေန ကေန အျပင္ဘက္ေဒသ ကို သိပ္မေရာက္ဖူးေတာ႔ ေယာစကား ေယာ သံေတြက မေပ်ာက္ဘူးတဲ႔ ။ အခုေခတ္ ေနာက္လူေတြ က တျခားေဒသေတြနဲ႔ ကူးလူးဆက္ႏြယ္သြာလာဖူးၾကတဲ႔အခါ ေယာစကား အသံဟာေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္လာျပီး ဗမာေျပာဟန္ေတြပါလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အခုေယာသား က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းစကားေျပာရာမွာလည္း ေယာဟန္နဲ႔ ေျပာမိသြာတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြ ကို မသိမသာခ်က္ခ်င္းျပန္ျပင္ျပီး ေျပာေနတာကို သတိထားမိပါတယ္ ။ လူေတြကလည္း အခက္သားမို႔လား .။ အဲလို မူလေဒသ ေလသံေတြ နဲ႔ စကားေျပာၾကတဲ႔ သူေတြ ကို ေတာသံပါတယ္ .. အညာေလသံၾကီး ..စသျဖစ္ေျပာဆိုတတ္ၾကေတာ႔ အဲလို မ်ိုးအေျပာမခံရေလေအာင္ ကိုေရြနယ္သားေတြက သူတို႔ ပင္ကိုယ္ စကားသံေတြ ကို ျပင္ေျပာရင္းေျပာရင္း နဲ႔ မူရင္းစကားသံဟာေပ်ာက္ကုန္ ေတာ႔တာပဲ ။ က်န္ေတာ္ တို႔ ထား၀ယ္စကားေတြ လည္း အဲလို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားေပ်ာက္ကုန္ပါျပီ ။
သူတို႔ ဆီက ထမနဲ႔ ထိုးနည္း ......
က်ေတာ္႔ ကိုလာေတြ ႔ျပီး စကားလာေျပာတဲ႔ အသက္ 25 နွစ္ကေန 50 အၾကား အစ္ကိုၾကီး အစ္မၾကီး ၊ အေဒၚၾကီး တို႔ကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ကိုေရာက္ဖူးလားလို႔ ေမးေတာ႔ တစ္ေယာက္မွ ေရာက္ဖူးတယ္လို ႔မေျဖဘူး ။ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔နဲ႔ တိုက္ရိုက္က္ကားလမ္းေပါက္ေနတဲ႔ ပခုကၠဴနဲ႔ မႏၱေလး ျမိဳ ႔ေတြ ကိုေတာင္မွ ေရာက္ဖူးတဲ႔ သူခပ္ရွားရွားပါ ။ အသက္ 38 နွစ္အရြယ္ အစ္ကို တစ္ေယာက္က ဒီတစ္သက္ေတာ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးကို ေရာက္ဖူးေတာ႔ မွာမဟုတ္ေတာ႔ ပါဘူးဗ်ာ… ဆိုျပီးအားေလွ်ာ႔တဲ႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာတာကိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္ ။ ဆိုလိုတာက ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးကို ေရာက္ဖူးမွ လူရာ၀င္မယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ။ သူတို႔ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဒီရြာနဲ႔ ဒီပတ္၀န္းက်င္ ေနရာေတြ မွာသာ အခ်ိန္ကုန္သြားတာ မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အျပင္ဘက္ေလာက ၾကီးကိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလေလာက္ ထြက္ျပီး ေလ့လာ ၾကည့္ရွဳ ေစခ်င္လို႔ပါ ။ အသက္ ေျခာက္ဆယ္နား နီးကပ္ေနတဲ႔ အဘၾကီး အေဒၚၾကီး အေနနဲ႔ လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ႔ အေလွ်ာက္ ကိုယ္႔နိဳင္ငံမွာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ႔ ေရႊတိဂံု ေစတီၾကီးလို အထင္ကရဘုရားေတြကို ဖူးခြင္႔ ရေစခ်င္တာပါပဲ ။ ရြာမွာက ရွမ္းစတားဂ်စ္ လို ကားေလး သံုးစီးရွိျပီး ပခုကၠဴနဲ႔ အလွည့္က် ကုန္ပစၥည္းနဲ႔ လူေတြကို ပို႔ ေဆာင္ေပးေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အသက္ၾကီးပိုင္းက လူေတြ ေျပာေလ့ရွိတာက ကားၾကားၾကာမစီးနိဳင္ဘူး .. အဲလိုစီးလို႔ ရွိရင္ မူးေ၀ ေအာ့အန္ေတာ႔ တာ ..တဲ႔ ။ အဲဒါက motion sickness ျဖစ္တာကိုေျပာတယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္ ။ ဒါကလည္း ခရီးသြားေလ့မရွိတဲ႔ သူေတြ ပဲျဖစ္တတ္ၾကတာပါ ။ အေလ့အက်င္႔ျဖစ္ျဖစ္သြားရင္ အဲ ဒါေတြက မျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး ။ ေနာက္ လူငယ္ေလးေတြကို ကမၻာ႔နိဳင္ငံ အသီးသီးကေနျပီးမွ လာေရာက္လည္ပတ္ၾကရတဲ႔ သူတို႔ အရပ္ေဒသနဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ႔ ပုဂံေရွးေဟာင္းနယ္ေျမကို ေရာက္ဖူးၾကလားလို႔ ေမးေတာ႔ လည္း ေရာက္ဖူးတယ္လို႔ေျပာတဲ႔ သူေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္ ။ ရုပ္စြဆံုး သူတို႔ အနားမွာ ကပ္ေနတဲ႔ ပံုေတာင္ ပံုညာေဒသအေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ ေရေရရာရာ မသိၾက ။ ဒါကေတာ႔ တန္းပညာ သင္ဖူးတာအျပင္ တျခားအျပင္ပ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ စာေပေတြကိုပါေလ့လာမွ သိနိဳင္တဲ႔ အေၾကာင္းတရားေတြ ျဖစ္ေတာ႔ သိပ္ျပီး အျပစ္တင္လို႔ ေတာ႔ မျဖစ္ဘူး ။
ညဘက္ က်ေတာ္႔ ဆီကို စကားလာေျပာရင္ နဳတ္ဆက္ၾကသူေတြ .....
ဒီေဒသက ဒီရြာေတြနဲ ႔ပက္သက္ျပီး အေၾကာင္းေတြ ေျပာေနရရင္ေတာ႔ စာေတာ္ေတာ္ ရွည္သြားမွာမို႔ ဒီမွာပဲ အဆံုးသပ္ လိုက္ပါရေစေတာ႔ ။ အဓိကကေတာ႔ ေက်းရြာေန လူထုၾကီးတစ္ခုလံုး ဘ၀ျမွင္႔တင္နိဳင္ဖို႔ ဆိုတာ စီးပြားေရး လူမွဳေရး နဲ႔ အလုပ္ကိုင္အခြင္႔လမ္းေတြေပၚေပါက္ေအာင္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ ႔စည္းေတြက လုပ္ေဆာင္ေပးၾကရမွာ ျဖစ္သလို ေဒသခံ ျပည္သူလူထုဖက္မွလည္း ရလာတဲ႔ အခြင္းေရးကိုလက္မလြပ္ေစဘဲ သူတို႔ ကိုယ္နိွက္က လက္ရွိဘ၀ကေန ရုန္းထြက္လုိစိတ္နဲ႔ ၾကိုးစားရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ျမင္မိပါတယ္ ။ ဒါက က်ေတာ္ျမင္တတ္သေလာက္ျမင္မိတာပါ ။ တကယ္ေတာ႔ ဒီလို တစ္ရက္ နွစ္ရက္ အတြင္း က်ေတာ္ျမင္ေတြ ႔ၾကားသိခဲ႔ရတာေတြ ကိုအေျခခံျပီး လည္း မွန္ကန္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်မွဳကို မရရွိနိဳင္ဘူးလို႔ က်ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ပါတယ္ ။
မနက္မိုးလင္းေတာ႔ ရြာကေန ျပန္ရေတာ႔ မွာမို႔ ေက်ာက္ထုကို မနက္ 10 နာရီထိုးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ စုရပ္ျဖစ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ အဖိုးဖြားအိမ္ ကိုက်ေတာ္ေရာက္လာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ရြာထဲက လူေတြ အလွိ်ဳလွိ်ဳထြက္လာၾကျပီး က်ေတာ္႔ ကိုလာနဳတ္ဆက္ၾကပါတယ္ ။ အဖြားတို႔ မိသားစုကလည္း လာနုတ္ဆက္တဲ႔ သူေတြကို ညက ထိုးထားတဲ႔ ထမဲနဲ နဲ႔ ေရေႏြးက်မ္းခ်ေကၽြးရတာလဲအေမာပါပဲ ။ တခ်ိဳ ႔ကလည္း ဒီနွစ္ရက္ထဲ ရြာကိုလာလည္လို႔ ဧည့္၀တ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမျပဳလိုက္ရဘူးဆိုျပီး မေၾကမနပ္နဲ႔ ဆိုျပန္တယ္ ။ သူတို႔ အလိုရ တစ္ပါတ္ေလာက္ကိုေနေစခ်င္ျပီးေတာ႔ ေကၽြးေမြးျပဳစုျပီးေတာ႔ မွ ရြာအေနနဲ႔ ဧည့္၀တ္ေက်တယ္လို႔ ယူဆထားပံုရပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ ဘက္ကလည္း ဒီလို ျပဳစုပံုမ်ိဳးနဲ႔ ေတာ႔ အားနာလြန္းလို႔ ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ေလာက္ေတာင္ထပ္ျပီး ေနလို႔ မက်ေတာ့ပါဘူး ။
ကၽြန္ေတည္ျပန္ခါနီး လာနဳတ္ဆက္ၾကသူ တစ္ခ်ိဳ ႔ .....
ဒီလိုနဲ႔ ဘဲ မနက္ 9 နာရီေလာက္မွာ က်ေတာ္႔ကိုလိုက္ပို႔ မယ္႔ ဆိုင္ကယ္ နွစ္စီး ေရာက္လာေတာ႔ လာေရာက္နဳတ္ဆက္ၾကတဲ႔ အစ္မၾကီး အေဒၚၾကီး ေတြကို ေလးေလးနက္နက္ နဳတ္ဆက္ျပီး ရြာကေနထြက္ခြာလာခဲ႔ ပါတယ္ ။
ရြာအျပင္ ကိုေရာက္တဲ႔ အခါမွာဆိုင္ကယ္ကို ခဏ နားေစျပီး ေနေရာင္ေအာက္မွာ ျငိမ္သက္စြာ စီဆင္းေနတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းၾကီးနဲ႔ ကုန္းျမင္႔ ေလးအေပၚက လက္ပန္းရြာေလးကို ရြာအ၀င္လက္ပံပင္ၾကီးနဲ႔ အတူ ေနာက္ဆံုးနွတ္ဆက္တဲ႔ အေနနဲ႔ မ်က္နွာမူျပီး ၾကည့္လိုက္ပါေသးတယ္……… ။
ရြာအျပင္ ေယာေခ်ာင္းနေဘးကေန လက္ပန္းရြာကို ရြာ အ၀င္ လက္ပံပင္ၾကီးနဲ႔ အတူ နဳတ္ဆက္ခဲ႔တယ္ ။
- ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ႔ မ်ားမွ ေရာက္လာအံုးမယ္မွန္းမသိတဲ႔ …….. ဒါမွ မဟုတ္
- ေနာက္ထပ္ ေရာက္ျဖစ္ခ်င္မွလည္း ေရာက္ျဖစ္ေတာ႔ မွာျဖစ္တဲ႔ လက္ပန္း ရြာေလးေရ …….နွတ္ဆက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ …. ။
ေယာၿမိဳ ႔ကျပန္ခဲ႔တယ္ ၊ ေဆး၀ါးလည္း ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ ..... ( ၃ )
Written By လြင္႕ေမာင္ေမာင္ on Wednesday, February 19, 2014 | 5:06 AM
လက္ပန္းရြာ အတြဲဘက္ ( အ ထ က ) ေက်ာင္းၾကီး
ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုခန္႔ ခန္႔ ညားညား အထက္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေဆာင္ ရွိေနတာဟာ အနီးနားရွိ ရြာေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတာပါပဲ ။
မိုးတြင္းလို အခါမ်ိုးမွာ ေရၾကီး ေရလွ်ံ လြယ္တဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ေျမာင္းေတြ ကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ေက်ာင္းလာတက္ၾကတဲ႔ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရြာက ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဟာလည္း ခ်ီးက်ဴးဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္ ။ ဒီေဒသက ကေလးေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔မွာ အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာ စာသင္ေက်ာင္းအထိ လိုက္ျပီး ထမင္းခြံ ႔ေကၽြးေနတဲ႔ မိဘေတြကို ဒီအထိ ေခၚျပီး ျပခ်င္လွတယ္။
ျပီီးေတာ႔ ေရစီးသန္လွတဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ကိုေလွနဲ႔ ျဖတ္ကူေနရတဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ကေလးေလးေတြအတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူၾကီးမင္းေတြက အမွန္တစ္ကယ္လိုအပ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြမွာ ေခ်ာင္းကူးတံတားေတြ ေဆာက္ေပးနိဳင္ေစဖို႔ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီေဒသမွာ မိဘ ၊ ဆရာ ၊ ေက်ာင္းသား တို႔ရ ဲ႔ လံု႔လ၀ိရိယ ေကာင္းစြာနဲ႔ ပညာေရးကို က်ိဳပမ္း အားထုတ္မွဳေတြေၾကာင္႔ အခုဆိုရင္ လက္ပန္း တစ္ရြာထည္းမွာ လက္ရွိ ဆယ္တန္း ေအာင္ ၊ ဘြဲရ လူငယ္တို႔ အေယက္ 50 ေလာက္ရွိေနၾကပါျပီ ။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔ ေလးေတြက တတ္ထားတဲ႔ ပညာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ အလုပ္ကိုင္အခြင္႔လမ္းေတြ မရရွိၾကေသးဘဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ။
အလုပ္တစ္ခုေခၚတယ္ဆိုရင္ ရြာကေနလမ္းစရိတ္ ၊ စားစရိတ္ နဲ႔ အေထြတြစရိတ္ေတြ ကုန္က်ခံျပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကေပမယ္႔ လို႔ အလုပ္လစ္လပ္ေနရာနဲ႔ ေလ်ွာက္တဲ႔ လူဦးေရ မမွ်ၾကလို႔ လားေတာ႔ မသိဘူး အလုပ္ရရွိတဲ႔သူေတာ္ေတာ္ရွားတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ ဟိုတေလာက ျမန္မာ တစ္ျပည္လံုး အံုးအံုးက်က္က်က္ ဆရာ ဆရာမေတြ အျဖစ္လုပ္ေတြ ရရွိသြားၾကေပမယ္႔လို႔ ဒီလက္ပန္းရြာက တစ္ေယာက္တစ္ေလမွ ကို မရွိၾကပါဘူးတဲ႔ ။ မိဘေတြချမာ သူတို႔သားသမီးေတြရဲ ႔ဘ၀ ထြက္ေပါက္ရရွိဖို႔ အတြက္ စီးပြားေရး အဆင္မေျပၾကတဲ႔ အထဲက ၾကိဳးစားျပီး ပညာသင္ေပးၾကရွာေပမယ္႔ ထိုက္တန္တဲ႔ အလုပ္ေလးတြ မရရွိၾကေတာ႔ အခုခ်ိန္မွာေတာ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနၾကရရွာတယ္ ။ အဲတာေတြကိုၾကားသိရျပီးေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ႔ ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ ဒီနယ္ တစ္၀ိုက္က လူငယ္ေလးေတြကို အလုပ္ကိုင္ အခြင္႔လမ္းေတြခ်ေပးနိဳင္ျပီး အရာရာ ဖန္တီးနိဳင္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေလ႔မလဲ လို႔ ေလၾကီးမိုးၾကီး အေတြးေတြ ၀င္ေနမိပါတယ္ ။
ရြာမွာ အစိုရက အခမဲ႔လႊင္႔ေပးတဲ႔ ရုပ္သံလိုင္းေတြ မမိပါ ။ ဒီေတာ႔ Sky Net လို ဆေလာင္းကေနဖမ္းယူရတဲ႔ လိုင္းကို ဘဲ စုျပံဳၾကည့္ေနရတယ္လို႔သိရပါတယ္ ။ အဲဒီလိုလိုင္းေတြ တတ္ဆင္နိဳင္တဲ႔ အိမ္က ဘယ္နွစ္အိမ္မွ မရွိေတာ႔ လူတိုင္းေစ႔ အျပင္ပေလာကနဲ႔ အျပည့္၀ ထိေတြ ႔မွဳ မရေသးဘူးလို႔ ေျပာရင္ လြန္မယ္မထင္ဘူး ။ ဒီလို ေခ်ာင္က်က် ေနရာေတြ မွာ သက္ရွင္ျပီး လူလုပ္ေနရတဲ႔ သူေတြအတြက္ အခမဲ႔ ရုပ္သံလိုင္းေတြေတာင္မွ မျဖန္႔ က်က္နိဳင္ေသးတာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးပါတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ တာ၀န္ရွိသူတို႔ ကို အားမလိုအားမရေတြ ျဖစ္ေနမိတယ္ ။ ရြာက အစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္ ေျပာစကားမရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ …. ပခုကၠဴျမိဳ ႔ ကေနတဆင္႔ ျဖန္႔ျဖဴးေနတဲ႔ ပဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေဒသထြက္ကုန္ေတြဟာ က်ေတာ္တို႔ ေယာေဒသက အမ်ားဆံုးက်ားကန္ေပးထားတာပါဗ်ာ… တဲ႔ ။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ ကၽြန္းသစ္လို ကမၻာ႔ေစ်းကြက္အထိ တင္ပို႔ နိဳင္တဲ႔ သစ္ေတြကလည္း ဒီေဒသကေနထြက္ေနတာဘဘဲ မဟုတ္လား ။ ဒါဆိုရင္ သူ ႔အထိုက္ေလ်ွာက္ေဒသထြက္ကုန္ေတြ ထုတ္လုပ္ေပးေနတဲ႔ ဒီေဒသ ဖြံ ႔ျဖိဳးမွဳ အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြကို ေတာ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးသင္႔ တယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ ။ ရြာမွာ ေက်ာင္ေနဖူးျပီး စာ အုပ္ စာေပေတြကို ဖတ္ရေကာင္းမွန္း သိေနတဲ႔ လူငယ္ ၊ လူလတ္ပိုင္း အရြယ္ေတြကလည္း စာကို အငမ္းမရ ဖတ္ခ်င္ေနၾကေပမယ္႔လို႔ ဘယ္လို စာေပမ်ိဳးက မွ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ ႔မရနိဳင္ေသးပါဘူး ။ တခ်ိဳ ႔ေစတနာရွင္ေလးေတြက ပခုကၠဴျမိဳ ႔ကေန သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္အေဟာင္းေလးေတြ စုျပီး ေပးပို ႔ၾကတာေလာက္ဘဲ ဖတ္ေနၾကရရွာပါတယ္ ။ ရြာထဲမွာေတာ႔ စာအုပ္မရွိပဲ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ျဖစ္ေနတဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ေလးတခုေတာ႔ ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အခုအဲ ဒီစာၾကည့္တိုက္ေလး ျပန္လည္ အသက္ရွင္လာဖို႔ အတြက္ ရြာကလူငယ္ေလးေတြ လွဳပ္ရွားမွဳေလးေတြ လုပ္ေနတယ္ အသံၾကားလို႔ က်ေတာ္လည္း ရန္ကုန္ကေန ရတတ္သမွ် စာအုပ္စာေစာင္ ေတြ ပို႔ေပးဖို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္ ။
ညဘက္ ေက်ာင္းမွာ စာလာက်က္ေနၾကတဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးမ်ား ......
