ေယာျမိဳ ႔ကျပန္ခဲ႔တယ္ .... ေဆး၀ါးလည္း ကၽႊန္ေတာ္နားမလည္ ( ၁ )

 ရန္ေနာင္စိုး - ေရးသည္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာနိဳင္ငံအတြင္းက စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းတဲ႔ ေယာေဒသကို ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာမွေနထိုင္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ အေၾကာင္းမရွိပဲ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖို႔ ဆိုတာ အိပ္မက္ထဲ မွာေတာင္မွ ထည့္ျပီးမက္ဖို႔ ခပ္ခက္ခက္ပါပဲ ။ ျပီးေတာ႔ က်ေတာ္အပါအ၀င္ ဒီနိဳင္ငံက လူေတြအမ်ားစုဟာလည္း ကိုယ္နဲ႔ လွမ္းေ၀းလွတဲ႔ ၊ သြားေရးလာေရးခက္ခဲတဲ႔ ေနရာေဒသေတြ ဆီကို  အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ရာမရွိဘဲ တကူးတက သြားျပီးေတာ႔ မလည္ပတ္ျဖစ္ခဲ႔ ၾကပါဘူး ။ တကယ္လို႔ သြားျဖစ္ၾကတယ္ဆိုရင္လည္း ေဒသခံမိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဖိတ္ေခၚမွသာ သြားေရာက္လည္ပတ္ျဖစ္ၾကတာပါ ။ ေယာေဒသကို သြားေရာက္လည္ပတ္ဖို႔ က်ေတာ္အေနနဲ႔ ခက္ခဲ မွဳေတြရွိေနေပမယ္႔ အဲဒီေဒသနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ၾကားဖူးနား၀ သတင္းစကားေတြကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရင္းရင္းနွီးနွီးရွိေနခဲ႔ပါတယ္ ။ အရင္က သိပ္ အျမင္မက်ယ္လွတဲ႔ လူၾကီးသူမေတြက ..ေယာနယ္မွာ ရွိတဲ႔ သူေတြ အကုန္လံုးဟာ ေအာက္လမ္း ပညာေတြတတ္ၾကတာတဲ႔…. ၊ သူတို႔ အိမ္ကိုလာလည္တဲ႔ တျခားနယ္ကလာတဲ႔ ေယာက်ၤားပ်ိဳေလးကိုေတာင္မွ ပညာစမ္းခ်င္ရင္ ထိုင္ျပီးထလိုက္တာနဲ႔ တင္ပါးမွာ ဖ်ာကပ္ျပီး ပါလာေအာင္ လုပ္နိဳင္စြမ္း ရွိတာတဲ႔…. ..။ ျပီးေတာ႔ သူတို႔ ရြာေတြ ကိုသြားရင္ သူတို႔ရဲ ႔ေဆး၀ါး ပညာကို ခုခံ နိဳင္တဲ႔ အစီမံေတြ ၊အေဆာင္ေတြ လုပ္ျပီးမွ သြားရတာတဲ႔…..စသျဖင္႔ ..ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြ ကို ငယ္ငယ္ကေတာ႔ စိတ္၀င္စားျပီး ယံုၾကည္ခဲ႔ပါတယ္ ။ အခု ေနာက္ပိုင္းၾကီးလာေတာ႔ အဲဒီေဒသေတြ အေပၚမွာ ပံုစံတစ္မ်ိဳးနဲ႔ စိတ္၀င္စားမွဳေတြပိုလာျပီး  ေရာက္ဖူးခ်င္တဲ႔ စိတ္ေတြျဖစ္ခဲ႔ ရတယ္ ။ ေနာက္ျပီး ငယ္ငယ္ က အိမ္မွာ ရွိတဲ႔ ဓာတ္စက္ေပၚမွာ တင္ျပီး ဖြင္႔ ရတဲ႔ ေခတ္ေဟာင္းဓာတ္ျပားထဲက အဆိုေတာ္ၾကီး မေအးမိ ရဲ ႔ “ ေယာျမိဳ ႔ကျပန္ခဲ႔ တယ္ xxxx ေဆး၀ါးလည္း သူနာမလည္ xxxx အုတ္ေရာေရာနဲ႔ ေက်ာက္ေရာေရာနဲ႔ ေမာင္ဒီလိုေနတာကို xxxxx ပ်ိဳေအးမိအံ႔ၾသပါတယ္ xxx ေယာရိီေယာရာ ေယာဆရာၾကီးရယ္ ….. ဆိုတဲ႔ ေယာဆရာ သီခ်င္းကို ၾကိဳက္နွစ္သက္တာကလည္း ေယာနယ္ ကိုစိတ္၀င္စားမွဳ ပိုေစခဲ႔တာပါပဲ ။ အခုခ်ိန္မွာ သမိုင္းနဲ႔ ပက္သက္ျပီး စာေလးဘာေလး ဖတ္ျဖစ္ျပန္ေတာ႔ ျမန္မာနိဳင္ငံ မွာယဥ္ေက်းမွဳ အေစာဆံုး ထူေထာင္နိဳင္ငံခဲ႔ တဲ႔ ပ်ဴလူမ်ိဳး ေတြရဲ ႔မ်ိဳးဆက္ လက္က်န္ဟာ ဒီေယာေဒသ တစ္၀ိုက္မွာရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာနဲ႔  ေယာနယ္ေဒသက လူေတြ ရဲ ႔ ေျပာစကားေတြတခ်ိဳ ႔ဟာ  က်ေတာ္တို႔  ထား၀ယ္ေဒသ စကားေတြနဲ ႔ တူတာေတြ ရွိတယ္လို႔ သမိုင္းဆရာေတြတခ်ိဳ ႔က ေျပာၾကျပန္ေတာ႔ က်ေေတာ္႔ အေနနဲ႔ အဲဒီေဒသကို သြားေရာက္ေလ့လာ လည္ပတ္ခ်င္တဲ႔ စိတ္က ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျပင္းထန္ေနခဲ႔ပါတယ္ .။ ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သူ႔ ကို အမွီျပဳျပီး အဲဒီေဒသကိုသြားရမယ္ဆိုတာကေတာ႔ က်ေတာ္႔ အတြက္ တကယ္႔ျပႆနာပါ ။

က်ေတာ္ရဲ ႔ခရီးသြားေဖၚ ခ်င္း တိုင္းရင္းသူသားမိ .....

 တစ္ခါတေလေတာ႔လည္း ေဖ႔ဘုတ္ၾကီးကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။ ဟုတ္ပါတယ္ … ဘယ္ေလာက္ေ၀းတဲ႔ ေနရာက လူေတြျဖစ္ေနျဖစ္ေန ၊ စိတ္တူ ၀ါသနာတူသူေတြ အခ်င္းခ်င္း ကို မိတ္ေဆြေတြျဖစ္ခြင္႔ေပးတတ္ၾကပါတယ္ ။  အခု က်ေတာ္႔ မွာလည္း ကိုယ္႔ရပ္ကိုယ္႔ေဒသနဲ႔ ေ၀းကြာလွတဲ႔ ေယာေဒသ ကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အင္တာနက္ေပၚက လူမွဳကြန္ယက္ အကူညီနဲ႔ ခင္မင္ခြင္႔ ရေနပါျပီ ။ အဲဒီလို ခင္မင္ခြင္႔ ရတဲ႔ ေယာေဒသ ဇာတိျဖစ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဟာ ျပီးခဲ႔ တဲ႔ နွစ္လခန္႔က နိဳင္ငံျခားကေန ရန္ကုန္ကို ဆိုင္းမဆင္႔ ဗံုမဆင္႔ ပဲ ေပါက္ခ်လာေတာ႔ တယ္ ။  သူက က်ေနာ္ေရာက္ခ်င္ေနတဲ႔ ေယာေဒသ ကို အရွင္လတ္လတ္ၾကီး ပို ႔ေဆာင္ေပးနိဳင္တဲ ႔ မိုးနတ္မင္းၾကီးပဲဆိုပါေတာ႔ ။  မိုးနတ္မင္းၾကီး ..အဲ ……ေယာနယ္သား သူငယ္ခ်င္းက က်ေတာ္႔ ဆီမွာ တစ္ေန႔တာ ၀င္နားျပီး သ႔ူေဒသအျပန္မွာ က်ေတာ္႔ ကိုပါ တစ္ခါတည္းသူနဲ႔ လိုက္ခဲ႔ ဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ။ က်ေတာ္လည္း ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ ဘာမွ မျပင္ဆင္ရေသးတာနဲ႔ မလိုက္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး ။ ေနာက္ မွ အလုပ္ေတြ ရွင္းလင္းျပီး လိုက္ခဲ႔ ဖို႔ ကတိိေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ကတိသာေပးလိုက္ရတယ္ .သူ႔တို႔ ေဒသကို သြားဖို႔ ခရီးစဥ္ကို ေတာ္ရုံနဲ႔ မဆြဲနိဳင္ဘဲ အခ်ိန္သာ နွစ္လ ေလာက္ၾကာသြားခဲ႔ တယ္ .။  ဒီအၾကားထဲ သူက ဖုန္းဆက္ျပီး က်ေတာ္႔ကို မလာေသးဘူးလား ၊ ဘယ္ေတာ႔ လာမွာလဲ ၊ သူ ရြာမွာရွိတုန္း ျဖစ္ေအာင္လာပါ ..ဆိုျပီး ဖုန္းနဲ႔ လွမ္းလွမ္းျပီး ေခၚေနေတာ႔ တာပါပဲ ။