တကယ္ေတာ႔ သူတို႔ ေလးေတြ ဟာ လူသာ ေခ်ာင္က်တဲ႔ ေနရာမွာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ ေျခခ် ေနထိုင္ၾကရေပမယ္႔ အသိျမင္ ဗဟုသုတ အားျဖင္႔ ေတာ႔ ပိတ္ဆိုျပီး မေနသင္႔ ဘူးမဟုတ္လား ။ တခ်ိဳ ႔လူေတြက ကမၻာၾကီးဟာ ရြာၾကီးျဖစ္ေနျပီလို႔ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔ ေျပာဆိုေနၾကေပမယ္႔လည္း က်ေတာ္တို႔ ဆီမွာေတာ႔ ရြာဟာ ရြာ ျမိဳ ႔ဟာျမိဳ ႔အျဖစ္ ကြာဟမွဳေတြ ရွိေနပါေသးလားလို႔ ေတြးေနမိပါတယ္ ။ အခုခ်ိန္မွာ ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုစရာ တယ္လီဖုန္းေတြ ရြာမွာ ( လိုင္းမိေအာင္ အထူးတလည္ တပ္ဆင္ျပီး ) သံုးျပဳနိဳင္ၾကလို႔ သာေတာ္ေတာ႔တယ္ ။ ရြာမွာ က်မ္းမာေရး ေစာက္ေရွာက္မွဳ အေနနဲ႔ အစိုးရ သားဖြားဆရာမတစ္ေယာက္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ သာမန္ အျဖားေရာဂါနဲ႔ ေဆးရံု မတက္ရတဲ႔ ေရာဂါ ေတြ ဆိုရင္ေတာ႔ ရြာကလက္ခံထားတဲ႔ ေဆးဆရာ အမည္ခံေတြ ဆီမွာပဲ ေဆးထိုး ေဆးေသာက္ နဲ႔ ကုသခံၾက ပံုရတယ္ ။ ရြာထဲက စီးပြားေရး ေျပလည္ျပီး အသိဥာဏ္ ဗဟု သုတရွိတဲ႔ အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္က .. တို ႔ဆီမွာ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ေတာ႔ လိုတာပါ႔….အခုလက္ရွိမွာေတာ႔ မေသသင္႔ဘဲ ေသတဲ႔ သူနဲ႔ ေရတိမ္နစ္တဲ႔ သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ… တဲ႔ ။ အဲ လို အေျပာမ်ိုး က်န္တဲ႔ ရြာသားေတြ ေျပာသံ သိမ္မၾကားရပါဘူး ။ ေစာေစာက အေဒၚၾကီးေျပာသလို မေသသင္႔ ဘဲ ေသသြးၾကရတဲ႔ လူေတြအတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ပီပီ ေသေန႔ ေစ႔လို႔ ေသတယ္ ဆိုတာ နဲ႔ လူေတြဟာ သူ ႔ကံပါလာသေလာက္ပဲ လူ႔ ျပည္မွာ ေနၾကရတယ္လို႔ ယူဆ ထားၾကတာလားေတာ႔ မသိဘူး ။
ဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ ရြာထဲ ေလွ်ာက္လည္ျပီးတာနဲ႔ မေန႔ က ညဘက္ၾကီးေယာေခ်ာင္းမွာ က်ေတာ္႔ ကို ေရသြားခ်ိဳးခိုင္းရတာ အားနာလို႔ လားေတာ႔ မသိ ညေန 4 နာရီေလာက္မွာ က်ေတာ္႔ကို ေယာေခ်ာင္းဆီ ေခၚသြားျပီး ေရခ်ိဳးေစပါတယ္ ။ အဲလိုမ်ိဳးလင္းလင္းက်င္းက်င္း အခ်ိန္မွာဆိုရင္ေတာ႔ ေရခ်ိဳးရုံ ဘယ္ကမလဲ အားရေအာင္ ေရေတြ ဘာေတြေတာင္ ကူးလိုက္ေသးတယ္ ။ ဒီလို ေခ်ာင္းထဲ ေရမကူးရတာၾကာေပါ႔ ..။ က်ေတာ္႔ အထင္ ဒီလက္ပန္းရြာ ရွဳခင္းကို ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကည့္ရတာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ထင္တယ္ ။ အေနာက္ဘက္က ၀င္ခါနီး ေနလံုးၾကီးက လက္ပန္းရြာရွိတဲ႔ ေတာင္ကုန္းေလးရယ္ ရြာအ၀င္ လက္ပံပင္ ၾကီးရယ္ ျပီးေတာ႔ အဲဒီနားမွာ ေတာင္နဲ႔ ေျမာက္ စီးဆင္းေနတဲ႔ ေယာခ်ာင္းၾကီးကို မီးေမာင္ထိုးေပးထားသလိုကို ျဖစ္ေနပါေတာ႔ တယ္ ။ အဲ ဒီ အခ်ိန္မွာ ဆိုရင္ ေခ်ာင္းတန္း တစ္ေလ်ာက္ရွိ ရြာေတြက ေရခ်ိဳးေနသူ ၊ ခ်ိဳးဖို႔ လာေနသူနဲ႔ ေရခ်ိဳးျပီး ျပန္သြားသူေတြဟာ စည္ကားလို႔ ေနတယ္ ။ ဒါအျပင္ အဲ ဒီ အခ်ိန္ဟာ ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ၾကက္သြန္ခင္း ၊ ပဲခင္း စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ သူေတြက စိုက္ခင္းထဲကို ေရေတြ ပက္ၾကတဲ႔ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္ ။
ညေနေစာင္း ေယာေခ်ာင္းကို ေရခ်ိဳးဆင္းခ်ိန္ .....
ညစာထမင္းကိုေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔အဘုိးနဲ႔ အဖြား အိမ္မွာ အေဒၚေတြက ခ်က္ေၾကြးတဲ႔ ထမင္းကို စားရမယ္တဲ႔ ။ စားပြဲ အ၀ိုင္း တစ္ခုထဲ မွာ ဟင္းခြက္ေတြ အျပည္ခင္းထားျပီး အိမ္ဦးခန္းမွာ ျပင္ထားေပးတယ္ ။ အဲ ဒီအခ်ိန္က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက ရြာထဲ ခဏ ၀င္သြားတာမို႔ က်ေတာ္႔ တစ္ေယာက္တည္း စားဖို႔ အတြက္ ျပင္ေပးထားတာ လို႔ ေျပာပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ က ..အဲ လိုေတာ႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုျပီး အဖိုးနဲ႔ အဖြားကိုပါ က်ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ၀င္စားဖို႔ အေတာ္ေလးကိုေတာင္းပန္ရတယ္ ။ ဟင္းေတြကေတာ႔ စံုေနတာပါဘဲ ။ လက္ပံေျခာက္ အခ်ဥ္ရည္ဟင္းက ေသာက္လို႔ ေကာင္းျပီး အနံ ႔ေလးက တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနလို႔ ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ဇီးသီးေျခာက္ေလးေတြ ထည့္ခ်က္ထားတာကို ေတြ ႔ရတယ္ ။ .ဇီးသီေျခာက္လည္း ဟာင္းခ်က္လို႔ ရတာပဲကိုး …။ ၾကက္သား ဟင္းကေတာ႔ ငရုပ္သီးစပ္စပ္ေလးနဲ႔ ခ်က္ထားေတာ႔ မအီဘဲနဲ႔ စားလို ႔ေကာင္းလွတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ဆီက စီပီ ၾကက္ အရသာနဲ႔ ေတာ႔ ကြာပါ႔ ။ ေနာက္ ျပီး ဟင္းတစ္မယ္က ခ်မ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ ပ်ားသားေပါက္ေလးေတြကို ေရာျပီးခ်က္ထားတာတဲ႔ ။ အဆန္းပါလား … တစ္ခါမွကို မစားဖူးေသးတဲ႔ ဟင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ ။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရခ်ိုးသြားတုန္း သူငယ္ခ်င္းက ငါးဖမ္းတဲ႔ သူဆီမွာ လပ္လပ္ဆပ္ဆပ္ ၀ယ္လာျပီး အသုပ္လုပ္ထားတဲ႔ ငါးသုပ္ လည္းပါေသးတယ္ ။ အဲဒီညက စားရတဲ႔ ညစာကိုေတာ႔ စားေနက်ထက္ နဲနဲ ပိုျပည့္ေအာင္ကို စားလိုက္မိပါတယ္ ။ မနက္ေရာက္ေတာ႔ က်ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းက .. အစ္ကိုၾကီးကို က်ေတာ္႔ အဘိ္ုးက ေတာ္ေတာ္ကို ခင္မင္ပံုဘဲ ဗ် .. က်ေတာ္တို႔ ကာလသားေတြ ဟင္းခ်က္စားဖို႔ သူေမြးထား တဲ႔ ၾကက္ကိုေတာင္းရင္ တစ္ခါမွ မရဘူး ..အခု အစ္ကိုၾကီးကို ခ်က္ေကၽြးဖို႔ သူေမြးထားတဲ႔ ၾကက္ကို တစ္ျခားတစ္ေယာက္အကူညီနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္စီမံလိုက္တာဗ် …တဲ႔ ..ကဲ ။ က်ေတာ္႔မွာေတာ႔ ၾကားရတာ အားနာသလိုလို ၊ စိတ္ညစ္သလုိလို ၊ ရည္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတာ ဘယ္လိုၾကီးမွန္းကိုသိဘူး ။ အဘ ကိုေတာ႔ စိတ္ထဲ ကေနျပီး အျမန္ဦးခ်ကန္ေတာ႔လိုက္ရပါတယ္ ။
ညေနေစာင္းေရခ်ိဳးဆင္းခ်ိန္ ေယာေခ်ာင္းျမင္ကြင္း .....
ထမင္းစားျပီးလို႔ ခဏ အၾကာမွာ သူတို႔ ရြာဓေလ႔ ထမဲနဲ ထိုးပါတယ္ ။ ညဘက္ က်ေတာ္ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး အိမ္ကို လာလည္တဲ႔ ဧည္သည္ေတြ နဲ႔ က်ေတာ္႔ ကိုေကၽြးရေအာင္တဲ႔ ။ ထမဲနဲ ထိုးတာ က်ေတာ္တို႔ ဘက္ မွာလို မိုးျဗဲဒယ္ အိုးၾကီးထဲ မွာ မီး အပူေပးျပီး ထိုးတာမ်ိဳမဟုတ္ဘူး ။ ေကာက္ညွင္းကို အရင္တည္ျပီး ဒန္အိုးအငယ္ကို မီးပူ မေပးဘဲ ေယာင္းမငယ္ နွစ္လက္နဲ႔ ထိုးရင္း ပဲဆီထည့္ ၊ ေျမပဲထည့္ ၊ နွမ္းထည့္ .နဲ႔ ေကာက္ညွင္းေတြ ေစထန္းသြားတဲ႔ အထိ ထိုးၾကတာပါ ။ ထမဲနဲ နဲ႔ ေရေႏြးက်မ္း ၀ိုင္းဖြဲ ႔ျပီးေနာက္မွာ ညအိပ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔အိမ္အသစ္ေလးကိုသြားၾကပါတယ္ ။
အိမ္ေရာက္မွာေတာ႔ က်ေတာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ေဆြမ်ိဳးေတြ အကုန္လံုးနဲ႔ အနီးနားက လူေတြလည္း အိမ္ကိုလာျပီး စကားေတြ လာေျပာၾကပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ကလည္း မနက္ျဖန္ျပန္ေတာ႔ မယ္႔ က်ေတာ္႔ ကို ယာခင္းထဲ သြားတဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔ လြဲ ေနမွာမို႔ ၾကိဳျပီး လာနုတ္ဆက္တာတဲ႔ ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြက ေတာ႔ သူတို႔ ေဆြမ်ိဳးေတြ နဲ႔ ေတြ အေၾကာင္း ၊ သူ႔ေဒသ ကိုယ္႔ ေဒသ ကြဲျပားမွဳေလးေတြ ၊ ထူးဆန္းစြာ ထား၀ယ္စကားနဲ႔ အသံထြက္ေရာ ေျပာဆိုပံု ေလသံ ပါတူေနတာေတြ ေျပာဆို ဖလွယ္ၾကပါတယ္ ။ ရြာခံျဖစ္တဲ႔ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက သူ ႔အဖြား စကားေျပာတာ ေယာ၀ဲလို႔ ေတာ္ရံုလူ နားမလည္ဘူးတဲ႔ .။ အခု ဟိုးအေ၀းၾကီးျဖစ္တဲ႔ ထား၀ယ္က လာတဲ႔ က်ေတာ္က အဖြားေျပာတာ ေကာင္းေကာင္းၾကီးကိုနားလည္ေနတယ္ ။ ဘာလို႔ လဲ ဆိုေတာ႔ စကားလံုးေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ထား၀ယ္ စကားနဲ႔ တူေနတာကိုး ။ ဥပမာ … နင္ ဆိုရင္ နန္ ၊ စာသင္တယ္ ဆိုရင္ စာသန္တယ္ ၊ နင္း တယ္ ဆိုရင္ နမ္းတယ္ ၊ ရည္းစား ဆိုရင္ ရဲစား ၊ ေရတြင္း ဆိုရင္ ေရဒြမ္း ၊ ထမင္းနဲ႔ ဟင္း ဆိုရင္ ထမွန္း န ဟမ္း …..စသျဖင္႔ အဲလိုဟာမ်ိဳးေလးေတြပါ ။ အဘြားက ဒီရြာမွာေမြး ဒီရြာမွာၾကီးျပီး ရြာကေန ကေန အျပင္ဘက္ေဒသ ကို သိပ္မေရာက္ဖူးေတာ႔ ေယာစကား ေယာ သံေတြက မေပ်ာက္ဘူးတဲ႔ ။ အခုေခတ္ ေနာက္လူေတြ က တျခားေဒသေတြနဲ႔ ကူးလူးဆက္ႏြယ္သြာလာဖူးၾကတဲ႔အခါ ေယာစကား အသံဟာေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္လာျပီး ဗမာေျပာဟန္ေတြပါလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အခုေယာသား က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းစကားေျပာရာမွာလည္း ေယာဟန္နဲ႔ ေျပာမိသြာတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြ ကို မသိမသာခ်က္ခ်င္းျပန္ျပင္ျပီး ေျပာေနတာကို သတိထားမိပါတယ္ ။ လူေတြကလည္း အခက္သားမို႔လား .။ အဲလို မူလေဒသ ေလသံေတြ နဲ႔ စကားေျပာၾကတဲ႔ သူေတြ ကို ေတာသံပါတယ္ .. အညာေလသံၾကီး ..စသျဖစ္ေျပာဆိုတတ္ၾကေတာ႔ အဲလို မ်ိုးအေျပာမခံရေလေအာင္ ကိုေရြနယ္သားေတြက သူတို႔ ပင္ကိုယ္ စကားသံေတြ ကို ျပင္ေျပာရင္းေျပာရင္း နဲ႔ မူရင္းစကားသံဟာေပ်ာက္ကုန္ ေတာ႔တာပဲ ။ က်န္ေတာ္ တို႔ ထား၀ယ္စကားေတြ လည္း အဲလို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားေပ်ာက္ကုန္ပါျပီ ။
သူတို႔ ဆီက ထမနဲ႔ ထိုးနည္း ......
က်ေတာ္႔ ကိုလာေတြ ႔ျပီး စကားလာေျပာတဲ႔ အသက္ 25 နွစ္ကေန 50 အၾကား အစ္ကိုၾကီး အစ္မၾကီး ၊ အေဒၚၾကီး တို႔ကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ကိုေရာက္ဖူးလားလို႔ ေမးေတာ႔ တစ္ေယာက္မွ ေရာက္ဖူးတယ္လို ႔မေျဖဘူး ။ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔နဲ႔ တိုက္ရိုက္က္ကားလမ္းေပါက္ေနတဲ႔ ပခုကၠဴနဲ႔ မႏၱေလး ျမိဳ ႔ေတြ ကိုေတာင္မွ ေရာက္ဖူးတဲ႔ သူခပ္ရွားရွားပါ ။ အသက္ 38 နွစ္အရြယ္ အစ္ကို တစ္ေယာက္က ဒီတစ္သက္ေတာ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးကို ေရာက္ဖူးေတာ႔ မွာမဟုတ္ေတာ႔ ပါဘူးဗ်ာ… ဆိုျပီးအားေလွ်ာ႔တဲ႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာတာကိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္ ။ ဆိုလိုတာက ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးကို ေရာက္ဖူးမွ လူရာ၀င္မယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ။ သူတို႔ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဒီရြာနဲ႔ ဒီပတ္၀န္းက်င္ ေနရာေတြ မွာသာ အခ်ိန္ကုန္သြားတာ မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အျပင္ဘက္ေလာက ၾကီးကိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလေလာက္ ထြက္ျပီး ေလ့လာ ၾကည့္ရွဳ ေစခ်င္လို႔ပါ ။ အသက္ ေျခာက္ဆယ္နား နီးကပ္ေနတဲ႔ အဘၾကီး အေဒၚၾကီး အေနနဲ႔ လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ႔ အေလွ်ာက္ ကိုယ္႔နိဳင္ငံမွာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ႔ ေရႊတိဂံု ေစတီၾကီးလို အထင္ကရဘုရားေတြကို ဖူးခြင္႔ ရေစခ်င္တာပါပဲ ။ ရြာမွာက ရွမ္းစတားဂ်စ္ လို ကားေလး သံုးစီးရွိျပီး ပခုကၠဴနဲ႔ အလွည့္က် ကုန္ပစၥည္းနဲ႔ လူေတြကို ပို႔ ေဆာင္ေပးေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အသက္ၾကီးပိုင္းက လူေတြ ေျပာေလ့ရွိတာက ကားၾကားၾကာမစီးနိဳင္ဘူး .. အဲလိုစီးလို႔ ရွိရင္ မူးေ၀ ေအာ့အန္ေတာ႔ တာ ..တဲ႔ ။ အဲဒါက motion sickness ျဖစ္တာကိုေျပာတယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္ ။ ဒါကလည္း ခရီးသြားေလ့မရွိတဲ႔ သူေတြ ပဲျဖစ္တတ္ၾကတာပါ ။ အေလ့အက်င္႔ျဖစ္ျဖစ္သြားရင္ အဲ ဒါေတြက မျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး ။ ေနာက္ လူငယ္ေလးေတြကို ကမၻာ႔နိဳင္ငံ အသီးသီးကေနျပီးမွ လာေရာက္လည္ပတ္ၾကရတဲ႔ သူတို႔ အရပ္ေဒသနဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ႔ ပုဂံေရွးေဟာင္းနယ္ေျမကို ေရာက္ဖူးၾကလားလို႔ ေမးေတာ႔ လည္း ေရာက္ဖူးတယ္လို႔ေျပာတဲ႔ သူေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္ ။ ရုပ္စြဆံုး သူတို႔ အနားမွာ ကပ္ေနတဲ႔ ပံုေတာင္ ပံုညာေဒသအေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ ေရေရရာရာ မသိၾက ။ ဒါကေတာ႔ တန္းပညာ သင္ဖူးတာအျပင္ တျခားအျပင္ပ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ စာေပေတြကိုပါေလ့လာမွ သိနိဳင္တဲ႔ အေၾကာင္းတရားေတြ ျဖစ္ေတာ႔ သိပ္ျပီး အျပစ္တင္လို႔ ေတာ႔ မျဖစ္ဘူး ။
ညဘက္ က်ေတာ္႔ ဆီကို စကားလာေျပာရင္ နဳတ္ဆက္ၾကသူေတြ .....