                 က်ေတာ္မွာလည္း  “ ေမာင္ဖိုးခ ကလည္း ေစတနာ ၊ ငါကလည္း ခပ္ဆာဆာ “ ဆိုတဲ႔ ထား၀ယ္ စကားပံု တစ္ခုထဲ ကလို သြားခ်င္လွတဲ႔ ဒီခရီးကို လာေရာက္ဖို႔ လွမ္းဖိတ္တဲ႔ သူကလည္းရွိေနေတာ႔ အရမ္းကို ေရာက္ဖူးခ်င္လွတဲ႔  ေယာနယ္ ဘက္ကို ခရီးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါေတာ႔ တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔  ဘုရား ခ်ည္းဘဲ ဖူးေနလို႔ ကလည္း မျဖစ္ေသးျပန္ေတာ႔ လိပ္ဥ တူးဖို႔ကိုပါ စီစဥ္ရေသးတယ္ ။ ဒါမွလည္း လိပ္ဥတူးရင္း ဘုရားဖူးရင္း ဆိုတဲ႔ စကားနဲ႔ ကိုက္ညီျပီး အိမ္ကေနထြက္လို႔ ေကာင္းမွာကိုး ..။ တစ္ကယ္ေတာ႔ ဘုရားဖူးခ်င္လို႔ လိပ္ဥ ကိုပါ ရွာျပီး တူးခဲ႔တဲ႔ သေဘာပါပဲ ။