ဒီေဒသက ဒီရြာေတြနဲ ႔ပက္သက္ျပီး အေၾကာင္းေတြ ေျပာေနရရင္ေတာ႔ စာေတာ္ေတာ္ ရွည္သြားမွာမို႔ ဒီမွာပဲ အဆံုးသပ္ လိုက္ပါရေစေတာ႔ ။ အဓိကကေတာ႔ ေက်းရြာေန လူထုၾကီးတစ္ခုလံုး ဘ၀ျမွင္႔တင္နိဳင္ဖို႔ ဆိုတာ စီးပြားေရး လူမွဳေရး နဲ႔ အလုပ္ကိုင္အခြင္႔လမ္းေတြေပၚေပါက္ေအာင္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ ႔စည္းေတြက လုပ္ေဆာင္ေပးၾကရမွာ ျဖစ္သလို ေဒသခံ ျပည္သူလူထုဖက္မွလည္း ရလာတဲ႔ အခြင္းေရးကိုလက္မလြပ္ေစဘဲ သူတို႔ ကိုယ္နိွက္က လက္ရွိဘ၀ကေန ရုန္းထြက္လုိစိတ္နဲ႔ ၾကိုးစားရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ျမင္မိပါတယ္ ။ ဒါက က်ေတာ္ျမင္တတ္သေလာက္ျမင္မိတာပါ ။ တကယ္ေတာ႔ ဒီလို တစ္ရက္ နွစ္ရက္ အတြင္း က်ေတာ္ျမင္ေတြ ႔ၾကားသိခဲ႔ရတာေတြ ကိုအေျခခံျပီး လည္း မွန္ကန္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်မွဳကို မရရွိနိဳင္ဘူးလို႔ က်ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ပါတယ္ ။
မနက္မိုးလင္းေတာ႔ ရြာကေန ျပန္ရေတာ႔ မွာမို႔ ေက်ာက္ထုကို မနက္ 10 နာရီထိုးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ စုရပ္ျဖစ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ အဖိုးဖြားအိမ္ ကိုက်ေတာ္ေရာက္လာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ရြာထဲက လူေတြ အလွိ်ဳလွိ်ဳထြက္လာၾကျပီး က်ေတာ္႔ ကိုလာနဳတ္ဆက္ၾကပါတယ္ ။ အဖြားတို႔ မိသားစုကလည္း လာနုတ္ဆက္တဲ႔ သူေတြကို ညက ထိုးထားတဲ႔ ထမဲနဲ နဲ႔ ေရေႏြးက်မ္းခ်ေကၽြးရတာလဲအေမာပါပဲ ။ တခ်ိဳ ႔ကလည္း ဒီနွစ္ရက္ထဲ ရြာကိုလာလည္လို႔ ဧည့္၀တ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမျပဳလိုက္ရဘူးဆိုျပီး မေၾကမနပ္နဲ႔ ဆိုျပန္တယ္ ။ သူတို႔ အလိုရ တစ္ပါတ္ေလာက္ကိုေနေစခ်င္ျပီးေတာ႔ ေကၽြးေမြးျပဳစုျပီးေတာ႔ မွ ရြာအေနနဲ႔ ဧည့္၀တ္ေက်တယ္လို႔ ယူဆထားပံုရပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ ဘက္ကလည္း ဒီလို ျပဳစုပံုမ်ိဳးနဲ႔ ေတာ႔ အားနာလြန္းလို႔ ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ေလာက္ေတာင္ထပ္ျပီး ေနလို႔ မက်ေတာ့ပါဘူး ။
ကၽြန္ေတည္ျပန္ခါနီး လာနဳတ္ဆက္ၾကသူ တစ္ခ်ိဳ ႔ .....
ဒီလိုနဲ႔ ဘဲ မနက္ 9 နာရီေလာက္မွာ က်ေတာ္႔ကိုလိုက္ပို႔ မယ္႔ ဆိုင္ကယ္ နွစ္စီး ေရာက္လာေတာ႔ လာေရာက္နဳတ္ဆက္ၾကတဲ႔ အစ္မၾကီး အေဒၚၾကီး ေတြကို ေလးေလးနက္နက္ နဳတ္ဆက္ျပီး ရြာကေနထြက္ခြာလာခဲ႔ ပါတယ္ ။
ရြာအျပင္ ကိုေရာက္တဲ႔ အခါမွာဆိုင္ကယ္ကို ခဏ နားေစျပီး ေနေရာင္ေအာက္မွာ ျငိမ္သက္စြာ စီဆင္းေနတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းၾကီးနဲ႔ ကုန္းျမင္႔ ေလးအေပၚက လက္ပန္းရြာေလးကို ရြာအ၀င္လက္ပံပင္ၾကီးနဲ႔ အတူ ေနာက္ဆံုးနွတ္ဆက္တဲ႔ အေနနဲ႔ မ်က္နွာမူျပီး ၾကည့္လိုက္ပါေသးတယ္……… ။
ရြာအျပင္ ေယာေခ်ာင္းနေဘးကေန လက္ပန္းရြာကို ရြာ အ၀င္ လက္ပံပင္ၾကီးနဲ႔ အတူ နဳတ္ဆက္ခဲ႔တယ္ ။
- ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ႔ မ်ားမွ ေရာက္လာအံုးမယ္မွန္းမသိတဲ႔ …….. ဒါမွ မဟုတ္
- ေနာက္ထပ္ ေရာက္ျဖစ္ခ်င္မွလည္း ေရာက္ျဖစ္ေတာ႔ မွာျဖစ္တဲ႔ လက္ပန္း ရြာေလးေရ …….နွတ္ဆက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ …. ။
( ေယာနယ္က ျပန္ခဲ႔ တဲ႔ ရန္ေနာင္စိုး )
Labels:
ခရီးသြား,
ရန္ေနာင္စိုး
8:27 AM
ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ ကိုေရာက္လို႔ ကားေပၚကေန အထုတ္ဆြဲျပီးဆင္းတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ညေန ၄ နာရီ မီနစ္ ၂၀ ရွိပါျပီ ။ က်ေတာ္ အကြင္းလိုက္ၾကီး ျမင္ေယာင္ေနတဲ႔ မ်က္နွာနဲ႔ လာၾကိဳမယ္သူကို လုိက္ရွာၾကည့္ေတာ႔ အနီးနားတစ္၀ိုက္မွာ တစ္ေယာက္မွ မေတြ ႔ ။ လမ္းေပၚမွာ လူဆိုလို႔ က်ေတာ္႔ တစ္ေယာက္တည္း ေငါင္စင္းစင္းၾကီးနဲ႔ ရယ္ပါ ။ က်ေတာ္႔ လာခဲ႔ တဲ႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္းလိုင္းမိတဲ႔ ေနရာတိုင္းမွာ …. အစ္ကိုၾကီး ဘယ္နားေရာက္ေနျပီ လဲ … က်ေတာ္ အခု ေက်ာက္ထု ကိုသြားဖို႔ ရြာကေနထြက္လာေနျပီ ..ေအးေဆးသာလိုက္ခဲ႔ က်ေတာ္ ၾကိဳနွင္႔မယ္ ..ဆိုျပီး အတန္တန္ ဖုန္းဆက္ထားတဲ႔ သူက အခုက်ေတာ္ ေက်ာက္ထု ေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ သူအရင္ ၾကိဳျပီးေရာက္နွင္႔မယ္လို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ ေနရာကို ေရာက္မလာခဲ႔ ဘူး ။ နယ္ျမိဳ ႔ေလးဆိုေတာ႔လည္း ျမိဳ ႔ခံေတြက တျခားေဒသက သူစိမ္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာရင္ ထင္ထင္ရွားရွားနဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ သိေနပံုရပါတယ္ ။ အနီးနား ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ႔ အိမ္ေတြနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲ မွာ ထိုင္ေနၾကတဲ႔ သူေတြက က်ေတာ္႔ကို ကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စူးစမ္းသလို ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ အဲဒီခ်ိန္မွာဘဲ ပထမဆံုးအၾကိမ္ က်ေတာ္႔ စိတ္ထဲ အားငယ္စိတ္ေတြ ေျပး၀င္လာပါေတာ႔ တယ္ ။ က်ေတာ္က ရန္ကုန္ကေနျပီးေတာ႔သာလာခဲ႔တာ ေအာက္ျပည္ျဖစ္တဲ႔ ထား၀ယ္ေဒသကသာ ကိုယ္႔ ရပ္ရြာ ကိုယ္႔ ဇာတိ ေျမအျဖစ္ အျမဲတမ္းခံယူထားေတာ႔ အခုလိုေ၀းလံလွတဲ႔ အရပ္ေဒသ ၊ ကိုယ္နဲ႔ သိတဲ႔ သူဆိုလို႔ တစ္ေယာက္တစ္ေလ မွမရွိတဲ႔ ဒီေက်ာက္ထု လို ျမိဳ ႔ေလးမွာ ဘယ္ကိုေရွ ႔ဆက္သြားျပီး ဘာေတြဆက္လုပ္လို႔ လုပ္ရမယ္ မွန္း မသိေတာ႔ ။ ပခုကၠဴ ျမိဳ ႔မွာ လိုတည္းခိုခန္းေတြ ဟိုတယ္ေတြ ရွိရင္ ဘာအေရးလဲ ။ တကယ္ဆို ဒီေဒသကို မေရာက္ဖူးတဲ႔ က်ေတာ္စီးလာတဲ႔ ကားမဆိုက္ခင္ အခ်ိန္နဲနဲ ေလးေစာျပီး လာေစာင္႔ ေနဖို ႔ေကာင္းတာ ။ သူ ႔မ်က္နွာကို တစ္ရြာ မဟုတ္ဘူး ဒီခ်င္းေတာင္ၾကီး တခုလံုးစာမွ် အားကိုးျပီးလာခဲ႔ တယ္ဆိုကာမွ ဒီပုဂၢိဳလ္ လုပ္ရက္ေလျခင္းဆိုျပီးေတာ႔ စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြးနဲ႔ အေတြးေတြ ရွဳပ္ရွက္ခပ္ေနပါတယ္ ။ လက္ကလည္း ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကို ၀င္ျပီ ဆိုကတည္းက သူ ႔ဖုန္းကို ေခၚေနလိုက္တာ Call Logs မွာ ၾကိမ္အေရတြက္ 20 ေက်ာ္ေနပါျပီ ။ ေခၚတိုင္းလည္း စက္ပိတ္ထားပါတယ္ နဲ႔ ဆက္သြယ္မွဳဧရိယာ ေရာက္ေနတဲ ႔အေၾကာင္းဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ျပန္ေျပာေနပါတယ္ ။
ဒီတိုင္းၾကီးလမ္းေပၚမွာ ရပ္ေနလို႔ကလည္း မျဖစ္တာနဲ႔ နီးစပ္ရာ ေစ်းဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ရဲ ႔ အျပင္ခုံတန္းေလးမွာ ဆိုင္ရွင္ကိုအခြင္႔ ေတာင္းျပီး ၀င္ထိုင္လိုက္ရပါတယ္ ။ စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ အို …. သူလာမၾကိဳလဲ ဘာအေရးလဲ ၊ ကိုယ္ေရာက္ ရွိေနတဲ႔ ေနရာဟာ ကိုယ္႔နိဳင္ငံ ကိုယ္႔ တိုင္းရင္သား တိုင္းရင္းသူေတြ ေနတဲ႔ အရပ္ဘဲဥစၥာ အိပ္စရာ ေနရာ မရွိရင္လည္း နီးစပ္ရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ၀င္တည္းျပီး ပတ္၀န္းက်င္ေဒသ ကိုေလ႔လာခဲ႔ ရုံေပါ႔ …… ဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ ကိုယ္႔ စိတ္ကိုယ္ တင္းျပီး မိုးနတ္မင္း သူငယ္ခ်င္းၾကီး ၾကြလာနုိးနိုးနဲ႔ ထိုင္ေစာင္႔ ေနခဲ႔ပါတယ္ ။ အဲဒီလို ထိုင္ေစာင္႔ ေနတာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲ ေတာ႔ မသိဘူး ။ ေစ်းဆိုင္ပိုင္ရွင္ အစ္မၾကီးက က်ေတာ့္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် နဲ႔ ဘာမွလည္းမေျပာမဆိုဘဲ ဆိုင္ကိုထားျပီး အျပင္ထြက္သြားပါတယ္ ။ အဲဒီေနာက္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ က်ေတာ္ ေစာင္႔ ေမ်ာ္ေနတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ဆိုင္ကယ္ တစ္စီးနဲ႔ အေ၀းကေနျပီး က်ေတာ႔ကို သိပ္ျပီး မ်က္မွန္း မတန္းမိလို႔ အကဲခတ္လာတဲ႔ ပံုစံနဲ႔ က်ေတာ္႔ဆီ ဦးတည္ျပီး ေမာင္း၀င္းလာပါတယ္ ။ က်ေတာ္ကလည္း သူေရာက္ ေေရာက္ခ်င္း … က်ဳပ္က မင္းဒပ္က ျပန္ဆင္းလာတဲ႔ ကားနဲ႔ ပခုကၠဴျပန္လိုက္သြားေတာ႔ မလို႔ လုပ္ေနတာ…..( အဲလိုေျပာလိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်ေတာ႔ မ်က္နွာက သံုမွဳံေနပံုရပါတယ္ ) …ဆိုျပီး ေျပာလိုက္ေတာ႔ ကျပာကရာနဲ႔ ဟာ..အစ္ကိုၾကီး အဲ လိုလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဗ်ာ…အစ္ကို လာမွာမို႔ လို႔ စစရာရာျပင္ဆင္ျပီးသားဗ် ….. ျပီးေတာ႔ က်ေနာ္ ဒီေနရာကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ လာျပီး ပတ္ပတ္ ၾကည့္ေနတာ ဆယ္ခါေလာက္ျပည့္ေရာ႔ မယ္ ..က်ေတာ္႔ ဖုန္း call logs ကိုၾကည့္အုံး အစ္ကို႔ ဖုန္းကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ေခၚထားတာဗ် ….ဆိုျပီး အားနာ စြာနဲ႔ ဆိုပါတယ္ ။ ျဖစ္ပံုက …. ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ရဲ ႔ ကုန္းအတက္အဆင္း မ်ားတဲ႔ ေနရာေတြ မွာ ဖုန္းလိုင္း မမိနိဳင္တာကို သိထားမိပံုမရဘဲ က်ေတာ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မိဖို႔ ဖုန္းကိုဘဲ အားကိုးထားလို႔ အဲ ဒီလို လြဲေခ်ာ္မွဳေတြ ျဖစ္ခဲ႔ ရတယ္လို႔ အေျဖထြက္လာပါတယ္ ။
ကိုင္း ..ဒါျဖင္႔ ရင္လဲ မိုးကလဲ ခ်ဳပ္လာျပီဆိုေတာ႔ ခရီးဆက္ၾကစို ႔ ဆိုျပီး
6 မိုင္ေလာက္ ေ၀းတယ္လို ႔သိရတဲ႔ လာၾကိဳသူ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ရြာျဖစ္တဲ႔ လက္ပန္းရြာ ေလးကိုထြက္ခြာဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါတယ္ ။ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔ တဲ႔ အတိုင္း ေက်ာက္ထု ျမိဳ ႔ေလးက ေတာင္ကုန္းေပၚ တည္ထားခဲ႔ တာဆိုေတာ႔ ျမိဳ ႔နယ္နိမိတ္ကေန ရြာဘက္ကို စထြက္ျပီဆိုတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ကိုမတ္ေစာင္႔ တဲ႔ ေက်ာက္တံုးခင္း လမ္းေပၚကေန ထိုးျပီးဆင္းရပါတယ္ ။ အေရွ ႔က ေမာင္းေနတဲ႔ သူက ဘယ္ေလာက္ သတိထားျပီးေမာင္းေနရသလဲေတာ႔ မသိ ေနာက္ကေနထိုင္တဲ႔ သူေတာင္မွ ဆိုင္ကယ္ကို ခံုတန္းက လက္ကိုင္ကို ေသျခာျမဲျမံစာြကိုကိုင္ထားလိုက္ရတယ္ ။ ေျမျပန္႔ အေပၚ ေရာက္လို႔ နဲနဲ ေလးေမာင္းလာျပီးတာနဲ႔ ေခ်ာင္းေလးတခု ျခားထားတဲ႔ ရြာငယ္ေလးတစ္ရြာ ကိုေတြ ႔ရပါတယ္ ။ ရြာနာမည္ကေတာ႔ ေလးရြာ ပါတဲ႔ ။ ဆိုင္ကယ္ေတြကေတာ႔ ေခ်ာင္းထဲ က ျဖတ္ေမာင္းသြားျပီး တစ္လက္မ သံလံုး အရွည္ၾကီးေတြနဲ႔ ၾကိဳးတံတားလိုလုပ္ထားျပီး အခင္းျပင္မွာ ၀ါးကပ္ ခင္းထားတဲ႔ တံထားေပၚကေန က်ေတာ္က ျဖတ္ေလွ်ာက္ရတယ္ ။ ၾကိဳးတံတားဆိုေတာ႔ ယိမ္းထိုးလွဳပ္ခါေနတာမို႔ တစ္ေန႔တာလံုးကားစီလာရတဲ႔ က်ေတာ္႔ ေခါင္းက ခပ္မူးမူး နဲ႔ ေခ်ာင္းထဲ ျပဳတ္မက် ေအာင္ အေတာ္ေလးကို သတိထားျပီး ေလွ်ာက္ရတယ္ ။
အဲဒီ ေလးရြာ ေက်ာ္လို႔ ခရီးစအထြက္မွာ လွည္လမ္း ( လွည္းေတြ ဘဲ အဓိက သြားပံုရတယ္ ) သာသာ ေျမနီလမ္းလမ္းေလးက ဆက္ေမာင္းရျပန္တယ္ ။ ဖုန္ေတြက ေျခဖ၀ါး ျမဳတ္ေအာင္ ထူေနေပမယ္႔ က်ေတာ္တို႔ အေရွ ႔က သြားေနတဲ႔ ဆိုင္ကယ္ မရွိေတာ႔ ဖုန္ထတဲ႔ ဒဏ္ကိုေတာ႔ မခံရပါဘူး ။ ဒီေလာက္ဖုန္ထူေနတာ မိုးတြင္းဆိုေတာ႔ ဗြက္ေတြထျပီး သြားေရးလာေရး ေတာ္ေတာ္ ကိုခက္ခဲ မွာပဲလို႔ စိထဲ မွာေတာ႔ ေတြးမိပါတယ္ ။ေဖာက္ထားတဲ႔လမ္းေတြကလည္းအဆင္ေျပဆံုးေနရာေတြကိုမွ ေရြးျပီးေဖာက္ထားရတာျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ ။ ဒါေတာင္မွ တခ်ိဳ ႔ေတာင္ကုန္းေတြ ဆို မတ္ေစာက္လြန္းလို႔ ဆိုင္ကယ္ကို ဂီယာအၾကီးတင္ျပီး အသားကုန္ ေမာင္းျပီးတက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေနထိုင္ျပီးလိုက္ေနတဲ႔ က်ေတာ္က ေနာက္ျပန္မလန္က်သြားေအာင္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသူရဲ ႔ပခံုးအေသကိုင္ထားရတယ္ ။ တစ္ခါ အဲဒီလို မတ္ေစာက္တဲ႔ ကုန္းၾကီး အေပၚက ေနအရွိန္နဲ႔ ဆင္းရျပန္ေတာ႔ ေနာက္ကေန ခြျပီးစီးလိုက္ေနတဲ႔ က်ေတာ္က ဆိုင္ကယ္ ထိုင္ခုံေနာက္ ထိုင္ခံုသံကိုင္းၾကီးကို မလြတ္တမ္း ကိုင္ဆြဲထားရေသးတာ ။ အဲလိုမ်ိဳးသာ မကိုင္ထားဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ေနာက္ကေန ထိုင္တဲ႔ သူက ေမာင္းသူကိုေက်ာ္ျပီး လက္ကားယား ေျခကားယားနဲ႔ ဂၽြန္းျပန္ျပီး ဆိုင္ကယ္အေရွ ႔ေမွာက္ ၀ုန္း ..ဆိုျပီး သြားက်ေလာက္တယ္ ။ ေဒသခံ သူငယ္ခ်င္းက သူ ႔တို႔ ရြာသြားတဲ႔ လမ္းကို ဒီနွစ္မွာ ဘူဒိုဇာ ၀င္ျပီး လမ္းေတြ ခ်ဲ ႔ေပးသြားလို႔ အခုလို ေကာင္းသြားေသးတာ တဲ႔ ။ ၾသ……ဒါဆို အရင္က သူတို႔ ရြာကလူေတြဟာ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ ေလးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ားဆက္သြယ္ ျပီးသြားလာေနၾကပါလိမ္႔ လို႔ စိတ္မသက္မသာနဲ႔ ေတြးေနမိပါတယ္ ။