က်ေတာ္႔ကို ေက်ာက္ထု အေရာက္ပို႔ ေဆာင္ေပးခဲ႔ တဲ႔ ဇလပ္ျဖဴ ဟိုင္းေ၀း ဘာစ္ကား

ပထမ ရန္ကုန္ကေန ထြက္လာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ရက္ထက္ 1 ရက္ေစာျပီး ထြက္လာခဲ႔ ပါတယ္ ။ ပခုကၠဴ မွာ အလုပ္ကိစၥ နဲ႔ ပက္သက္ျပီး လုပ္စရာ ရွိတာေလးေတြ လုပ္ဖို႔ ပါ ။ ေနာက္တစ္ေန႔ မွာ တည္းခိုခနး္ကေန ေစာေစာ ထျပီး ျပီး ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကိုသြားမယ္႔ကားဂိတ္ရွိရာကို မနက္ 8 နာရီခြဲ ကိုအေရာက္သြားခဲ႔ တယ္ ။ သြားရမယ္႔ ခရီးစဥ္က  ပခုကၠဴ မွ ေက်ာက္ထု ၊ တစ္ခါ အဲဒီေက်ာက္ထု မွ ေျခာက္မိုင္ ေလာက္ေ၀းတဲ႔ လက္ပန္း ဆိုတဲ႔ ရြာေလးကိုပါ ။ ကားလက္မွတ္ ၀ယ္တုန္းကေတာ႔ မနက္ကိုးနာရီ ကားထြက္မယ္လို႔ ေျပာထားခဲ႔ေပမယ္႔ ဂိ္တ္ေရာက္တဲ႔အခါမွာ မံုရြာက လာတဲ႔ ခရီးသည္ေတြကိုေစာင္႔ ျပီး မွ ထြက္မွာ မို႔လို႔ ေနာက္တစ္နာရီ ေနာက္ဆုတ္ျပီး မွ ထြက္မယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ မနက္ အေစာၾကီး ထျပီး ျပင္ဆင္ခဲ႔ ရတဲ႔ က်ေတာ္႔ မွာ ေတာ္ေတ္ေလးကို စိတ္ေမာသြားပါတယ္ ။ စီးရမယ္႔ ကားက မင္းတပ္ - မတူဘီ အထိ သြားမယ္႔ ကားျဖစ္ျပီး က်ေတာ္႔ က ေက်ာက္ထု ကို အေရာက္ လမ္းခုလပ္မွာ ဆင္းေနခဲ႔ ရမွာ ျဖစ္တယ္ ။ ဂိတ္မွာ ဒီတိုင္းထိုင္ျပီး ကားထြက္မယ္႔ အခ်ိန္ေစာင္႔ ေနခဲ႔တာ 10 နာရီထိုးလည္း ကားက မထြက္ဘူး ။ ပိုေနတဲ႔ အခ်ိန္ေလးမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကိုေတာင္ မွ မထြက္၀ံ႔ဘူး ။ ဒီအတိုင္းဘဲ က်ေတာ္နဲ႔ အတူ ခရီးသြားရမယ္႔ မ်က္နွာစိမ္း ခရီးေဖာ္ေတြကိုအကဲခပ္ ရင္နဲ႔ ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္ရပါတယ္ ။ အဲဒီလို ေစာင္႔ရင္းနဲ႔ ေန႔လည္ 11 နာရီထိုးကာမွ ပခုကၠဴကေန ကားစထြက္ပါေတာ႔ တယ္ ။

                                ကၽြန္ေတာ္ စီးလာတဲ႔ ကားက ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ အဲကြန္းလြတ္ေပးထားတဲ႔ မွန္လံုကား အလတ္စားေလးပါ ။ ကားကလည္း အသစ္စက္စက္ ေလး ။ ဒီခရီးကို သြားဖို႔ သူငယ္ ခ်င္းကို အၾကိဳးအေၾကာင္း ေမးတုန္းက  အဲကြန္းပါတဲ႔ မွန္လံု ကားကိုေတာ႔ မေမ်ာ္လင္႔နဲ႔ အစ္ကိုၾကီးေရ ..ဒီေဒသမွာေတာ႔ ရိုးရိုး မွန္လုံေတြဘဲ ဆြဲၾကတာတဲ႔ ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ စီးလာတဲ႔ မင္းတပ္ မတူပီ လိုင္းကို ဆြဲတဲ႔ ဇလပ္ျဖဴဆိုတဲ႔ ကားသင္းကို ေရြးခဲ႔ မိတာ ေတာ္ေတာ္ကို ကံေကာင္းတာပါပဲ ။