တိုတုိေျပာရရင္ ေက်ာက္ထု ကေန က်ေတာ္သြားမယ္႔ လက္ပန္းရြာကိုေရာက္ဖို႔ ေစာေစာ ကေျပာခဲ႔ တဲ႔ ေလးရြာ ကိုေက်ာ္ျပီး ေနာက္ထပ္ ေျမက္မက်ဥ္း ၊ ပဆုပ္ စတဲ႔ ရြာေတြကိုျဖတ္ရပါေသးတယ္ ။ အဲလိုသြားရာမွာ ေကြ ႔ေကာက္ေပါမ်ားလွတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကို ( စုစုေပါင္း 3 ခါျဖတ္ရတယ္ ) ျဖတ္ ၊ ေက်ာက္ခင္းလမ္း တစ္လွည့္ ၊ ဖုန္လမ္းတစ္လွည့္ နဲ႔ တစ္ကုန္းတက္ တစ္ကုန္းဆင္း သြားျပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔ က်ေတာ္သြားမယ္႔ လက္ပန္းရြာ အ၀င္က ေယာေခ်ာင္းကိုျဖတ္ျပီးေဆာက္ထားတဲ႔ ယာယီတံတား ေလးကို ေန၀င္ခါနီး အခ်ိန္ေလးမွာ ျမင္ေနရပါျပီ ။ အဲဒီယာယီ ေခ်ာင္းကူးတံတား အခင္းျပင္က ၀ါးကပ္နဲ႔ ခင္းထားတာမို႔ လို႔ ဆိုင္ကယ္ကို အရင္ ျဖတ္ခိုင္းျပီး က်ေတာ္ ကေနာက္ကေန လမ္းေလွ်ာက္ျပီး လိုက္ရပါတယ္ ။ တံတားကိုျဖတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ၾကည္လင္ သန္႔ ရွင္းေနတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းေရ ထဲ မွာ ငါးေလးေတြ ကူးခပ္ေနတာကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္ ။ ေႏြအခါဆိုေတာ႔ ေခ်ာင္းရဲ ႔ေလးပံု ပံုလို႔ တစ္ပံုသာ ေရရွိျပီး ကုန္းေပၚေနတဲ႔ ေနရာေတြ မွာေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ၾကက္သြန္ခင္းေတြ ကျပည့္လို႔ပါပဲ ။ ေယာေခ်ာင္း နေဘး ရြာအ၀င္လမ္းေလး နေဘးမွာေတာ႔ လက္ပံပင္ၾကီး တစ္ပင္က တစ္ပင္တည္း ထည္းထည္းၾကီးရွိေနျပီး ဒီရြာကို လာလည္တဲ႔ က်ေတာ္႔ ကို ၾကိဳဆိုေနသလိုလိုပါ ။ အဲဒီလက္ပံပင္ကိုၾကည့္ျပီးေတာ႔ xxx ရြာထိပ္က လက္ပံ ပင္ေအာက္ သူက လက္ပံပြင္႔ေကာက္ အလာ xxx က်ေတာ္က ရြာကိုသြားမို႔ xxx မေမ်ာ္လင္႔ ပါဘဲ ေတြ ႔ၾကျပန္သည္ xxxx ဆိုတဲ႔ ကိုျမၾကီးရဲ ႔ ညိုေခ်ာ သီခ်င္းေလးကို လည္း က်ေတာ္႔ ပါးစပ္ျဖားမွာ အလိုလို ညည္းမိသလို ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ အဆိုေတာ္ ကိုျမၾကီးကေတာ႔ ရြာထိပ္လက္ပံပင္ေအာက္မွာ ညိုေခ်ာနဲ႔ ေတြ ႔သတဲ႔ .. က်ေတာ္လည္း ရြာက ညိုေခ်ာ ေလးေတြ နဲ႔ လက္ပံပင္အနားမွာ ေတြ ႔မ်ား ေတြ ႔ေလမလားလို႔ မ်က္စိေလး မသိမသာ ရမ္းလိ္ုက္မိေသးတယ္ ။ က်ေတာ္ေတြ ႔တာကေတာ႔ ညိုေခ်ာေတြ မဟုတ္ဘူး ။ ျဖဴေခ်ာေလးေတြ ပါ ။ ေယာခ်ာင္းမွာ ေရခ်ိဳးျပီး လို႔ျပန္လာၾကပံုရပါတယ္ ။ သီခ်င္းေရးဆရာတို႔ ၊ စာေရးဆရာတို႔ ဖြဲ မယ္ဆိုလည္း ဖြဲစရာဘဲကိုး ။ ၾကည့္ပါအံုး ရြာထိပ္ မွာ လက္ပံပင္ၾကီးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ အနဳပညာ ဆန္လိုက္သလဲလို႔ ။
ရြာထဲကို၀င္ေတာ႔ ေမွာင္ရည္ပ်ိဳးေနပါျပီ ။ ဒီရြာကလည္း ေယာေခ်ာင္း ကမ္းနေဘးမွာဆိုေတာ႔ မိုးတြင္း ေရၾကီးမွဳအႏၱရာယ္ကို ေရွး လူၾကီးတို႔ ေတြးမိလို႔ လားေတာ႔ မသိဘူး ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာပဲ ရြာကိုတည္ထားပါတယ္ ။ ရြာအေနထားနဲ႔ အိမ္အေျခ ေနတို႔ ကို ေရာက္တာနဲ႔ ေလ့လာခ်င္ေပမယ္႔လို႔ မိုးလည္းေတာ္ေတာ္ ခ်ဳပ္ေနတာနဲ႔ က်ေတာ္အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီစဥ္ေပးထားတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ အိမ္အသစ္စက္စက္ ေလးဆီကိုသာ ဦးတည္ျပီး လာလိုက္ပါေတာ႔တယ္ ။ အိမ္ေလးက ရြာနဲ႔ စိုက္ခင္းေတြ ရဲ ႔အစပ္မွာ ေဆာက္ထားေတာ႔ ပတ္၀န္းက်င္သဘ၀ အလွေတြကိုခံစားျပီး ေလေကာင္းေလသန္႔ ေတြ တစ္၀ၾကီးရွဳ ရွိုက္ခြင္႔ ရလိုက္တယ္ ။ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက သူရွာေဖြစုေဆာင္းခဲ႔တဲ႔ ေငြေတြ နဲ႔သူမိသားစု အတြက္ အိမ္အသစ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္ထားတာတဲ႔ ။ ေအာက္မွာ အုတ္ခံုခံျပီး အေပၚကို အုတ္ဆက္ျပီးစီမွာ ျဖစ္ေပမယ္႔ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ႔ ထရံအျပားေတြ နဲ႔ ယာယီ ကာထားပါတယ္ ။ အထဲ ကို၀င္ျပီး ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႔ အားပါးပါး …. အိမ္ရဲ ႔ပတ္ပတ္လည္မွာ အသံုးျပဳထားတဲ႔ တိုင္ေတြက 6 လက္မ ပတ္လည္ၾကီးေတြ ။ က်ေတာ္တို႔ ဆီမွာ အိမ္တိုင္ေတြ 6 လက္မ ပတ္လည္သံုးျပီး ေဆာက္နိဳင္တဲ႔ သူမရွိသေလာာက္ပါပဲ ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းၾကီးေတြ နဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းၾကီးေတြ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ေဆာက္မွသာ အဲဒီ ေျခာက္လက္မ ပတ္လည္ တိုင္ၾကီးေတြကိုသံုးၾကတာ ။ ျပီးေတာ႔ ထုတ္တမ္းဆြဲထားတဲ႔ ေနရာမွာလည္းၾကည့္အံုး 4 လက္မ 3 လက္မ သစ္သားေခ်ာင္းၾကီးေတြ ။ ဒါေတာင္မွ အိမ္ပိုင္ရွင္က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက တံခါးေပါက္ေတြနဲ႔ ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို ကၽြန္းသား ရမွ လုပ္မွာမို႔လို႔ အခု ဒီအတိုင္းဘဲ ထား ထားေသးတာတဲ႔ ။ စိတ္ထဲမွာေတာ႔…… ဒီကလူေတြ ဒီလိုသာမန္အိမ္ေလးမွာေတာင္ အဲလို သစ္ၾကီး၀ါးၾကီးေတြ သံုးျပုျပီးေဆာက္ေနၾကတာ ပိုက္ဆံေပါလြန္းလို႔ ေတာ႔ ဟုတ္ဟန္မတူးဘူး… ၊ ဒီေနရာ ဒီေဒသေတြမွာ သစ္ေတြ မတရားေပါျပီး ေစ်းနုန္းခ်ိဳ သာလို႔သာ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြးေနမိတယ္ ။ က်ေတာ္ေတြးတာ မွန္ပါတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ္ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ႔ သစ္ေစ်းက က်ေတာ္တို႔ ထား၀ယ္ နယ္ဘက္က သစ္ေစ်းထက္ 3 ဆေက်ာ္ေလာက္ သက္သာေနပါတယ္ ။
အဲဒီအိမ္ေလးမွာ အ၀တ္စားလဲ ျပီး ေရခ်ိဳးသြားရေအာင္ဆိုျပီး ညဘက္ ရြာထဲကိုျဖတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေခၚလာေပမယ္႔ က်ေတာ္႔ ကေတာ႔ ဘယ္နားေရာက္လို႔ ေရာက္ေနမွန္းမသိဘူး ။ တခ်ိဳ ႔အိမ္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ႔ ရြာက စီးစက္ေမာင္းျပီး ေပးထားတဲ႔ မီးေလး တစ္ပြင္႔ နွစ္ပြင္႔ စီေလာက္ထြန္းထားတာတာ႔ ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ ေရခ်ိဳး သြားမယ္ဆိုေတာ႔ ေရတြင္းမွာ သြားျပီးခ်ိဳ ႔မလို ႔ထင္ပါရဲ ႔ ဆိုျပီး လိုက္လာခဲ႔တာ ေနာက္မွ သူတို႔ တစ္ေတြ က်ေတာ္႔႔ကို ရြာအျပင္က ေယာခ်ာင္းဆီကို ေခၚသြားတယ္ ဆိုတာသိလိုက္ရတယ္ ။ ဒီေယာခ်ာင္းဟာ ဒီရြာကလူေတြ အတြက္ေတာ႔ ေန႔ စာဥ္ေန႔တိုင္း ေရခ်ိဳးၾကတဲ႔ ေနရာၾကီးတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပတယ္ ။ က်ေတာ္႔ မွာေတာ႔ ျပာသိုလကြယ္ ည 7 နာရီအခ်ိန္ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲကြင္းျပင္ၾကီးထဲ အမာဂ်င္စီလိုက္ တစ္ခုကိုကိုင္ျပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ ခ်ီတက္လာေနရတာ တစ္မ်ိဳးေလး စိတ္လွဳပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းေနျပန္တယ္ ။ ငယ္ငယ္ကဆို ေခ်ာင္းထဲ မွာ ေရကူးရတာ ေပ်ာ္မွေပ်ာ္ပဲ ။ ဒါေပမယ္႔ သီးသန္႔ၾကီး ေရခ်ိဳးဖို႔ ေတာ႔ ေရေခ်ာင္းရွိရာကို တစ္ခါမွ မသြားခဲ ဖူးပါဘူး ။ ေခ်ာင္းကမ္းနားေရာက္လို႔ ေရခ်ိဳးေတာ႔ မယ္ေဟ႔..ဆိုေတာ႔ က်ေတာ္နဲ႔ လိုက္လာတဲ႔ အေဖာ္နွစ္ေယာက္က ေရခ်ိဳးျပီးသားမို႔ မခ်ိဳးေတာ႔ ဘူးတဲ႔ ။ အဲဒီေတာ႔ က်ေတာ္႔ တစ္ေယာက္ထဲ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ ၾကီးတဲမွာ ေရဆင္းခ်ိဳးရေတာ႔ တာပဲ ။ ကုန္းေပၚက ေတာ႔ အမာဂ်င္စီ လိုက္ ေလးနဲ႔ သူတို႔ ကမီးျပေပးထားပါတယ္ ။ ကိုယ္တစ္ပိုင္းျမဳတ္ေနတဲ႔ ေခ်ာင္းေရထဲ မွာ ဆပ္ျပာကို ဘယ္ကေနစျပီး တိုက္လို႔ တိုက္ရမွန္းမသိဘဲ ျဖစ္ေနပံု ကို ေခ်ာင္းေပၚကေနၾကည့္ေနၾကတဲ႔ ဟိုနွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကိုရည္ခ်င္ေနပံုရတယ္ ။
အဲဒီညက ခရီးပန္းေနေတာ႔ ညစာကို ဘာနဲ႔ေကၽြးလည္းေတာ႔ မသိဘူး စားလို႔ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆြဲလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးဗိုက္တင္းသြားတယ္ ။ သူတို႔ ရြာမွာက ညဘက္ 9 နာရီေလာက္ထိဘဲ မီးစက္ေမာင္းေပးတာတဲ႔ ။ မီးပိတ္ျပီးေပမယ္႔ လည္း က်ေတာ္႔ ကိုလာနုတ္ဆက္ၾကတဲ႔ ရြာသားမ်ားနဲ႔ စကားေတြ ေျပာၾကျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ အသင္႔ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ႔ အိပ္ရမွာ ထိုးအိပ္လိုက္ပါေတာ႔ တယ္ ။ က်ေတာ္႔ အတြက္ျပင္ေအးထားတဲ႔ ျခဳံေစာင္ အထပ္လိုက္ၾကီးကို ေသျခာၾကည့္လိုက္ေတာ႔ အကုန္လံုးရွစ္လႊာတိတိ ရွိပါတယ္ ။ ဒါေတာင္မွ စိမ္႔ေနေအာင္ေအးတာမို႔ ေကြးလို႔သိပ္ျပီးမလံုခ်င္ဘူး ။ က်ေတာ္ကေတာ႔ ခ်မ္းစိမ္႔စိမ္႔ေလးနဲ႔ တစ္ခ်ိဳးတည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ မနက္မိုးလင္းအထိ တစ္ေရးပဲရတယ္ ။ က်ေတာ္နဲ႔ ကပ္ရက္ အိပ္ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေမာက်ျပီး ထြက္ေပၚလာတဲ႔ ေဟာက္သံေၾကာင္႔ တစ္ေရးမွကို အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူးတဲ႔ ။
က်ေတာ္ အခုေရာက္ေနတဲ႔ ေယာေဒသဆိုတာ ယခုလက္ရွိ ေခတ္မွာ ေယဘုရအားျဖင္႔ ခ်င္းေတာင္နဲ႔ ပံုေတာင္ပံုညာ ေဒသ ၾကားက ေျမျပန္႔ ေျမျပန္လြင္ျပင္ေလး ေတြ ရွိရာ ေဒသေတြ ျဖစ္ျပီး ေျမာက္ကေန ေတာင္ဘက္ကို ဂန္႔ေဂါ ၊ ထီးလင္း ၊ ေက်ာက္ထု ၊ ေဆာ ၊ ေလာင္းရွည္ စတဲ႔ ျမိဳ ႔ေတြရွိတဲ႔ ေဒသတစ္၀ိုက္ကိုေခၚဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ႔ ။ အဲ ဒီေတာင္နဲ႔ ေျမာက္တန္းေနတဲ႔ ေတာင္ၾကားေဒသ ရဲ ႔ အလယ္နားေလာက္မွာ က်ေရာက္တဲ႔ ထီးလင္းျမိဳ ႔ကို ဗဟိုျပဳျပီး ေျမာက္ဘက္ ဂန္႔ေဂါ ဖက္ျခမ္းကို ေျမာက္ေယာ ၊ ေတာင္ဘက္ ေက်ာက္ထု ၊ ေဆာ ၊ ေလာင္းရွည္ စတဲ႔ ျမိဳ ႔ေတြ ရွိတဲ႔ ဖက္ကိုေတာ႔ ေတာင္ေယာဆိုျပီး ေခၚၾကပါတယ္ ။ အရင္က ဒီေဒသ တစ္ေလွ်ာက္လံုးကို အတြင္းေယာ လို႔ ေခၚျပီး ျပည္မနဲ႔ ကာဆီးထားတဲ႔ ေတာင္တန္းၾကီးရဲ ႔ အျပင္ဘက္ပိုင္းကို အျပင္ေယာလို႔ ေခၚၾကတယ္တဲ႔ ။ အခုခ်ိန္မွာ အျပင္ေယာေဒသမွာရွိတဲ႔ လူေတြက ေျမျပန္႔က ဗမာမ်ားနဲ႔ ေရာေႏွာသြားျပီး ေယာလူမ်ိဳးလို႔ သိသိသာသာ မရွိေတာ႔ ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္ ။ အရင္က ရိွခဲ႔ ဖူးတဲ႔ ေယာျမဳိ ႔ဆိုတာက ေတာင္ေယာဖက္မွာ ပါျပီး ေက်ာက္ထုကေန 3 မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးေလာက္သြားရင္ ေရာက္တယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အရင္က ျမိဳ ႔အုပ္ အဆင္႔ ေစာ္ဘြားေတြ ေနခဲ႔ တဲ႔ အေဆာက္အဦ အၾကြင္းက်န္ေလာက္သာ ရွိေတာ႔ ျပီး အခုခ်ိန္မွာေတာ႔ ရြာငယ္တစ္ခု အျဖစ္နဲ႔ သာတည္ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ အဲ ဒီေနရာကို သြားေရာက္ေလ့လာသင္႔ ပါလွ်က္နဲ႔ က်ေတာ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး ။ ျမန္မာနိဳင္ငံရဲ ႔ေနာက္ဆုံးမင္းဆက္ သီေဘာဘုရင္ရဲ ႔မယ္ေတာ္ ၊ မင္းတုန္းမင္းၾကီးရဲ ႔ မ်ားလွစြာေသာ မိဖုရားေတြ ထဲက တစ္ပါးျဖစ္တဲ႔ ေလာင္းရွည္မိဘုရားဆိုတာ ဒီေယာနယ္က ေလာင္းရွည္ျမိဳ ႔သူျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္ ။ ဒီေယာနယ္ေဒသဟာ ဘုရင္ေတြ ရွိစဥ္ေခတ္ကာလကတည္းက အထင္ရျဖစ္ခဲ႔ တဲ႔ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္းကို ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဖိုးလွိဳင္ လိုအထက္တန္းစား ပညာရွိအမတ္က ေယာျမိဳ ႔စားျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရတာကိုခဲ႔တာကိုၾကည့္ရင္သိနိဳင္ပါတယ္ ။
ေယာနယ္ထဲ မွာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ႔ ေတာင္သားလူမ်ိဳးဆိုတာ ရွိေသးတယ္ ။ သူတို႔ တစ္ေတြက သီးသန္႔ ရြာေတြ နဲ႔ ေနၾကျပီး တျခားလူမ်ိုးေတြ နဲ႔ ေရာေရာေနွာေနွာေနေလ႔မရွိဘဲ သီးသန္႔ ဆန္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ သမိုင္းပညာရွင္ တစ္ခ်ိဳ ႔က အဲဒီ ေတာင္သားလူမ်ိဳးတို ႔ကို ပ်ဴလူမ်ိုးတို႔ လက္က်န္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ယူဆထားတယ္လို႔ မွတ္သားရဖူးပါတယ္ ။ သူတို႔ ရဲ ႔၀တ္စားဆင္ရင္မွဳကလည္း တစ္မ်ိုးထူးျခားပါတယ္ ။ အမ်ိုးသမီးေတြ မွာ သမိုင္းအေထာက္ထားအရ ပ်ဴလူမ်ိဳးေတြလို ျဖဴေရာင္ပိတ္အကၤ်ီ ကို၀တ္ဆင္ေလ႔ရွိျပီး ရင္စည္းလို တဘက္ပိုင္းကို ရင္ဘက္မွာ စလြယ္သိုင္းျပီး ၀တ္ဆင္ေလ့ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၀တ္ဆင္ေလ႔ရွိတဲ႔ ရင္စည္း တဘက္ပိုင္းအေရာင္ကိုလိုက္ျပီး အနီေရာင္ ၀တ္ဆင္သူကို အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ႔ အပ်ိဳ ၊ အနက္ေရာင္၀တ္ဆင္သူကို အိမ္ေထာင္က်ျပီးသား မိန္းမ အျဖစ္ ခြဲျခား သပ္မွထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ေတာင္သားလူမ်ိုးေတြဟာ အရင္ကတည္းက ဒီေဒသခံေတြ မဟုတ္ၾကဘဲ ေနာက္မွ ၀င္ေရာက္လာတဲ႔ လူမ်ိဳးေတြသာျဖစ္တယ္တဲ႔ ။ 1924 ခုနွစ္မွာ ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ႔ တဲ႔ RACES OF BURMA ( ျမန္မာျပန္ ) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္မွာ ခ်င္းေတာင္ေျခရင္းေဒသမွာ ထူးျခားတဲ႔ ေတာင္သားလူမ်ိဳးနဲ႔ ေယာလူမ်ိဳးတို႔ ကိုေတြ ႔ရေၾကာင္း ၊ ေတာင္သားလူမ်ဳိးတို႔က ခ်င္းလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ မ်ိဳးစပ္ေပါက္ဖြားလာတယ္လို႔ ယူဆရျပီး ေယာ တို႔က ရွမ္းလူမ်ိဳးကေနဆင္းသက္လာတာ ျဖစ္နိဳင္ေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပထားပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး အဲ ဒီစာအုပ္မွာ ေတာင္သားလူမ်ိဳးနဲ႔ ေယာေတြက အစဥ္ဆက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေရးထားပါတယ္ ။
မနက္မိုးလင္းလို႔ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ျပီး ရြာထဲကို သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အတူ ပတ္ၾကည့္ၾကပါတယ္ ။ ရြာေလးက အိမ္ေျခ 200 ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္တဲ႔ ။ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ႔ ဒီရြာက ၾကီးဆံုးလို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ဒီရြာမွာ ထူးထူးျခားျခားျမင္ရတာကေတာ႔ အိမ္ေတြပါပဲ ။ ရန္ကုန္က တိုင္းရင္းသားေက်းရြာထဲမွာ ျမန္မာအိမ္ဆိုျပီးေဆာက္ျပထားတဲ႔ အိမ္လိုမ်ိဳးေတြ ဒီရြာမွာ အမ်ားၾကီးေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အားလံုးသိတဲ႔ အတိုင္း အိမ္အျမီးပိုင္း ေလွကားနားမွာ ၀ရန္တာအၾကီးလို ဟာလာဟင္းလင္းၾကီးနဲ႔ အေဆာင္တစ္ေဆာင္က ျပီးျပည့္စံုတဲ႔ အိမ္တစ္မ္မွာ မပါမျဖစ္ကိုပါ ပါတယ္ ။ အဲဒီ အေဆာင္မွာ ထမင္းဟင္းေတြ ခ်က္ၾကျပီး မိသာစု ထမင္း၀ိုင္းကိုလည္း အဲဒီအေဆာင္မွာဘဲ စားၾကပံုရပါတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ဘက္က အိမ္နဲ႔ မတူတာက မီးဖိုေဆာင္နဲ႔ ေဆးေၾကာသန္႔ စင္တဲ႔ ေနရာကို အိမ္အေနာက္ဖက္ မွာထားေလ့မရွိဘဲ ဒီေဒသက အိမ္ေတြမွာ ေစာေစာက ေျပာတဲ႔ အေဆာင္မွာ ထားေလ႔ ရွိတာပါပဲ ။ ေနာက္တစ္ခုထူးျခားခ်က္က အိမ္တိုင္ေတြဟာ ေလးေထာင္႔ မဟုတ္ဘဲ သစ္ပင္ကို အလံုးလိုက္ေသေသခ်ာခ်ာ အေျခာသပ္ျပီး သံုးျပဳထားၾကတာကိုေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အဲဒီလိုအလံုးတိုင္နဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ႔ အိမ္က ဒီရြာမွာ 90 ရာခိုင္နဳန္းေလာက္ရွိပါတယ္ ။ အမ်ားစုကေတာ႔ အရင္အိမ္ေဟာင္းေတြက ၾကာရွည္ခံလြန္းလွတဲ႔ သစ္သားလံုးတိုင္ၾကီးေတြကို ေနာက္ အိမ္ အသစ္ ေဆာက္တဲ႔ အခါမွာလည္း ျပန္လည္ထည္႔သြင္းအသံုးျပဳထားပံုရပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လိ္ု႔အဲဒီလို ေျပာရသလဲ ဆိုရင္ လက္ရွိ အသံုးျပုထားတဲ႔ အိမ္တိုင္ ေတြ မွာ အရင္ အိမ္ေဟာင္းကယက္မ တို႔ ထုတ္တန္းတို႔ ထိုးလွ်ိဳရာ ထြင္းထားတဲ႔ အေပါက္ၾကီးေတြ ေတြ ႔ေနရလို႔ပါပဲ ။ အဲဒါမ်ိဳး အိမ္တိုင္ေတြမွာ အေပါက္ေဖာက္ျပီး ယက္မလွ်ိဳသြင္းတာေတြက ေရွးေခတ္အိမ္ေတြမွာ လုပ္ေလ႔ ရွိျပီး အိမ္ရိုက္သံ တြင္က်ယ္စြာမသံုးျပဳေသးတဲ႔ေခတ္က လုပ္ေလ႔ရွိတဲ႔ အေလ့ထ ေတြ ျဖစ္တယ္ ။ အနီးနားက တခ်ိဳ ႔ရြာေတြ မွာ အဲလို မူလေရွး အိမ္မ်ိဳးေတြ ရွိေနၾကေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ဘက္မွာေတာ႔ ငယ္ငယ္က အေပါက္ၾကီးေတြ ပါတဲ႔ အိမ္တိုင္ေဟာင္းၾကီးေတြ ကိုေတြ ႔ခဲ႔ ရဖူးေပမယ္႔ အခုေတာ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းအျဖစ္နဲ႔ ျပစရာေတာင္မရွိေတာ႔ ဘူး ။
ရြာရဲ ႔တစ္ေနရာ အေရာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ ႔ အဘိုးေတာ္စပ္သူတို႔ အိမ္ကို၀င္တဲ႔ အခါ မွာ ေျပာင္းဆံကို ဖြတ္ျပီးမွ ရလာတဲ႔ အဆံကို ေကာက္ညွင္း ၊ ေျမပဲတို႔ နဲ႔ ေရာခ်က္ထားျပီး ပဲဆီ နိဳင္နိဳင္ေလာင္းထားတဲ႔ မုန္႔ တစ္မ်ိုးကိုေရေႏြးက်မ္းနဲ႔ ခ်ေၾကြးပါတယ္ ။ က်တာ္႔ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ပထမဆံုးအၾကီမ္စားဖူးတာပါ ။ ထမနဲလိုအီဆိမ္႔တဲ႔ အရသာရွိျပီး စားလို႔ ေတာာ္ေတာ္ကိုေကာင္းပါတယ္ ။ အိမ္ရွင္ အေဒၚၾကီးက ဆီအိုးၾကီးထဲက ေျမပဲဆီေတြကို မွဳတ္ၾကီးနဲ ႔ခပ္ခပ္ျပီး ခဏခဏေလာင္းထည္႔ေနတာကို ၾကည့္ျပီး မ်က္လံုးျပဴးေနတဲ႔ က်တာ္႔ ကို သူငယ္ခ်င္းက ဘာမွမပူနဲ႔ အစ္ကိုၾကီး အဲဒါကိုယ္႔ ဟာကို ၾကိတ္ထားတဲ႔ ေျမပဲ ဆီ ၊ ဘာဥပါဒ္မွ မေပးဘူးတဲ႔ ။ က်ေတာ္က အဲ ဒီ ဆီၾကိတ္တဲ႔ ကိစၥကို စစ္စုေတာ႔ .. ေျမပဲဆံ တစ္ျပည္ နဲ႔ ဆီသြားၾကိတ္ရင္ ၾကိတ္ခက 200 က်ပ္ေပးရျပီး ဆီက 50 သားေလာက္ရပါတယ္တဲ႔ ။ ပိုင္လိုက္တာ … ျမိဳ ႔ေပၚမွာေတာ႔ ေျမပဲဆီဆိုျပီးေတာ႔ သာ ၀ယ္ေနရတယ္ ေျမပဲဆီ စစ္မစစ္ကိုေတာ႔ က်ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ မသိနိဳင္ဘူး ။
က်ေတာ္တို႔ ရြာကို ပတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေယာေခ်ာင္းကေန စပါးစိုက္လယ္ေတြ အတြက္ ေရသြယ္ေျမာင္းတူးဖို႔ လုပ္အားေပးေခၚတဲ႔ အသံကို အသံခ်ဲ ႔စက္ၾကီးနဲ႔ ေဆာ္ေအာေနတာ ၾကားရပါတယ္ ။ ဒီရြာမွာ သဘ၀ကေပးတဲ႔ ေရေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေပါေပါမ်ားမ်ားရေနတာေတြ ႔ရတယ္ ။ သာမန္ေျပျပန္႔ မွာဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မွ မတူးရဘဲ ေရေပၚတာပဲတဲ႔ ။ ခက္တာက ရြာကို ကုန္းေပၚမွာ ထည္ထားတယ္ဆိုေတာ႔ ေသာက္ေရနဲ႔ သံုးေရကို အမ်ားသံုး ဘံုေရထြင္းမွာ ခပ္ၾကရပါတယ္ ။ ခ်ိဳးေရက်ေတာ႔ ေယာေခ်ာင္းကိုေျပးေပါ႔ ။ ဒီေဒသမွာ ေယာေခ်ာင္းၾကီးရွိေနတာကလည္း သူတို႔ အတြက္ သဘ၀က ေပးထားတဲ႔ အဖိုးထိုက္ အဖိုးတန္ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါပဲ ။ ဒါေၾကာင္႔ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရွိ ရြာ 8 ရြာေလာက္ဟာ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကိုအမွီျပဳျပီးေနၾကပါတယလို႔ သိရပါတယ္္ ။ ေျမဆီလြာကေတာ႔ ဘယ္လိုအပင္မ်ိုးဘဲ စိုက္စိုက္ ျဖစ္ထြန္းပံုရတယ္ ။ ဒီေတတာ႔ ေရကလည္းေပါ ၊ ေျမဆီလႊာကလည္းေကာင္းဆိုေတာ႔ ရြာပတ္၀န္းက်င္ ရွိသမွ် ေျမေပးမွာ စပါး ၊ ၾကပ္သြန္ ၊ ပဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေနၾကာစိုက္ခင္းၾကီးေတြ ကို ျမင္ေနရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ က်ေတာ္တို႔ ေအာက္ျပည္မွာလို စိုးပ်ိဳးေျမ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းမရွိတာကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ ။ ေတာင္သူေတြကလည္း ၀မ္းစာေလာက္သာစိုက္ပ်ိဳးရတယ္ဆိုေတာ႔ စီးပြားျဖစ္ထြန္းမွဳနည္းပါးၾကပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းေျပာျပခ်က္အရ ရြာမွာ ရွိတဲ႔ လူဦးေရ 25 ရာခိုင္နဳန္းသာ လယ္ပိုင္ရွင္ ယာပိုင္ရွင္စာရင္း၀င္ျပီး က်န္ 75 ရာခိုင္နဳန္းကေတာ႔ တစ္နိဳင္တစ္ပိုင္ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ ေတာင္သူေတြ သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္တ႔ဲ ။
ရြာကို ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ရင္း ဒီရြာရဲ ႔ေရရရွိမွဳ နဲ႔ စကားစပ္မိေတာ႔ ရြာနီးတစ္၀ိုက္မွာ ေရအရင္းျမစ္ ေဖာေဖာ သီသီရနိဳင္လွ်က္သားနဲ႔ ကုန္းေပၚမွာ တည္ထားတဲ႔ ရြာဆိုေတာ႔ ေသာက္ေရနဲ႔ ခ်ဳိးေရ ကို ရြာအနိပ္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ႔ ေရတြင္းေတြ ကေန ပင္ပန္းၾကီးစြာ သယ္ယူေနရတယ္လို႔သိရတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ မို႔ ရြာမွာ ရွိတဲ႔ တစ္ေက်ာင္းတည္းေသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရဲ ႔ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ၾကီးမွဳးျပီး တစ္ရြာလံုး ကိုေရေပးေ၀နိဳင္ေအာင္ စီစဥ္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းသိရပါတယ္ .။ က်ေတာ္ကလည္း ဒီရြာကို အလည္လာတဲ႔ အခါ ရည္ရြယ္ခ်က္ေသးေသးေလးတစ္ခုကိုပါ ယူခဲ႔တာဆိုေတာ႔ ေစာေစာကေျပာတဲ႔ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ဆီကို သြားေရာက္ဖူးေတြ ႔ခဲ႔ ပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ေသးေသး ေလး ဆိုတာက ကိုယ္ေရာက္ရွိခဲ႔တဲ႔ ရပ္ရြာရဲ ႔ ဖြ႔ ံျဖိဳးမဳွ နဲ ႔တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမွာ ကိုယ္တတ္နိဳင္တဲ႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုေလာက္ နဲ႔ ပါ၀င္ အားျဖည့္ကူညီေဆာင္ရြက္ဖို ႔ပါပဲ ။ ဆရာေတာ္က အသက္ေလးဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္သာရွိေသးတဲ႔ လူငယ္ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္ ။ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးမွ ဘုန္းၾကီး၀င္၀တ္ျပီး ဒီေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းထိုင္ျဖစ္ေနတာပါ ။ ဆရာေတာ္က ရြာကိုေရေပးေ၀နိဳင္ဖို႔ အတြက္ ရြာရဲ ႔အျမင္႔ ဆံုးကုန္းေျမအေပၚမွာ တည္ရွိေနတဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚကို စက္နဲ႔ ေရတင္ျပီး အဲဒီကမွ တဆင္႔ တစ္ရြာထဲက အိမ္ 5 ေဆာင္ေလာက္ကိုေရပိုက္နဲ႔ ေရတစ္ငုတ္စီက် ေရေပးေ၀ဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ ေရကိုလည္း သူ ႔အခ်ိန္နဲ႔ သူျဖန္႔ ျဖဴးေပးဖို႔ စီစဥ္ထားေၾကာင္း ၊ အဲဒီအတြက္ ေရကန္တည္ေဆာက္ဖို႔ နဲ႔ ေရပိုက္သြယ္တန္းဖို႔ အတြက္ ေငြက်ပ္ သိန္း 50 နဲ႔ အထက္ကုန္က်မယ္လို႔ ခန္႔ မွန္းရတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ အဲဒီ အစီအစဥ္ ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ အတြက္ အစိုးရ အဖြဲ စည္းေတြကိုေရာ အစိုးရမဟုတ္တဲ႔ အဖြဲ ႔စည္းေတြကိုေရာ အကူညီ ေတာင္းခံထားေပမယ္႔ အေၾကာင္းမထူးေတာ႔ ရြာက ကိုယ္ထူကိုယ္ထ လုပ္ဖို႔ အတြက္ တျဖည္းျဖည္း ပို္က္ဆံစုေနၾကတဲ႔ အေၾကာင္း အမိန္႔ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔ တဲ႔ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေသးေသးေလးကို အားျဖည့္ ကူညီတဲ႔ အေနနဲ႔ ရြာေရ ရရွိေရးအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ႔ ေငြပမာဏ မွာ နဲနဲေလးကာမိေစဖို႔ အလွဴေငြ က်ပ္တစ္သိန္း ပါ၀င္လွဴဒါန္းခဲ႔ ပါတယ္ ။
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔ ကပ္လွ်က္မွာေတာ႔ အတက္တန္းေက်ာင္း တစ္ေဆာင္ကိုေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အထက္တန္းေက်ာင္းဆိုေပမယ္႔ ကိုးတန္းနဲ႔ ဆယ္တန္း ကိုေတာ႔ အတြဲဘက္ အေနနဲ႔ သာထားရွိေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ ဒီေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ 350 ခန္႔ရွိေၾကာင္းသိရျပီး ဆယ္တန္းေအာင္ခ်က္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ျပီးခဲ႔ တဲ႔ နွစ္က ဒီေက်ာင္းကေနျပီး ေလးဘာသာဂုဏ္ထူးရွင္ တစ္ေယာက္ ေပၚထြက္ခဲ႔ တယ္တဲ႔ ။ က်ေတာ္ေရာက္ရွိေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အနီးနာရြာက ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား နဲ႔ ဆရာ ဆရာမေတြက အနီးကပ္ၾကပ္မတ္သင္ၾကားျပီး စခန္းသြင္းေလ႔က်င္႔ ေနတဲ႔ အေၾကာင္းသိရပါတယ္ ။ ဒီေတာ႔ တစ္ခါ ေက်ာင္းက တာ၀န္ရွိတဲ႔ ဆရာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ေတြ ႔ေပးဖို႔ သူငယ္လခ်င္းကို အပူကပ္ရျပန္တယ္ ။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးက ခရီးသြားေနတာမို႔ မေတြ ႔လိုက္ရဘူး ။ ရြာခံ ေက်ာင္း ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာ႔ ေတြ ႔ခဲ႔ ရပါတယ္ ။ ရြာခံဆရာ ဦးေအာင္ေက်ာ္လင္းက ေက်ာင္းနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ဒီေက်ာင္းမွာ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရြာ 7 ရြာက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္ေက်ာင္းသားေတြ လာတက္ၾကတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ ပညာကိုလိုခ်င္လြန္းလို႔ မိုးတြင္းမွာဆို ခက္ခက္ခဲခဲ ေခ်ာင္းေတြကို ေလွေတြနဲ႔ ကူးျပီး လာၾကရတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ ဒီေက်ာင္းမွာ ရွိတဲ႔ ဆရာ ဆရာမေတြကလည္း ေစတနာပါပါနဲ႔ ၾကိဳးစားပမ္းစား သင္ၾကားေပးၾကလို႔ သူတို႔ နယ္တစ္၀ိုက္မွာ ဒီေက်ာင္းက ဆယ္တန္းေအာင္ခ်က္ Top Ten စားရင္၀င္ေလ့ ရွိေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ ထူဆန္းတာက က်ေတာ္တို႔ ေဒသက ရြာေတြ မွာလို သူငယ္တန္းကစ က်ဴရွင္ေတြ သင္ေနၾကတဲ႔ ေခတ္မွာ ဒီက ေက်ာင္းသားေတြ ဟာ ဆယ္တန္း အထိ က်ဴရွင္ ဆိုတာ ဘာမွန္းကို မသိၾကဘဲ ေက်ာင္းက ဆရာ ၊ ဆရာမ ေတြရဲ ႔သင္ၾကားျပသမွဳတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဆယ္တန္းေအာင္ခ်က္ေတြ ေကာင္းေနၾကတယ္ဆိုတာကိုပါ ။ ေအာင္ခ်က္ေကာင္းမွာေပါ႔ ဆရ ဆရာမေတြက ေန႔ ဘက္မွာေရာ ညဘက္ေတြမွာပါ ေက်ာင္းသားေတြ နဲ႔ အတူတူ ေက်ာင္းမွာ အိပ္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ေလ့က်င္႔ သင္ၾကားေပးေနတာကိုး ။ ဆရာ ၊ ဆရာမေတြ မွာ အစိုးရက ေပးတဲ႔ လခ အျပင္ တျခားအပိုေငြ ရဖို႔ မဆိုထားနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ညဘက္ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ ေၾကြးေမြးစရိပ္ေလးေတာင္ အိပ္ထဲက ျပန္ျပီး ပါသြားနိဳင္ေသးတယ္ ။ အခု ညဘက္နဲ႔ မနက္ေစာေစာ စာက်က္ဖို႔ အတြက္ မီးစက္ ေမာင္းရတာက တစ္ေန႔ ကို ဒီဇယ္ဆီ တစ္ဂါလံ ကုန္ပါတယ္တဲ႔ ။ ေက်ာင္းသားေလးေတြ ညဘက္ စာက်က္ေနတုန္း အဆာေျပစားဖို႔ မုန္႔ ပဲ သြားေရစာကိုေတာ႔ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ ေစတနာေပါက္လို႔ လားေၾကြးတာေတြေတာ႔ ရွိပံုရပါတယ္ ။ က်ေတာ္လည္း ေက်ာင္းသားေလးေတြ ညဘက္ စာက်က္ေနၾကတာကို သြားၾကည့္ရင္း သူတို႔ ေလးေတြ ညဘက္စာက်က္အခ်ိန္မွာအဆာေျပ ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန္႔ လိုမ်ိဳး ေၾကြးနိဳင္ဖို႔ နဲ႔ တျခားလိုအပ္တဲ႔ အသံုးစရိပ္ေတြ မွာ နဲနဲ ပါးပါးကာမိေစဖို႔ ရြာခံ ေက်ာင္းဆရာ ဦးေအာင္ေက်ာ္လင္း ကေနတဆင္႔ အလွဴေငြ တစ္သိန္း ထပ္ျပီး လွဴခဲ႔ ပါတယ္ ။
ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုခန္႔ ခန္႔ ညားညား အထက္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေဆာင္ ရွိေနတာဟာ အနီးနားရွိ ရြာေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတာပါပဲ ။ မိုးတြင္းလို အခါမ်ိုးမွာ ေရၾကီး ေရလွ်ံ လြယ္တဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ေျမာင္းေတြ ကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ေက်ာင္းလာတက္ၾကတဲ႔ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရြာက ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဟာလည္း ခ်ီးက်ဴးဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္ ။ ဒီေဒသက ကေလးေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔မွာ အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာ စာသင္ေက်ာင္းအထိ လိုက္ျပီး ထမင္းခြံ ႔ေကၽြးေနတဲ႔ မိဘေတြကို ဒီအထိ ေခၚျပီး ျပခ်င္လွတယ္ ။ ျပီီးေတာ႔ ေရစီးသန္လွတဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ကိုေလွနဲ႔ ျဖတ္ကူေနရတဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ကေလးေလးေတြအတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူၾကီးမင္းေတြက အမွန္တစ္ကယ္လိုအပ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြမွာ ေခ်ာင္းကူးတံတားေတြ ေဆာက္ေပးနိဳင္ေစဖို႔ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။