ပခုကၠဴျမိဳ ႔မွ အထြက္

ကားစထြက္ေတာ႔ ခရီးသည္က အျပည့္မပါဘူး ။ လူေလးဆယ္ေလာက္ ဆန္႔တဲ႔ ကားမွာ လူ 12 ေယာက္ပဲ ပါ ေတာ႔ ကားက စီးရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေခ်ာင္ပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး ပစၥည္းေတြကလည္း ကား တစ္၀က္ေလာက္ နီးနီးေတာ႔ တင္ထားေသးတယ္ ။ က်ေတာ္နဲ႔ အတူ စီးလာတဲ႔ ခရီး သည္ေတြကေတာ႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားက အမ်ားစုျဖစ္ျပီး ဗမာ ဆိုလို႔ က်ေတာ္ အပါ၀င္ 3 ေယာက္ေလာက္ဘဲရွိမွာပါ ။ ခရီးသည္ေတြ အခ်င္းခ်င္းကေတာ႔  ေဖာ္ေရြ ၾကပါတယ္ ။ ရန္ကုန္-မႏၱေလး လမ္းခရီးက အဆင္႔ျမင္႔ ကားၾကီးေတြ ေပၚမွာ ပါလာတဲ႔  အဆင္႔တန္းျမင္႔လား  မျမင္႔လား မသိတဲ႔ ခရီးသည္ေတြလို ေမးလိုက္ရင္ မသိသလိုလို မေျပာခ်င္သလို ေျပာခ်င္သလို ပံုစံမ်ိဳးတြ မဟုတ္ၾကဘူး ။ က်ေတာ္႔လို ဒီေဒသ ကို မေရာက္ဖူးေသးတဲ႔ ခရီးသည္ တစ္ေယာက္ရဲ ႔ေမးျမန္းမွဳ ေတြကို စိတ္လိုလက္ရ သူတို႔ သိသေလာက္ စိတ္ရည္လက္ရွည္ ေျဖၾကားေပးၾကရွာပါတယ္ ။ ထူးဆန္းတာက ေမးလိုက္တဲ႔ သူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက သူတို႔ သြားေနၾက ခရီး တစ္ေလွ်ာက္မွာ ရွိတဲ႔ ျမိဳ ႔ရြာေတြရဲ ႔ခရီး မိုင္ အကြာေ၀းကို သိပ္ျပီး မေျပာနိဳင္ၾကတာပါပဲ ။

        က်ေတာ္ စီးနင္းလ္ိုက္ပါလာတဲ႔ ဇလပ္ျဖဴ ကားေလးဟာ ပခုကၠဴျမိဳ ႔ကေန အေနာက္ဖက္ စူးစူး ကို ထိုးျပီး ထြက္လာေနျပီဆိုတာကို က်ေတာ္႔ အိုင္ပက္ေပၚက GPS ေျမပံု မွာ ျပေနတာမို႔ သိရပါတယ္ ။ ျမိဳ ႔ကေန ထြက္လာျပီ ဆိုတာနဲ႔ အညာေဒသရဲ ႔ ထံုးစံအတိုင္း ေျမျပင္တခုလံုး ေၾကးနီေရာင္သန္းလို႔ ပူျပင္းေခ်ာက္ေသြ ႔တဲ႔ လကၡဏာေတြက ထင္ဟပ္လို႔ပါပဲ  ။ ဒါေပမယ္႔ သစ္ပင္ၾကီးေတြကေတာ႔ စိုိစုိေျပေျပနဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းေနပါေသးတယ္ ။ ပူျပင္းေခ်ာက္ေသြ ႔ဆံုးအခ်ိန္ကို မေရာက္ေသးလို႔ လားေတာ႔ မသိဘူး ။ ကားလမ္းေတြကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ေလး ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ပခုကၠဴကေနထြက္လာျပီး 17 မိုင္ ေလာက္ အေရာက္မွာေတာ႔ ကမၼ စံျပေက်းရြာ ကိုေရာက္ပါတယ္ စံျပရြာ ဆိုေပမယ္႔ ျမိဳ ႔ငယ္ေလး တစ္ျမိဳ ႔လိုပါပဲ ။ တိုက္တာအေဆာက္အဦ ပံုစံေတြဆိုရင္ ပခုကၠဴ ျမိဳ ႔ထက္ေတာင္ မွေခတ္မီွတယ္လို႔ ဆိုနိဳင္ပါေသးတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ခရီးသည္တင္ ကားလိုင္းေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာလည္း ကံမၼကေန မႏၱေလး လို ရန္ကုန္လို ျမိဳ ႔ၾကီးေတြကို ေျပးဆြဲေနတဲ႔အေၾကာင္း ကားသင္းေၾကျငာဘုတ္မ်ားကို ၾကည့္ရံုနဲ႔ သိသာပါတယ္ ။ ပုဂံ ေညာင္ဦး နဲ႔ ဧရာ၀တီ ျမစ္ျခားျပီး တဖက္ တစ္ခ်က္မွာ တည္ရွိတဲ႔ ျမစ္ေခ် ကိုလည္း ဒီကမၼ ကေနလမ္းခြဲတယ္လို႔ သိရတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔အစိုးရ ဌာမ်ားရဲ ႔ဆိုင္းဘုတ္ ေတြမွာ ကမၼ - ျမစ္ေခ် ျမိဳ ႔နယ္ဆိုျပီး ေရးထားတာကိုဖတ္ရသလုိ ကံမၼ -ပခုကၠဴ ျမိဳ ႔နယ္လို႔ ေရးထားတာကိုလည္းဖတ္ရပါေသးတယ္ ။