အပိုင္း ( ၃ ) မွာဆက္ျပီးဖတ္ရွဳေပးၾကပါရန္ .... ( ရန္ေနာင္စိုး )February 14, 2014 at 1:40pm
ေယာၿမိဳ ႔ကျပန္ခဲ႔တယ္ ၊ ေဆး၀ါးလည္း ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ ..... ( ၂ )
Written By လြင္႕ေမာင္ေမာင္ on Tuesday, February 18, 2014 | 8:27 AM
ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ ကိုေရာက္လို႔ ကားေပၚကေန အထုတ္ဆြဲျပီးဆင္းတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ညေန ၄ နာရီ မီနစ္ ၂၀ ရွိပါျပီ ။ က်ေတာ္ အကြင္းလိုက္ၾကီး ျမင္ေယာင္ေနတဲ႔ မ်က္နွာနဲ႔ လာၾကိဳမယ္သူကို လုိက္ရွာၾကည့္ေတာ႔ အနီးနားတစ္၀ိုက္မွာ တစ္ေယာက္မွ မေတြ ႔ ။ လမ္းေပၚမွာ လူဆိုလို႔ က်ေတာ္႔ တစ္ေယာက္တည္း ေငါင္စင္းစင္းၾကီးနဲ႔ ရယ္ပါ ။ က်ေတာ္႔ လာခဲ႔ တဲ႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္းလိုင္းမိတဲ႔ ေနရာတိုင္းမွာ …. အစ္ကိုၾကီး ဘယ္နားေရာက္ေနျပီ လဲ … က်ေတာ္ အခု ေက်ာက္ထု ကိုသြားဖို႔ ရြာကေနထြက္လာေနျပီ ..ေအးေဆးသာလိုက္ခဲ႔ က်ေတာ္ ၾကိဳနွင္႔မယ္ ..ဆိုျပီး အတန္တန္ ဖုန္းဆက္ထားတဲ႔ သူက အခုက်ေတာ္ ေက်ာက္ထု ေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ သူအရင္ ၾကိဳျပီးေရာက္နွင္႔မယ္လို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ ေနရာကို ေရာက္မလာခဲ႔ ဘူး ။ နယ္ျမိဳ ႔ေလးဆိုေတာ႔လည္း ျမိဳ ႔ခံေတြက တျခားေဒသက သူစိမ္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာရင္ ထင္ထင္ရွားရွားနဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ သိေနပံုရပါတယ္ ။ အနီးနား ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ႔ အိမ္ေတြနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲ မွာ ထိုင္ေနၾကတဲ႔ သူေတြက က်ေတာ္႔ကို ကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စူးစမ္းသလို ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ အဲဒီခ်ိန္မွာဘဲ ပထမဆံုးအၾကိမ္ က်ေတာ္႔ စိတ္ထဲ အားငယ္စိတ္ေတြ ေျပး၀င္လာပါေတာ႔ တယ္ ။ က်ေတာ္က ရန္ကုန္ကေနျပီးေတာ႔သာလာခဲ႔တာ ေအာက္ျပည္ျဖစ္တဲ႔ ထား၀ယ္ေဒသကသာ ကိုယ္႔ ရပ္ရြာ ကိုယ္႔ ဇာတိ ေျမအျဖစ္ အျမဲတမ္းခံယူထားေတာ႔ အခုလိုေ၀းလံလွတဲ႔ အရပ္ေဒသ ၊ ကိုယ္နဲ႔ သိတဲ႔ သူဆိုလို႔ တစ္ေယာက္တစ္ေလ မွမရွိတဲ႔ ဒီေက်ာက္ထု လို ျမိဳ ႔ေလးမွာ ဘယ္ကိုေရွ ႔ဆက္သြားျပီး ဘာေတြဆက္လုပ္လို႔ လုပ္ရမယ္ မွန္း မသိေတာ႔ ။ ပခုကၠဴ ျမိဳ ႔မွာ လိုတည္းခိုခန္းေတြ ဟိုတယ္ေတြ ရွိရင္ ဘာအေရးလဲ ။ တကယ္ဆို ဒီေဒသကို မေရာက္ဖူးတဲ႔ က်ေတာ္စီးလာတဲ႔ ကားမဆိုက္ခင္ အခ်ိန္နဲနဲ ေလးေစာျပီး လာေစာင္႔ ေနဖို ႔ေကာင္းတာ ။ သူ ႔မ်က္နွာကို တစ္ရြာ မဟုတ္ဘူး ဒီခ်င္းေတာင္ၾကီး တခုလံုးစာမွ် အားကိုးျပီးလာခဲ႔ တယ္ဆိုကာမွ ဒီပုဂၢိဳလ္ လုပ္ရက္ေလျခင္းဆိုျပီးေတာ႔ စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြးနဲ႔ အေတြးေတြ ရွဳပ္ရွက္ခပ္ေနပါတယ္ ။ လက္ကလည္း ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကို ၀င္ျပီ ဆိုကတည္းက သူ ႔ဖုန္းကို ေခၚေနလိုက္တာ Call Logs မွာ ၾကိမ္အေရတြက္ 20 ေက်ာ္ေနပါျပီ ။ ေခၚတိုင္းလည္း စက္ပိတ္ထားပါတယ္ နဲ႔ ဆက္သြယ္မွဳဧရိယာ ေရာက္ေနတဲ ႔အေၾကာင္းဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ျပန္ေျပာေနပါတယ္ ။
ဒီတိုင္းၾကီးလမ္းေပၚမွာ ရပ္ေနလို႔ကလည္း မျဖစ္တာနဲ႔ နီးစပ္ရာ ေစ်းဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ရဲ ႔ အျပင္ခုံတန္းေလးမွာ ဆိုင္ရွင္ကိုအခြင္႔ ေတာင္းျပီး ၀င္ထိုင္လိုက္ရပါတယ္ ။ စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ အို …. သူလာမၾကိဳလဲ ဘာအေရးလဲ ၊ ကိုယ္ေရာက္ ရွိေနတဲ႔ ေနရာဟာ ကိုယ္႔နိဳင္ငံ ကိုယ္႔ တိုင္းရင္သား တိုင္းရင္းသူေတြ ေနတဲ႔ အရပ္ဘဲဥစၥာ အိပ္စရာ ေနရာ မရွိရင္လည္း နီးစပ္ရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ၀င္တည္းျပီး ပတ္၀န္းက်င္ေဒသ ကိုေလ႔လာခဲ႔ ရုံေပါ႔ …… ဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ ကိုယ္႔ စိတ္ကိုယ္ တင္းျပီး မိုးနတ္မင္း သူငယ္ခ်င္းၾကီး ၾကြလာနုိးနိုးနဲ႔ ထိုင္ေစာင္႔ ေနခဲ႔ပါတယ္ ။ အဲဒီလို ထိုင္ေစာင္႔ ေနတာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲ ေတာ႔ မသိဘူး ။ ေစ်းဆိုင္ပိုင္ရွင္ အစ္မၾကီးက က်ေတာ့္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် နဲ႔ ဘာမွလည္းမေျပာမဆိုဘဲ ဆိုင္ကိုထားျပီး အျပင္ထြက္သြားပါတယ္ ။ အဲဒီေနာက္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ က်ေတာ္ ေစာင္႔ ေမ်ာ္ေနတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ဆိုင္ကယ္ တစ္စီးနဲ႔ အေ၀းကေနျပီး က်ေတာ႔ကို သိပ္ျပီး မ်က္မွန္း မတန္းမိလို႔ အကဲခတ္လာတဲ႔ ပံုစံနဲ႔ က်ေတာ္႔ဆီ ဦးတည္ျပီး ေမာင္း၀င္းလာပါတယ္ ။ က်ေတာ္ကလည္း သူေရာက္ ေေရာက္ခ်င္း … က်ဳပ္က မင္းဒပ္က ျပန္ဆင္းလာတဲ႔ ကားနဲ႔ ပခုကၠဴျပန္လိုက္သြားေတာ႔ မလို႔ လုပ္ေနတာ…..( အဲလိုေျပာလိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်ေတာ႔ မ်က္နွာက သံုမွဳံေနပံုရပါတယ္ ) …ဆိုျပီး ေျပာလိုက္ေတာ႔ ကျပာကရာနဲ႔ ဟာ..အစ္ကိုၾကီး အဲ လိုလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဗ်ာ…အစ္ကို လာမွာမို႔ လို႔ စစရာရာျပင္ဆင္ျပီးသားဗ် ….. ျပီးေတာ႔ က်ေနာ္ ဒီေနရာကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ လာျပီး ပတ္ပတ္ ၾကည့္ေနတာ ဆယ္ခါေလာက္ျပည့္ေရာ႔ မယ္ ..က်ေတာ္႔ ဖုန္း call logs ကိုၾကည့္အုံး အစ္ကို႔ ဖုန္းကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ေခၚထားတာဗ် ….ဆိုျပီး အားနာ စြာနဲ႔ ဆိုပါတယ္ ။ ျဖစ္ပံုက …. ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ရဲ ႔ ကုန္းအတက္အဆင္း မ်ားတဲ႔ ေနရာေတြ မွာ ဖုန္းလိုင္း မမိနိဳင္တာကို သိထားမိပံုမရဘဲ က်ေတာ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မိဖို႔ ဖုန္းကိုဘဲ အားကိုးထားလို႔ အဲ ဒီလို လြဲေခ်ာ္မွဳေတြ ျဖစ္ခဲ႔ ရတယ္လို႔ အေျဖထြက္လာပါတယ္ ။
ကိုင္း ..ဒါျဖင္႔ ရင္လဲ မိုးကလဲ ခ်ဳပ္လာျပီဆိုေတာ႔ ခရီးဆက္ၾကစို ႔ ဆိုျပီး
6 မိုင္ေလာက္ ေ၀းတယ္လို ႔သိရတဲ႔ လာၾကိဳသူ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ရြာျဖစ္တဲ႔ လက္ပန္းရြာ ေလးကိုထြက္ခြာဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါတယ္ ။ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔ တဲ႔ အတိုင္း ေက်ာက္ထု ျမိဳ ႔ေလးက ေတာင္ကုန္းေပၚ တည္ထားခဲ႔ တာဆိုေတာ႔ ျမိဳ ႔နယ္နိမိတ္ကေန ရြာဘက္ကို စထြက္ျပီဆိုတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ကိုမတ္ေစာင္႔ တဲ႔ ေက်ာက္တံုးခင္း လမ္းေပၚကေန ထိုးျပီးဆင္းရပါတယ္ ။ အေရွ ႔က ေမာင္းေနတဲ႔ သူက ဘယ္ေလာက္ သတိထားျပီးေမာင္းေနရသလဲေတာ႔ မသိ ေနာက္ကေနထိုင္တဲ႔ သူေတာင္မွ ဆိုင္ကယ္ကို ခံုတန္းက လက္ကိုင္ကို ေသျခာျမဲျမံစာြကိုကိုင္ထားလိုက္ရတယ္ ။ ေျမျပန္႔ အေပၚ ေရာက္လို႔ နဲနဲ ေလးေမာင္းလာျပီးတာနဲ႔ ေခ်ာင္းေလးတခု ျခားထားတဲ႔ ရြာငယ္ေလးတစ္ရြာ ကိုေတြ ႔ရပါတယ္ ။ ရြာနာမည္ကေတာ႔ ေလးရြာ ပါတဲ႔ ။ ဆိုင္ကယ္ေတြကေတာ႔ ေခ်ာင္းထဲ က ျဖတ္ေမာင္းသြားျပီး တစ္လက္မ သံလံုး အရွည္ၾကီးေတြနဲ႔ ၾကိဳးတံတားလိုလုပ္ထားျပီး အခင္းျပင္မွာ ၀ါးကပ္ ခင္းထားတဲ႔ တံထားေပၚကေန က်ေတာ္က ျဖတ္ေလွ်ာက္ရတယ္ ။ ၾကိဳးတံတားဆိုေတာ႔ ယိမ္းထိုးလွဳပ္ခါေနတာမို႔ တစ္ေန႔တာလံုးကားစီလာရတဲ႔ က်ေတာ္႔ ေခါင္းက ခပ္မူးမူး နဲ႔ ေခ်ာင္းထဲ ျပဳတ္မက် ေအာင္ အေတာ္ေလးကို သတိထားျပီး ေလွ်ာက္ရတယ္ ။
အဲဒီ ေလးရြာ ေက်ာ္လို႔ ခရီးစအထြက္မွာ လွည္လမ္း ( လွည္းေတြ ဘဲ အဓိက သြားပံုရတယ္ ) သာသာ ေျမနီလမ္းလမ္းေလးက ဆက္ေမာင္းရျပန္တယ္ ။ ဖုန္ေတြက ေျခဖ၀ါး ျမဳတ္ေအာင္ ထူေနေပမယ္႔ က်ေတာ္တို႔ အေရွ ႔က သြားေနတဲ႔ ဆိုင္ကယ္ မရွိေတာ႔ ဖုန္ထတဲ႔ ဒဏ္ကိုေတာ႔ မခံရပါဘူး ။ ဒီေလာက္ဖုန္ထူေနတာ မိုးတြင္းဆိုေတာ႔ ဗြက္ေတြထျပီး သြားေရးလာေရး ေတာ္ေတာ္ ကိုခက္ခဲ မွာပဲလို႔ စိထဲ မွာေတာ႔ ေတြးမိပါတယ္ ။ေဖာက္ထားတဲ႔လမ္းေတြကလည္းအဆင္ေျပဆံုးေနရာေတြကိုမွ ေရြးျပီးေဖာက္ထားရတာျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ ။ ဒါေတာင္မွ တခ်ိဳ ႔ေတာင္ကုန္းေတြ ဆို မတ္ေစာက္လြန္းလို႔ ဆိုင္ကယ္ကို ဂီယာအၾကီးတင္ျပီး အသားကုန္ ေမာင္းျပီးတက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေနထိုင္ျပီးလိုက္ေနတဲ႔ က်ေတာ္က ေနာက္ျပန္မလန္က်သြားေအာင္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသူရဲ ႔ပခံုးအေသကိုင္ထားရတယ္ ။ တစ္ခါ အဲဒီလို မတ္ေစာက္တဲ႔ ကုန္းၾကီး အေပၚက ေနအရွိန္နဲ႔ ဆင္းရျပန္ေတာ႔ ေနာက္ကေန ခြျပီးစီးလိုက္ေနတဲ႔ က်ေတာ္က ဆိုင္ကယ္ ထိုင္ခုံေနာက္ ထိုင္ခံုသံကိုင္းၾကီးကို မလြတ္တမ္း ကိုင္ဆြဲထားရေသးတာ ။ အဲလိုမ်ိဳးသာ မကိုင္ထားဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ေနာက္ကေန ထိုင္တဲ႔ သူက ေမာင္းသူကိုေက်ာ္ျပီး လက္ကားယား ေျခကားယားနဲ႔ ဂၽြန္းျပန္ျပီး ဆိုင္ကယ္အေရွ ႔ေမွာက္ ၀ုန္း ..ဆိုျပီး သြားက်ေလာက္တယ္ ။ ေဒသခံ သူငယ္ခ်င္းက သူ ႔တို႔ ရြာသြားတဲ႔ လမ္းကို ဒီနွစ္မွာ ဘူဒိုဇာ ၀င္ျပီး လမ္းေတြ ခ်ဲ ႔ေပးသြားလို႔ အခုလို ေကာင္းသြားေသးတာ တဲ႔ ။ ၾသ……ဒါဆို အရင္က သူတို႔ ရြာကလူေတြဟာ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ ေလးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ားဆက္သြယ္ ျပီးသြားလာေနၾကပါလိမ္႔ လို႔ စိတ္မသက္မသာနဲ႔ ေတြးေနမိပါတယ္ ။
တိုတုိေျပာရရင္ ေက်ာက္ထု ကေန က်ေတာ္သြားမယ္႔ လက္ပန္းရြာကိုေရာက္ဖို႔ ေစာေစာ ကေျပာခဲ႔ တဲ႔ ေလးရြာ ကိုေက်ာ္ျပီး ေနာက္ထပ္ ေျမက္မက်ဥ္း ၊ ပဆုပ္ စတဲ႔ ရြာေတြကိုျဖတ္ရပါေသးတယ္ ။ အဲလိုသြားရာမွာ ေကြ ႔ေကာက္ေပါမ်ားလွတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကို ( စုစုေပါင္း 3 ခါျဖတ္ရတယ္ ) ျဖတ္ ၊ ေက်ာက္ခင္းလမ္း တစ္လွည့္ ၊ ဖုန္လမ္းတစ္လွည့္ နဲ႔ တစ္ကုန္းတက္ တစ္ကုန္းဆင္း သြားျပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔ က်ေတာ္သြားမယ္႔ လက္ပန္းရြာ အ၀င္က ေယာေခ်ာင္းကိုျဖတ္ျပီးေဆာက္ထားတဲ႔ ယာယီတံတား ေလးကို ေန၀င္ခါနီး အခ်ိန္ေလးမွာ ျမင္ေနရပါျပီ ။ အဲဒီယာယီ ေခ်ာင္းကူးတံတား အခင္းျပင္က ၀ါးကပ္နဲ႔ ခင္းထားတာမို႔ လို႔ ဆိုင္ကယ္ကို အရင္ ျဖတ္ခိုင္းျပီး က်ေတာ္ ကေနာက္ကေန လမ္းေလွ်ာက္ျပီး လိုက္ရပါတယ္ ။ တံတားကိုျဖတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ၾကည္လင္ သန္႔ ရွင္းေနတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းေရ ထဲ မွာ ငါးေလးေတြ ကူးခပ္ေနတာကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္ ။ ေႏြအခါဆိုေတာ႔ ေခ်ာင္းရဲ ႔ေလးပံု ပံုလို႔ တစ္ပံုသာ ေရရွိျပီး ကုန္းေပၚေနတဲ႔ ေနရာေတြ မွာေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ၾကက္သြန္ခင္းေတြ ကျပည့္လို႔ပါပဲ ။ ေယာေခ်ာင္း နေဘး ရြာအ၀င္လမ္းေလး နေဘးမွာေတာ႔ လက္ပံပင္ၾကီး တစ္ပင္က တစ္ပင္တည္း ထည္းထည္းၾကီးရွိေနျပီး ဒီရြာကို လာလည္တဲ႔ က်ေတာ္႔ ကို ၾကိဳဆိုေနသလိုလိုပါ ။ အဲဒီလက္ပံပင္ကိုၾကည့္ျပီးေတာ႔ xxx ရြာထိပ္က လက္ပံ ပင္ေအာက္ သူက လက္ပံပြင္႔ေကာက္ အလာ xxx က်ေတာ္က ရြာကိုသြားမို႔ xxx မေမ်ာ္လင္႔ ပါဘဲ ေတြ ႔ၾကျပန္သည္ xxxx ဆိုတဲ႔ ကိုျမၾကီးရဲ ႔ ညိုေခ်ာ သီခ်င္းေလးကို လည္း က်ေတာ္႔ ပါးစပ္ျဖားမွာ အလိုလို ညည္းမိသလို ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ အဆိုေတာ္ ကိုျမၾကီးကေတာ႔ ရြာထိပ္လက္ပံပင္ေအာက္မွာ ညိုေခ်ာနဲ႔ ေတြ ႔သတဲ႔ .. က်ေတာ္လည္း ရြာက ညိုေခ်ာ ေလးေတြ နဲ႔ လက္ပံပင္အနားမွာ ေတြ ႔မ်ား ေတြ ႔ေလမလားလို႔ မ်က္စိေလး မသိမသာ ရမ္းလိ္ုက္မိေသးတယ္ ။ က်ေတာ္ေတြ ႔တာကေတာ႔ ညိုေခ်ာေတြ မဟုတ္ဘူး ။ ျဖဴေခ်ာေလးေတြ ပါ ။ ေယာခ်ာင္းမွာ ေရခ်ိဳးျပီး လို႔ျပန္လာၾကပံုရပါတယ္ ။ သီခ်င္းေရးဆရာတို႔ ၊ စာေရးဆရာတို႔ ဖြဲ မယ္ဆိုလည္း ဖြဲစရာဘဲကိုး ။ ၾကည့္ပါအံုး ရြာထိပ္ မွာ လက္ပံပင္ၾကီးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ အနဳပညာ ဆန္လိုက္သလဲလို႔ ။
ရြာထဲကို၀င္ေတာ႔ ေမွာင္ရည္ပ်ိဳးေနပါျပီ ။ ဒီရြာကလည္း ေယာေခ်ာင္း ကမ္းနေဘးမွာဆိုေတာ႔ မိုးတြင္း ေရၾကီးမွဳအႏၱရာယ္ကို ေရွး လူၾကီးတို႔ ေတြးမိလို႔ လားေတာ႔ မသိဘူး ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာပဲ ရြာကိုတည္ထားပါတယ္ ။ ရြာအေနထားနဲ႔ အိမ္အေျခ ေနတို႔ ကို ေရာက္တာနဲ႔ ေလ့လာခ်င္ေပမယ္႔လို႔ မိုးလည္းေတာ္ေတာ္ ခ်ဳပ္ေနတာနဲ႔ က်ေတာ္အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီစဥ္ေပးထားတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ အိမ္အသစ္စက္စက္ ေလးဆီကိုသာ ဦးတည္ျပီး လာလိုက္ပါေတာ႔တယ္ ။ အိမ္ေလးက ရြာနဲ႔ စိုက္ခင္းေတြ ရဲ ႔အစပ္မွာ ေဆာက္ထားေတာ႔ ပတ္၀န္းက်င္သဘ၀ အလွေတြကိုခံစားျပီး ေလေကာင္းေလသန္႔ ေတြ တစ္၀ၾကီးရွဳ ရွိုက္ခြင္႔ ရလိုက္တယ္ ။ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက သူရွာေဖြစုေဆာင္းခဲ႔တဲ႔ ေငြေတြ နဲ႔သူမိသားစု အတြက္ အိမ္အသစ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္ထားတာတဲ႔ ။ ေအာက္မွာ အုတ္ခံုခံျပီး အေပၚကို အုတ္ဆက္ျပီးစီမွာ ျဖစ္ေပမယ္႔ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ႔ ထရံအျပားေတြ နဲ႔ ယာယီ ကာထားပါတယ္ ။ အထဲ ကို၀င္ျပီး ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႔ အားပါးပါး …. အိမ္ရဲ ႔ပတ္ပတ္လည္မွာ အသံုးျပဳထားတဲ႔ တိုင္ေတြက 6 လက္မ ပတ္လည္ၾကီးေတြ ။ က်ေတာ္တို႔ ဆီမွာ အိမ္တိုင္ေတြ 6 လက္မ ပတ္လည္သံုးျပီး ေဆာက္နိဳင္တဲ႔ သူမရွိသေလာာက္ပါပဲ ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းၾကီးေတြ နဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းၾကီးေတြ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ေဆာက္မွသာ အဲဒီ ေျခာက္လက္မ ပတ္လည္ တိုင္ၾကီးေတြကိုသံုးၾကတာ ။ ျပီးေတာ႔ ထုတ္တမ္းဆြဲထားတဲ႔ ေနရာမွာလည္းၾကည့္အံုး 4 လက္မ 3 လက္မ သစ္သားေခ်ာင္းၾကီးေတြ ။ ဒါေတာင္မွ အိမ္ပိုင္ရွင္က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက တံခါးေပါက္ေတြနဲ႔ ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို ကၽြန္းသား ရမွ လုပ္မွာမို႔လို႔ အခု ဒီအတိုင္းဘဲ ထား ထားေသးတာတဲ႔ ။ စိတ္ထဲမွာေတာ႔…… ဒီကလူေတြ ဒီလိုသာမန္အိမ္ေလးမွာေတာင္ အဲလို သစ္ၾကီး၀ါးၾကီးေတြ သံုးျပုျပီးေဆာက္ေနၾကတာ ပိုက္ဆံေပါလြန္းလို႔ ေတာ႔ ဟုတ္ဟန္မတူးဘူး… ၊ ဒီေနရာ ဒီေဒသေတြမွာ သစ္ေတြ မတရားေပါျပီး ေစ်းနုန္းခ်ိဳ သာလို႔သာ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြးေနမိတယ္ ။ က်ေတာ္ေတြးတာ မွန္ပါတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ္ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ႔ သစ္ေစ်းက က်ေတာ္တို႔ ထား၀ယ္ နယ္ဘက္က သစ္ေစ်းထက္ 3 ဆေက်ာ္ေလာက္ သက္သာေနပါတယ္ ။
အဲဒီအိမ္ေလးမွာ အ၀တ္စားလဲ ျပီး ေရခ်ိဳးသြားရေအာင္ဆိုျပီး ညဘက္ ရြာထဲကိုျဖတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေခၚလာေပမယ္႔ က်ေတာ္႔ ကေတာ႔ ဘယ္နားေရာက္လို႔ ေရာက္ေနမွန္းမသိဘူး ။ တခ်ိဳ ႔အိမ္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ႔ ရြာက စီးစက္ေမာင္းျပီး ေပးထားတဲ႔ မီးေလး တစ္ပြင္႔ နွစ္ပြင္႔ စီေလာက္ထြန္းထားတာတာ႔ ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ ေရခ်ိဳး သြားမယ္ဆိုေတာ႔ ေရတြင္းမွာ သြားျပီးခ်ိဳ ႔မလို ႔ထင္ပါရဲ ႔ ဆိုျပီး လိုက္လာခဲ႔တာ ေနာက္မွ သူတို႔ တစ္ေတြ က်ေတာ္႔႔ကို ရြာအျပင္က ေယာခ်ာင္းဆီကို ေခၚသြားတယ္ ဆိုတာသိလိုက္ရတယ္ ။ ဒီေယာခ်ာင္းဟာ ဒီရြာကလူေတြ အတြက္ေတာ႔ ေန႔ စာဥ္ေန႔တိုင္း ေရခ်ိဳးၾကတဲ႔ ေနရာၾကီးတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပတယ္ ။ က်ေတာ္႔ မွာေတာ႔ ျပာသိုလကြယ္ ည 7 နာရီအခ်ိန္ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲကြင္းျပင္ၾကီးထဲ အမာဂ်င္စီလိုက္ တစ္ခုကိုကိုင္ျပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ ခ်ီတက္လာေနရတာ တစ္မ်ိဳးေလး စိတ္လွဳပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းေနျပန္တယ္ ။ ငယ္ငယ္ကဆို ေခ်ာင္းထဲ မွာ ေရကူးရတာ ေပ်ာ္မွေပ်ာ္ပဲ ။ ဒါေပမယ္႔ သီးသန္႔ၾကီး ေရခ်ိဳးဖို႔ ေတာ႔ ေရေခ်ာင္းရွိရာကို တစ္ခါမွ မသြားခဲ ဖူးပါဘူး ။ ေခ်ာင္းကမ္းနားေရာက္လို႔ ေရခ်ိဳးေတာ႔ မယ္ေဟ႔..ဆိုေတာ႔ က်ေတာ္နဲ႔ လိုက္လာတဲ႔ အေဖာ္နွစ္ေယာက္က ေရခ်ိဳးျပီးသားမို႔ မခ်ိဳးေတာ႔ ဘူးတဲ႔ ။ အဲဒီေတာ႔ က်ေတာ္႔ တစ္ေယာက္ထဲ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ ၾကီးတဲမွာ ေရဆင္းခ်ိဳးရေတာ႔ တာပဲ ။ ကုန္းေပၚက ေတာ႔ အမာဂ်င္စီ လိုက္ ေလးနဲ႔ သူတို႔ ကမီးျပေပးထားပါတယ္ ။ ကိုယ္တစ္ပိုင္းျမဳတ္ေနတဲ႔ ေခ်ာင္းေရထဲ မွာ ဆပ္ျပာကို ဘယ္ကေနစျပီး တိုက္လို႔ တိုက္ရမွန္းမသိဘဲ ျဖစ္ေနပံု ကို ေခ်ာင္းေပၚကေနၾကည့္ေနၾကတဲ႔ ဟိုနွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကိုရည္ခ်င္ေနပံုရတယ္ ။
အဲဒီညက ခရီးပန္းေနေတာ႔ ညစာကို ဘာနဲ႔ေကၽြးလည္းေတာ႔ မသိဘူး စားလို႔ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆြဲလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးဗိုက္တင္းသြားတယ္ ။ သူတို႔ ရြာမွာက ညဘက္ 9 နာရီေလာက္ထိဘဲ မီးစက္ေမာင္းေပးတာတဲ႔ ။ မီးပိတ္ျပီးေပမယ္႔ လည္း က်ေတာ္႔ ကိုလာနုတ္ဆက္ၾကတဲ႔ ရြာသားမ်ားနဲ႔ စကားေတြ ေျပာၾကျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ အသင္႔ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ႔ အိပ္ရမွာ ထိုးအိပ္လိုက္ပါေတာ႔ တယ္ ။ က်ေတာ္႔ အတြက္ျပင္ေအးထားတဲ႔ ျခဳံေစာင္ အထပ္လိုက္ၾကီးကို ေသျခာၾကည့္လိုက္ေတာ႔ အကုန္လံုးရွစ္လႊာတိတိ ရွိပါတယ္ ။ ဒါေတာင္မွ စိမ္႔ေနေအာင္ေအးတာမို႔ ေကြးလို႔သိပ္ျပီးမလံုခ်င္ဘူး ။ က်ေတာ္ကေတာ႔ ခ်မ္းစိမ္႔စိမ္႔ေလးနဲ႔ တစ္ခ်ိဳးတည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ မနက္မိုးလင္းအထိ တစ္ေရးပဲရတယ္ ။ က်ေတာ္နဲ႔ ကပ္ရက္ အိပ္ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေမာက်ျပီး ထြက္ေပၚလာတဲ႔ ေဟာက္သံေၾကာင္႔ တစ္ေရးမွကို အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူးတဲ႔ ။
က်ေတာ္ အခုေရာက္ေနတဲ႔ ေယာေဒသဆိုတာ ယခုလက္ရွိ ေခတ္မွာ ေယဘုရအားျဖင္႔ ခ်င္းေတာင္နဲ႔ ပံုေတာင္ပံုညာ ေဒသ ၾကားက ေျမျပန္႔ ေျမျပန္လြင္ျပင္ေလး ေတြ ရွိရာ ေဒသေတြ ျဖစ္ျပီး ေျမာက္ကေန ေတာင္ဘက္ကို ဂန္႔ေဂါ ၊ ထီးလင္း ၊ ေက်ာက္ထု ၊ ေဆာ ၊ ေလာင္းရွည္ စတဲ႔ ျမိဳ ႔ေတြရွိတဲ႔ ေဒသတစ္၀ိုက္ကိုေခၚဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ႔ ။ အဲ ဒီေတာင္နဲ႔ ေျမာက္တန္းေနတဲ႔ ေတာင္ၾကားေဒသ ရဲ ႔ အလယ္နားေလာက္မွာ က်ေရာက္တဲ႔ ထီးလင္းျမိဳ ႔ကို ဗဟိုျပဳျပီး ေျမာက္ဘက္ ဂန္႔ေဂါ ဖက္ျခမ္းကို ေျမာက္ေယာ ၊ ေတာင္ဘက္ ေက်ာက္ထု ၊ ေဆာ ၊ ေလာင္းရွည္ စတဲ႔ ျမိဳ ႔ေတြ ရွိတဲ႔ ဖက္ကိုေတာ႔ ေတာင္ေယာဆိုျပီး ေခၚၾကပါတယ္ ။ အရင္က ဒီေဒသ တစ္ေလွ်ာက္လံုးကို အတြင္းေယာ လို႔ ေခၚျပီး ျပည္မနဲ႔ ကာဆီးထားတဲ႔ ေတာင္တန္းၾကီးရဲ ႔ အျပင္ဘက္ပိုင္းကို အျပင္ေယာလို႔ ေခၚၾကတယ္တဲ႔ ။ အခုခ်ိန္မွာ အျပင္ေယာေဒသမွာရွိတဲ႔ လူေတြက ေျမျပန္႔က ဗမာမ်ားနဲ႔ ေရာေႏွာသြားျပီး ေယာလူမ်ိဳးလို႔ သိသိသာသာ မရွိေတာ႔ ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္ ။ အရင္က ရိွခဲ႔ ဖူးတဲ႔ ေယာျမဳိ ႔ဆိုတာက ေတာင္ေယာဖက္မွာ ပါျပီး ေက်ာက္ထုကေန 3 မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးေလာက္သြားရင္ ေရာက္တယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အရင္က ျမိဳ ႔အုပ္ အဆင္႔ ေစာ္ဘြားေတြ ေနခဲ႔ တဲ႔ အေဆာက္အဦ အၾကြင္းက်န္ေလာက္သာ ရွိေတာ႔ ျပီး အခုခ်ိန္မွာေတာ႔ ရြာငယ္တစ္ခု အျဖစ္နဲ႔ သာတည္ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ အဲ ဒီေနရာကို သြားေရာက္ေလ့လာသင္႔ ပါလွ်က္နဲ႔ က်ေတာ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး ။ ျမန္မာနိဳင္ငံရဲ ႔ေနာက္ဆုံးမင္းဆက္ သီေဘာဘုရင္ရဲ ႔မယ္ေတာ္ ၊ မင္းတုန္းမင္းၾကီးရဲ ႔ မ်ားလွစြာေသာ မိဖုရားေတြ ထဲက တစ္ပါးျဖစ္တဲ႔ ေလာင္းရွည္မိဘုရားဆိုတာ ဒီေယာနယ္က ေလာင္းရွည္ျမိဳ ႔သူျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္ ။ ဒီေယာနယ္ေဒသဟာ ဘုရင္ေတြ ရွိစဥ္ေခတ္ကာလကတည္းက အထင္ရျဖစ္ခဲ႔ တဲ႔ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္းကို ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဖိုးလွိဳင္ လိုအထက္တန္းစား ပညာရွိအမတ္က ေယာျမိဳ ႔စားျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရတာကိုခဲ႔တာကိုၾကည့္ရင္သိနိဳင္ပါတယ္ ။
ေယာနယ္ထဲ မွာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ႔ ေတာင္သားလူမ်ိဳးဆိုတာ ရွိေသးတယ္ ။ သူတို႔ တစ္ေတြက သီးသန္႔ ရြာေတြ နဲ႔ ေနၾကျပီး တျခားလူမ်ိုးေတြ နဲ႔ ေရာေရာေနွာေနွာေနေလ႔မရွိဘဲ သီးသန္႔ ဆန္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ သမိုင္းပညာရွင္ တစ္ခ်ိဳ ႔က အဲဒီ ေတာင္သားလူမ်ိဳးတို ႔ကို ပ်ဴလူမ်ိုးတို႔ လက္က်န္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ယူဆထားတယ္လို႔ မွတ္သားရဖူးပါတယ္ ။ သူတို႔ ရဲ ႔၀တ္စားဆင္ရင္မွဳကလည္း တစ္မ်ိုးထူးျခားပါတယ္ ။ အမ်ိုးသမီးေတြ မွာ သမိုင္းအေထာက္ထားအရ ပ်ဴလူမ်ိဳးေတြလို ျဖဴေရာင္ပိတ္အကၤ်ီ ကို၀တ္ဆင္ေလ႔ရွိျပီး ရင္စည္းလို တဘက္ပိုင္းကို ရင္ဘက္မွာ စလြယ္သိုင္းျပီး ၀တ္ဆင္ေလ့ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၀တ္ဆင္ေလ႔ရွိတဲ႔ ရင္စည္း တဘက္ပိုင္းအေရာင္ကိုလိုက္ျပီး အနီေရာင္ ၀တ္ဆင္သူကို အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ႔ အပ်ိဳ ၊ အနက္ေရာင္၀တ္ဆင္သူကို အိမ္ေထာင္က်ျပီးသား မိန္းမ အျဖစ္ ခြဲျခား သပ္မွထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ေတာင္သားလူမ်ိုးေတြဟာ အရင္ကတည္းက ဒီေဒသခံေတြ မဟုတ္ၾကဘဲ ေနာက္မွ ၀င္ေရာက္လာတဲ႔ လူမ်ိဳးေတြသာျဖစ္တယ္တဲ႔ ။ 1924 ခုနွစ္မွာ ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ႔ တဲ႔ RACES OF BURMA ( ျမန္မာျပန္ ) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္မွာ ခ်င္းေတာင္ေျခရင္းေဒသမွာ ထူးျခားတဲ႔ ေတာင္သားလူမ်ိဳးနဲ႔ ေယာလူမ်ိဳးတို႔ ကိုေတြ ႔ရေၾကာင္း ၊ ေတာင္သားလူမ်ဳိးတို႔က ခ်င္းလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ မ်ိဳးစပ္ေပါက္ဖြားလာတယ္လို႔ ယူဆရျပီး ေယာ တို႔က ရွမ္းလူမ်ိဳးကေနဆင္းသက္လာတာ ျဖစ္နိဳင္ေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပထားပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး အဲ ဒီစာအုပ္မွာ ေတာင္သားလူမ်ိဳးနဲ႔ ေယာေတြက အစဥ္ဆက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေရးထားပါတယ္ ။
မနက္မိုးလင္းလို႔ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ျပီး ရြာထဲကို သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အတူ ပတ္ၾကည့္ၾကပါတယ္ ။ ရြာေလးက အိမ္ေျခ 200 ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္တဲ႔ ။ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ႔ ဒီရြာက ၾကီးဆံုးလို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ဒီရြာမွာ ထူးထူးျခားျခားျမင္ရတာကေတာ႔ အိမ္ေတြပါပဲ ။ ရန္ကုန္က တိုင္းရင္းသားေက်းရြာထဲမွာ ျမန္မာအိမ္ဆိုျပီးေဆာက္ျပထားတဲ႔ အိမ္လိုမ်ိဳးေတြ ဒီရြာမွာ အမ်ားၾကီးေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အားလံုးသိတဲ႔ အတိုင္း အိမ္အျမီးပိုင္း ေလွကားနားမွာ ၀ရန္တာအၾကီးလို ဟာလာဟင္းလင္းၾကီးနဲ႔ အေဆာင္တစ္ေဆာင္က ျပီးျပည့္စံုတဲ႔ အိမ္တစ္မ္မွာ မပါမျဖစ္ကိုပါ ပါတယ္ ။ အဲဒီ အေဆာင္မွာ ထမင္းဟင္းေတြ ခ်က္ၾကျပီး မိသာစု ထမင္း၀ိုင္းကိုလည္း အဲဒီအေဆာင္မွာဘဲ စားၾကပံုရပါတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ဘက္က အိမ္နဲ႔ မတူတာက မီးဖိုေဆာင္နဲ႔ ေဆးေၾကာသန္႔ စင္တဲ႔ ေနရာကို အိမ္အေနာက္ဖက္ မွာထားေလ့မရွိဘဲ ဒီေဒသက အိမ္ေတြမွာ ေစာေစာက ေျပာတဲ႔ အေဆာင္မွာ ထားေလ႔ ရွိတာပါပဲ ။ ေနာက္တစ္ခုထူးျခားခ်က္က အိမ္တိုင္ေတြဟာ ေလးေထာင္႔ မဟုတ္ဘဲ သစ္ပင္ကို အလံုးလိုက္ေသေသခ်ာခ်ာ အေျခာသပ္ျပီး သံုးျပဳထားၾကတာကိုေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အဲဒီလိုအလံုးတိုင္နဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ႔ အိမ္က ဒီရြာမွာ 90 ရာခိုင္နဳန္းေလာက္ရွိပါတယ္ ။ အမ်ားစုကေတာ႔ အရင္အိမ္ေဟာင္းေတြက ၾကာရွည္ခံလြန္းလွတဲ႔ သစ္သားလံုးတိုင္ၾကီးေတြကို ေနာက္ အိမ္ အသစ္ ေဆာက္တဲ႔ အခါမွာလည္း ျပန္လည္ထည္႔သြင္းအသံုးျပဳထားပံုရပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လိ္ု႔အဲဒီလို ေျပာရသလဲ ဆိုရင္ လက္ရွိ အသံုးျပုထားတဲ႔ အိမ္တိုင္ ေတြ မွာ အရင္ အိမ္ေဟာင္းကယက္မ တို႔ ထုတ္တန္းတို႔ ထိုးလွ်ိဳရာ ထြင္းထားတဲ႔ အေပါက္ၾကီးေတြ ေတြ ႔ေနရလို႔ပါပဲ ။ အဲဒါမ်ိဳး အိမ္တိုင္ေတြမွာ အေပါက္ေဖာက္ျပီး ယက္မလွ်ိဳသြင္းတာေတြက ေရွးေခတ္အိမ္ေတြမွာ လုပ္ေလ႔ ရွိျပီး အိမ္ရိုက္သံ တြင္က်ယ္စြာမသံုးျပဳေသးတဲ႔ေခတ္က လုပ္ေလ႔ရွိတဲ႔ အေလ့ထ ေတြ ျဖစ္တယ္ ။ အနီးနားက တခ်ိဳ ႔ရြာေတြ မွာ အဲလို မူလေရွး အိမ္မ်ိဳးေတြ ရွိေနၾကေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ဘက္မွာေတာ႔ ငယ္ငယ္က အေပါက္ၾကီးေတြ ပါတဲ႔ အိမ္တိုင္ေဟာင္းၾကီးေတြ ကိုေတြ ႔ခဲ႔ ရဖူးေပမယ္႔ အခုေတာ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းအျဖစ္နဲ႔ ျပစရာေတာင္မရွိေတာ႔ ဘူး ။
ရြာရဲ ႔တစ္ေနရာ အေရာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ ႔ အဘိုးေတာ္စပ္သူတို႔ အိမ္ကို၀င္တဲ႔ အခါ မွာ ေျပာင္းဆံကို ဖြတ္ျပီးမွ ရလာတဲ႔ အဆံကို ေကာက္ညွင္း ၊ ေျမပဲတို႔ နဲ႔ ေရာခ်က္ထားျပီး ပဲဆီ နိဳင္နိဳင္ေလာင္းထားတဲ႔ မုန္႔ တစ္မ်ိုးကိုေရေႏြးက်မ္းနဲ႔ ခ်ေၾကြးပါတယ္ ။ က်တာ္႔ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ပထမဆံုးအၾကီမ္စားဖူးတာပါ ။ ထမနဲလိုအီဆိမ္႔တဲ႔ အရသာရွိျပီး စားလို႔ ေတာာ္ေတာ္ကိုေကာင္းပါတယ္ ။ အိမ္ရွင္ အေဒၚၾကီးက ဆီအိုးၾကီးထဲက ေျမပဲဆီေတြကို မွဳတ္ၾကီးနဲ ႔ခပ္ခပ္ျပီး ခဏခဏေလာင္းထည္႔ေနတာကို ၾကည့္ျပီး မ်က္လံုးျပဴးေနတဲ႔ က်တာ္႔ ကို သူငယ္ခ်င္းက ဘာမွမပူနဲ႔ အစ္ကိုၾကီး အဲဒါကိုယ္႔ ဟာကို ၾကိတ္ထားတဲ႔ ေျမပဲ ဆီ ၊ ဘာဥပါဒ္မွ မေပးဘူးတဲ႔ ။ က်ေတာ္က အဲ ဒီ ဆီၾကိတ္တဲ႔ ကိစၥကို စစ္စုေတာ႔ .. ေျမပဲဆံ တစ္ျပည္ နဲ႔ ဆီသြားၾကိတ္ရင္ ၾကိတ္ခက 200 က်ပ္ေပးရျပီး ဆီက 50 သားေလာက္ရပါတယ္တဲ႔ ။ ပိုင္လိုက္တာ … ျမိဳ ႔ေပၚမွာေတာ႔ ေျမပဲဆီဆိုျပီးေတာ႔ သာ ၀ယ္ေနရတယ္ ေျမပဲဆီ စစ္မစစ္ကိုေတာ႔ က်ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ မသိနိဳင္ဘူး ။