ေရျပာ နားမွ ေယာေခ်ာင္း ...

ကံမၼကို ေက်ာ္လာျပီး 33 မိုင္နားေလာက္ေရာက္မွာ “ေရျပာ” ကိုေရာက္ပါတယ္ ။ ေရျပာ ကေတာ႔ ပုသိမ္ - မံုရြာ ကားလမ္းနဲ႔ အခု က်ေတာ္ သြားေနတဲ႔ ေက်ာက္ထု- မင္းဒပ္- မတူဘီ ကားလမ္းဆံုတဲ႔ ေနရာမွာ ရွိေနလို႔လားမသိဘူး အေတာ္ေလးကို စည္ကားပါတယ္ ။ ေရျပာကို ေက်ာ္ျပီးတာနဲ႔ သိပ္မၾကာခင္ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကို ျဖတ္ရတယ္ ။ ေခ်ာင္းထဲအထိ ကားအစင္းလိုက္ထိုးဆင္းျပီး ျဖတ္ရတာပါ ။ ေယာေခ်ာင္းလို႔ သာေျပာတယ္  က်ေတာ္တို႔ ဆီက ထား၀ယ္ျမစ္ထက္ေတာင္ ပိုျပီး က်ယ္ မလားဘဲ ။ ေႏြအခါမွာ ေခ်ာင္းေရက နည္းနည္းေလးပဲ က်န္ေနေတာ႔ ကားနဲ႔ တစ္ခါတည္း ေခ်ာင္းထဲ ျဖတ္ေမာင္းလို႔ လြယ္ကူပါတယ္ ။ မိုးတြင္းဆို ေလွေတြ နဲ႔ ျဖတ္ကူးၾကတာလားမသိဘူး ။ ေခ်ာင္းအက်ယ္ၾကီးထဲမွာ ေရစီးေနတဲ႔ ေနရာက နည္းေနျပီး အမ်ားစုျဖစ္တဲ႔ ကုန္းေပၚေနတဲ႔ ေနရာေတြ မွာေတာ႔ ၾကက္သြန္ခင္းေတြ နဲ႔ အျပည့္လိ္ု႔ပါဘဲ ။ အဲဒီလို ေက်ာက္စရစ္ဆန္တဲ႔ ေျမေပၚမွာ ၾကက္သြန္ပင္ေတြ ျဖစ္ထြန္းေနတာကို က်ေတာ္ကေတာ႔ အေတာ္ေလး အံ႔ၾသေနမိတယ္ ။ စီးဆင္းေနတဲ႔ ေရေတြက စိမ္႔စမ္းေရလို ၾကည္လင္ေတာက္ပေနေတာ႔  ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာင္းနားေရာက္ရင္ ေ၀းေဟးေဟး ဆိုျပီး ေရထဲ တစ္ရိွန္ထိုးကို ခုန္ဆင္းျပီး ေရထဲေျပးေဆာ႔ခဲ႔ ဖူးတာကိုလည္း လြမ္းမိသလိုလိုျဖစ္လာပါေသးတယ္  ။ အခုေတာ႔ ေရျပင္ျပာလဲလဲၾကီးကို ကားေပၚကေနျပီးေတာ႔ပဲ အမိအရ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူရင္း ေၾကနပ္လိုက္ရတယ္ ။ က်ေတာ္တို႔ ေခ်ာင္းၾကီးထဲကိုျဖတ္သြားေနစဥ္မွာေတာ႔ ေယာခ်ာင္းကူး တံတား ( ေရျပာ ) ေဆာက္လုပ္မွဳလုပ္ငန္းေတြကိုေတြ ႔ရေသးတယ္ ။ ေခ်ာင္းရဲ ႔ ေရမရွိတဲ႔ အပိုင္းေတြ မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးသမားေတြ ရဲ ႔ယာယီ တဲေလးေတြ နဲ႔ ရြာတစ္ရြာစာေလာက္ကို စည္းကားေနေတာ႔ တာပါပဲ .။ ဒီေယာေခ်ာင္းကူး တံတားကို လာမယ္႔ မိုးရာသီအမွီ ျပီးေအာင္ ေဆာက္လုပ္နိဳင္မယ္မထင္ဘူး ၊ အခုမွ တံတား တိုင္ထူရံုဘဲ ရွိပါေသးလို႔ပါ ။

ေယာေခ်ာင္းအတြင္းမွ ျမင္ကြင္းၾကယ္

ေယာေခ်ာင္းကို ျဖတ္ျပီးတာနဲ႔ သိပ္ မၾကာခင္ ပခုကၠဴ ျမိဳ ႔ကေန 45 မိုင္ေလာက္အကြာ ေလာက္မွာ ေပါက္ျမိဳ ႔ကိုေရာက္ပါတယ္ ။ ေပါက္ျမိဳ ႔ဟာ ျမိဳ ႔နယ္ရံုးစိုက္ရာ ျမိဳ ႔တစ္ျမိဳ ႔ျဖစ္ျပီး ေစ်းနား၀န္းက်င္မွာ ေတာ႔ လူသြားလူလာ အေတာ္ေလး စည္ကားတာကိုေတြ ႔ရတယ္ ။ ျမိဳ ႔ေလးက ငယ္ေပမယ္႔ ေဒသထြက္ကုန္ေတြ နဲ႔ အထိုက္ေလွ်ာက္ စီးပြားျဖစ္ထြန္းတဲ႔ ျမိဳ ႔တစ္ျမိဳ ႔ ျဖစ္ပံုရပါတယ္ ။ ေပါက္ျမိဳ ႔က ေနေက်ာ္ျပီးသိပ္ မၾကာခင္မွာ ေရအကုန္လံုး နီးပါးခန္းေခ်ာက္ေနတဲ႔ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကို ထပ္ျပီးျဖတ္ရျပန္တယ္ ။ အဲဒီလို မၾကာခဏ ဒီေခ်ာင္းၾကီးကို ျဖတ္ျပီး မွ ေပါက္ျမိဳ ႔တည္ရွိေနတာကိုလည္း အံ့ၾသမိပါတယ္ ။ က်ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ….တကယ္ဆို ဒီလို က်ယ္ပ်ံ ႔လွတဲ႔  ေခ်ာင္းၾကီးကို ခဏ ခဏမျဖတ္ဘဲ အရင္က ျမိဳ ႔တည္သူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ မေရွာင္းကြင္းဘဲ ဒီျမိဳ ႔ကို တည္ရတာပါလိမ္႔ ……ဆိုျပီး စိတ္ထဲမွာဘ၀င္မက်ခ်င္သလိုလိုပါ. ။ တကယ္ေတာ႔ ….ဒီအေတြးက လက္ရွိ ဒီဖက္ေခတ္ကေနျပီး က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ အေရွ ႔အေနာက္ မစဥ္းစားဘဲ ေတြးခဲ႔မိတာပါ ။ အမွန္မွာေတာ႔ အခု က်ေတာ္ ျဖတ္သန္း ေနတဲ႔ ကားလမ္းဟာ အရင္က ရွိခဲ႔ တာမွ မဟုတ္ပဲ ။ အရင္က လူေတြဟာ ျမိဳ ႔ရြာတည္ရင္ ျမစ္ကမ္းနေဘး ၊ ေခ်ာင္းကမ္းနေဘးမွာသာ တည္ေလ႔ရွိျပီး အဲဒီ ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ ကိုပဲ အားကိုးအားထားျပုျပီး သြားလာၾကရတာကလား. ။ ဒီေတာ႔ အခုလက္ရွိ လမ္းေတြ အတြက္ ဘယ္ထည့္စဥ္းစာလိမ္႔ အံုးမလဲ ။ ဒီျမိဳ ႔ကို တည္တဲ႔ ေရွးလူၾကီးေတြ ေနရာေရြးမွန္သားပဲ ဆိုျပီး ကိုယ္႔ အေတြ းနဲ႔ ကိုယ္ သေဘာက်ေနမိတယ္ ။ ျပီးေတာ႔ ေစာေစာက ျမိဳ ႔တည္တဲ႔ ေရွးလူၾကီးေတြ ကို ဒီေခ်ာင္းၾကီးကို ျဖတ္ရတဲ႔ ဒုကၡက လြတ္ကင္းေအာင္ ျမိဳ ႔ကိုေရွာင္ကြင္းျပီးတည္ပါေတာ႔လား ဆိုျပီး အျပစ္တင္တဲ႔ အေတြးေတြ ၀င္မိတာကို လည္း ရွက္သလိုလို ျဖစ္ေနမိပါတယ္ ။