က်ေတာ္တို႔ ရြာကို ပတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေယာေခ်ာင္းကေန စပါးစိုက္လယ္ေတြ အတြက္ ေရသြယ္ေျမာင္းတူးဖို႔ လုပ္အားေပးေခၚတဲ႔ အသံကို အသံခ်ဲ ႔စက္ၾကီးနဲ႔ ေဆာ္ေအာေနတာ ၾကားရပါတယ္ ။ ဒီရြာမွာ သဘ၀ကေပးတဲ႔ ေရေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေပါေပါမ်ားမ်ားရေနတာေတြ ႔ရတယ္ ။ သာမန္ေျပျပန္႔ မွာဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မွ မတူးရဘဲ ေရေပၚတာပဲတဲ႔ ။ ခက္တာက ရြာကို ကုန္းေပၚမွာ ထည္ထားတယ္ဆိုေတာ႔ ေသာက္ေရနဲ႔ သံုးေရကို အမ်ားသံုး ဘံုေရထြင္းမွာ ခပ္ၾကရပါတယ္ ။ ခ်ိဳးေရက်ေတာ႔ ေယာေခ်ာင္းကိုေျပးေပါ႔ ။ ဒီေဒသမွာ ေယာေခ်ာင္းၾကီးရွိေနတာကလည္း သူတို႔ အတြက္ သဘ၀က ေပးထားတဲ႔ အဖိုးထိုက္ အဖိုးတန္ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါပဲ ။ ဒါေၾကာင္႔ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရွိ ရြာ 8 ရြာေလာက္ဟာ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကိုအမွီျပဳျပီးေနၾကပါတယလို႔ သိရပါတယ္္ ။ ေျမဆီလြာကေတာ႔ ဘယ္လိုအပင္မ်ိုးဘဲ စိုက္စိုက္ ျဖစ္ထြန္းပံုရတယ္ ။ ဒီေတတာ႔ ေရကလည္းေပါ ၊ ေျမဆီလႊာကလည္းေကာင္းဆိုေတာ႔ ရြာပတ္၀န္းက်င္ ရွိသမွ် ေျမေပးမွာ စပါး ၊ ၾကပ္သြန္ ၊ ပဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေနၾကာစိုက္ခင္းၾကီးေတြ ကို ျမင္ေနရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ က်ေတာ္တို႔ ေအာက္ျပည္မွာလို စိုးပ်ိဳးေျမ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းမရွိတာကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ ။ ေတာင္သူေတြကလည္း ၀မ္းစာေလာက္သာစိုက္ပ်ိဳးရတယ္ဆိုေတာ႔ စီးပြားျဖစ္ထြန္းမွဳနည္းပါးၾကပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းေျပာျပခ်က္အရ ရြာမွာ ရွိတဲ႔ လူဦးေရ 25 ရာခိုင္နဳန္းသာ လယ္ပိုင္ရွင္ ယာပိုင္ရွင္စာရင္း၀င္ျပီး က်န္ 75 ရာခိုင္နဳန္းကေတာ႔ တစ္နိဳင္တစ္ပိုင္ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ ေတာင္သူေတြ သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္တ႔ဲ ။
ရြာကို ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ရင္း ဒီရြာရဲ ႔ေရရရွိမွဳ နဲ႔ စကားစပ္မိေတာ႔ ရြာနီးတစ္၀ိုက္မွာ ေရအရင္းျမစ္ ေဖာေဖာ သီသီရနိဳင္လွ်က္သားနဲ႔ ကုန္းေပၚမွာ တည္ထားတဲ႔ ရြာဆိုေတာ႔ ေသာက္ေရနဲ႔ ခ်ဳိးေရ ကို ရြာအနိပ္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ႔ ေရတြင္းေတြ ကေန ပင္ပန္းၾကီးစြာ သယ္ယူေနရတယ္လို႔သိရတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ မို႔ ရြာမွာ ရွိတဲ႔ တစ္ေက်ာင္းတည္းေသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရဲ ႔ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ၾကီးမွဳးျပီး တစ္ရြာလံုး ကိုေရေပးေ၀နိဳင္ေအာင္ စီစဥ္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းသိရပါတယ္ .။ က်ေတာ္ကလည္း ဒီရြာကို အလည္လာတဲ႔ အခါ ရည္ရြယ္ခ်က္ေသးေသးေလးတစ္ခုကိုပါ ယူခဲ႔တာဆိုေတာ႔ ေစာေစာကေျပာတဲ႔ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ဆီကို သြားေရာက္ဖူးေတြ ႔ခဲ႔ ပါတယ္ ။ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ေသးေသး ေလး ဆိုတာက ကိုယ္ေရာက္ရွိခဲ႔တဲ႔ ရပ္ရြာရဲ ႔ ဖြ႔ ံျဖိဳးမဳွ နဲ ႔တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမွာ ကိုယ္တတ္နိဳင္တဲ႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုေလာက္ နဲ႔ ပါ၀င္ အားျဖည့္ကူညီေဆာင္ရြက္ဖို ႔ပါပဲ ။ ဆရာေတာ္က အသက္ေလးဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္သာရွိေသးတဲ႔ လူငယ္ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္ ။ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးမွ ဘုန္းၾကီး၀င္၀တ္ျပီး ဒီေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းထိုင္ျဖစ္ေနတာပါ ။ ဆရာေတာ္က ရြာကိုေရေပးေ၀နိဳင္ဖို႔ အတြက္ ရြာရဲ ႔အျမင္႔ ဆံုးကုန္းေျမအေပၚမွာ တည္ရွိေနတဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚကို စက္နဲ႔ ေရတင္ျပီး အဲဒီကမွ တဆင္႔ တစ္ရြာထဲက အိမ္ 5 ေဆာင္ေလာက္ကိုေရပိုက္နဲ႔ ေရတစ္ငုတ္စီက် ေရေပးေ၀ဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ ေရကိုလည္း သူ ႔အခ်ိန္နဲ႔ သူျဖန္႔ ျဖဴးေပးဖို႔ စီစဥ္ထားေၾကာင္း ၊ အဲဒီအတြက္ ေရကန္တည္ေဆာက္ဖို႔ နဲ႔ ေရပိုက္သြယ္တန္းဖို႔ အတြက္ ေငြက်ပ္ သိန္း 50 နဲ႔ အထက္ကုန္က်မယ္လို႔ ခန္႔ မွန္းရတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ အဲဒီ အစီအစဥ္ ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ အတြက္ အစိုးရ အဖြဲ စည္းေတြကိုေရာ အစိုးရမဟုတ္တဲ႔ အဖြဲ ႔စည္းေတြကိုေရာ အကူညီ ေတာင္းခံထားေပမယ္႔ အေၾကာင္းမထူးေတာ႔ ရြာက ကိုယ္ထူကိုယ္ထ လုပ္ဖို႔ အတြက္ တျဖည္းျဖည္း ပို္က္ဆံစုေနၾကတဲ႔ အေၾကာင္း အမိန္႔ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔ တဲ႔ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေသးေသးေလးကို အားျဖည့္ ကူညီတဲ႔ အေနနဲ႔ ရြာေရ ရရွိေရးအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ႔ ေငြပမာဏ မွာ နဲနဲေလးကာမိေစဖို႔ အလွဴေငြ က်ပ္တစ္သိန္း ပါ၀င္လွဴဒါန္းခဲ႔ ပါတယ္ ။
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔ ကပ္လွ်က္မွာေတာ႔ အတက္တန္းေက်ာင္း တစ္ေဆာင္ကိုေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အထက္တန္းေက်ာင္းဆိုေပမယ္႔ ကိုးတန္းနဲ႔ ဆယ္တန္း ကိုေတာ႔ အတြဲဘက္ အေနနဲ႔ သာထားရွိေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ ဒီေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ 350 ခန္႔ရွိေၾကာင္းသိရျပီး ဆယ္တန္းေအာင္ခ်က္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ ျပီးခဲ႔ တဲ႔ နွစ္က ဒီေက်ာင္းကေနျပီး ေလးဘာသာဂုဏ္ထူးရွင္ တစ္ေယာက္ ေပၚထြက္ခဲ႔ တယ္တဲ႔ ။ က်ေတာ္ေရာက္ရွိေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အနီးနာရြာက ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား နဲ႔ ဆရာ ဆရာမေတြက အနီးကပ္ၾကပ္မတ္သင္ၾကားျပီး စခန္းသြင္းေလ႔က်င္႔ ေနတဲ႔ အေၾကာင္းသိရပါတယ္ ။ ဒီေတာ႔ တစ္ခါ ေက်ာင္းက တာ၀န္ရွိတဲ႔ ဆရာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ေတြ ႔ေပးဖို႔ သူငယ္လခ်င္းကို အပူကပ္ရျပန္တယ္ ။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးက ခရီးသြားေနတာမို႔ မေတြ ႔လိုက္ရဘူး ။ ရြာခံ ေက်ာင္း ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာ႔ ေတြ ႔ခဲ႔ ရပါတယ္ ။ ရြာခံဆရာ ဦးေအာင္ေက်ာ္လင္းက ေက်ာင္းနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ဒီေက်ာင္းမွာ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရြာ 7 ရြာက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္ေက်ာင္းသားေတြ လာတက္ၾကတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ ပညာကိုလိုခ်င္လြန္းလို႔ မိုးတြင္းမွာဆို ခက္ခက္ခဲခဲ ေခ်ာင္းေတြကို ေလွေတြနဲ႔ ကူးျပီး လာၾကရတဲ႔ အေၾကာင္း ၊ ဒီေက်ာင္းမွာ ရွိတဲ႔ ဆရာ ဆရာမေတြကလည္း ေစတနာပါပါနဲ႔ ၾကိဳးစားပမ္းစား သင္ၾကားေပးၾကလို႔ သူတို႔ နယ္တစ္၀ိုက္မွာ ဒီေက်ာင္းက ဆယ္တန္းေအာင္ခ်က္ Top Ten စားရင္၀င္ေလ့ ရွိေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ ထူဆန္းတာက က်ေတာ္တို႔ ေဒသက ရြာေတြ မွာလို သူငယ္တန္းကစ က်ဴရွင္ေတြ သင္ေနၾကတဲ႔ ေခတ္မွာ ဒီက ေက်ာင္းသားေတြ ဟာ ဆယ္တန္း အထိ က်ဴရွင္ ဆိုတာ ဘာမွန္းကို မသိၾကဘဲ ေက်ာင္းက ဆရာ ၊ ဆရာမ ေတြရဲ ႔သင္ၾကားျပသမွဳတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဆယ္တန္းေအာင္ခ်က္ေတြ ေကာင္းေနၾကတယ္ဆိုတာကိုပါ ။ ေအာင္ခ်က္ေကာင္းမွာေပါ႔ ဆရ ဆရာမေတြက ေန႔ ဘက္မွာေရာ ညဘက္ေတြမွာပါ ေက်ာင္းသားေတြ နဲ႔ အတူတူ ေက်ာင္းမွာ အိပ္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ေလ့က်င္႔ သင္ၾကားေပးေနတာကိုး ။ ဆရာ ၊ ဆရာမေတြ မွာ အစိုးရက ေပးတဲ႔ လခ အျပင္ တျခားအပိုေငြ ရဖို႔ မဆိုထားနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ညဘက္ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ ေၾကြးေမြးစရိပ္ေလးေတာင္ အိပ္ထဲက ျပန္ျပီး ပါသြားနိဳင္ေသးတယ္ ။ အခု ညဘက္နဲ႔ မနက္ေစာေစာ စာက်က္ဖို႔ အတြက္ မီးစက္ ေမာင္းရတာက တစ္ေန႔ ကို ဒီဇယ္ဆီ တစ္ဂါလံ ကုန္ပါတယ္တဲ႔ ။ ေက်ာင္းသားေလးေတြ ညဘက္ စာက်က္ေနတုန္း အဆာေျပစားဖို႔ မုန္႔ ပဲ သြားေရစာကိုေတာ႔ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ ေစတနာေပါက္လို႔ လားေၾကြးတာေတြေတာ႔ ရွိပံုရပါတယ္ ။ က်ေတာ္လည္း ေက်ာင္းသားေလးေတြ ညဘက္ စာက်က္ေနၾကတာကို သြားၾကည့္ရင္း သူတို႔ ေလးေတြ ညဘက္စာက်က္အခ်ိန္မွာအဆာေျပ ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန္႔ လိုမ်ိဳး ေၾကြးနိဳင္ဖို႔ နဲ႔ တျခားလိုအပ္တဲ႔ အသံုးစရိပ္ေတြ မွာ နဲနဲ ပါးပါးကာမိေစဖို႔ ရြာခံ ေက်ာင္းဆရာ ဦးေအာင္ေက်ာ္လင္း ကေနတဆင္႔ အလွဴေငြ တစ္သိန္း ထပ္ျပီး လွဴခဲ႔ ပါတယ္ ။
ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုခန္႔ ခန္႔ ညားညား အထက္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေဆာင္ ရွိေနတာဟာ အနီးနားရွိ ရြာေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတာပါပဲ ။ မိုးတြင္းလို အခါမ်ိုးမွာ ေရၾကီး ေရလွ်ံ လြယ္တဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ေျမာင္းေတြ ကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ေက်ာင္းလာတက္ၾကတဲ႔ နီးနားပတ္၀န္းက်င္ရြာက ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဟာလည္း ခ်ီးက်ဴးဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္ ။ ဒီေဒသက ကေလးေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔မွာ အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာ စာသင္ေက်ာင္းအထိ လိုက္ျပီး ထမင္းခြံ ႔ေကၽြးေနတဲ႔ မိဘေတြကို ဒီအထိ ေခၚျပီး ျပခ်င္လွတယ္ ။ ျပီီးေတာ႔ ေရစီးသန္လွတဲ႔ ေခ်ာင္းေတြ ကိုေလွနဲ႔ ျဖတ္ကူေနရတဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ကေလးေလးေတြအတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူၾကီးမင္းေတြက အမွန္တစ္ကယ္လိုအပ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြမွာ ေခ်ာင္းကူးတံတားေတြ ေဆာက္ေပးနိဳင္ေစဖို႔ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။
အပိုင္း ( ၃ ) မွာဆက္ျပီးဖတ္ရွဳေပးၾကပါရန္ .... ( ရန္ေနာင္စိုး )February 14, 2014 at 1:40pm
Labels:
ခရီးသြား,
ရန္ေနာင္စိုး
တစ်ပတ်အတွင်းဒိုင်ယာရီ
-
►
2022
(1)
- ► 12/04 - 12/11 (1)
-
►
2021
(6)
- ► 08/15 - 08/22 (1)
- ► 08/08 - 08/15 (1)
- ► 07/25 - 08/01 (1)
- ► 07/11 - 07/18 (3)
-
►
2016
(8)
- ► 05/08 - 05/15 (1)
- ► 03/27 - 04/03 (1)
- ► 03/13 - 03/20 (2)
- ► 02/21 - 02/28 (2)
- ► 02/07 - 02/14 (1)
- ► 01/31 - 02/07 (1)
-
►
2015
(32)
- ► 12/27 - 01/03 (1)
- ► 12/13 - 12/20 (4)
- ► 11/22 - 11/29 (2)
- ► 07/19 - 07/26 (1)
- ► 04/19 - 04/26 (3)
- ► 04/12 - 04/19 (2)
- ► 04/05 - 04/12 (2)
- ► 03/08 - 03/15 (3)
- ► 03/01 - 03/08 (1)
- ► 02/22 - 03/01 (3)
- ► 02/15 - 02/22 (3)
- ► 02/01 - 02/08 (4)
- ► 01/25 - 02/01 (3)
-
▼
2014
(10)
- ► 09/21 - 09/28 (1)
- ► 07/13 - 07/20 (1)
- ► 05/25 - 06/01 (1)
- ► 04/13 - 04/20 (2)
- ► 03/30 - 04/06 (1)
- ▼ 02/16 - 02/23 (2)
- ► 02/09 - 02/16 (2)
-
►
2013
(70)
- ► 12/29 - 01/05 (1)
- ► 11/17 - 11/24 (1)
- ► 11/03 - 11/10 (3)
- ► 10/27 - 11/03 (5)
- ► 10/20 - 10/27 (5)
- ► 10/13 - 10/20 (12)
- ► 10/06 - 10/13 (9)
- ► 09/29 - 10/06 (10)
- ► 09/22 - 09/29 (5)
- ► 09/15 - 09/22 (5)
- ► 09/08 - 09/15 (1)
- ► 09/01 - 09/08 (1)
- ► 07/28 - 08/04 (3)
- ► 07/21 - 07/28 (1)
- ► 06/16 - 06/23 (1)
- ► 06/02 - 06/09 (4)
- ► 05/26 - 06/02 (1)
- ► 04/07 - 04/14 (1)
- ► 03/10 - 03/17 (1)
-
►
2012
(43)
- ► 12/23 - 12/30 (1)
- ► 11/04 - 11/11 (5)
- ► 10/28 - 11/04 (1)
- ► 10/21 - 10/28 (3)
- ► 10/07 - 10/14 (2)
- ► 09/30 - 10/07 (11)
- ► 09/09 - 09/16 (1)
- ► 07/29 - 08/05 (2)
- ► 07/22 - 07/29 (2)
- ► 07/15 - 07/22 (4)
- ► 07/08 - 07/15 (3)
- ► 07/01 - 07/08 (2)
- ► 06/24 - 07/01 (1)
- ► 06/17 - 06/24 (1)
- ► 06/03 - 06/10 (1)
- ► 05/27 - 06/03 (1)
- ► 04/15 - 04/22 (2)
-
►
2011
(3)
- ► 10/02 - 10/09 (3)
-
►
2010
(1)
- ► 06/20 - 06/27 (1)