ေပါက္ျမိဳ ႔ .

 ေပါက္ျမိဳ ႔ကိုေက်ာ္ျပီးတာနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ သိသိသာသာ စိမ္းလန္း စိုေျပလာတာကို သတိထားမိပါတယ္ ။ က်ေတာ္စီးလာတဲ႔ ကားကလည္း ေတာင္ကုန္း ေပၚ တျဖည္းျဖည္း တက္စျပဳလာေနျပီဆိုေတာ႔ ခ်င္းေတာင္တန္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ႔ ပံုေတာင္ပံုညာ ေတာင္တန္းနဲ႔ နီးလာျပီဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳမိလိုက္တယ္ ။  ကားထဲမွာ ပခုကၠဴျမိဳ ႔ထြက္စ ကတည္းက  နားမခံသာေလာက္ေအာင္ အသံက်ယ္ၾကီးဖြင္႔ လာတဲ႔ ကကက္ဆက္သံကလည္း ပတ္၀န္းက်င္ေလ့လာရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ ႔လာတဲ႔ က်ေတာ္ကို အေနွာက္ယွက္လို႔ ေကာင္းတုန္းပါ ။ ကားဆရာကို အသံတိုးေပးဖို႔ လည္း မေျပာ၀ံ ႔ ။ ကိုယ္က ဒီခရီးကို အခုမွ သြားဖူးျပီး ခရီးသည္ တစ္ေယာက္ရဲ ႔အခြင္႔ အေရးေတြ ဘာေတြ သြားေျပာေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ျပန္္ ။ အဲဒီလိုဖြင္႔ေပးထားတာဟာ ဒီခရီးကို သြားေနက် လူေတြ ရဲ ႔အၾကိုက္ကို လုပ္ေပးထားတာ ေနမွာဘဲေလ..ဆိုျပီး နားလည္ေပးထားရပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အၾကံ တစ္ခုရတာနဲ႔ တစ္ရွဴးစ နွစ္စကိုလံုးေခ်ျပီး နားနွစ္ဖက္မွာဆို႔ထားလိုက္ေတာ႔ မွနား၀မွာ ေနသာထိုင္သာရွိသြားျပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို ေသခ်ာဂရုစိုက္နိဳင္ေတာ႔ တယ္ ။


ေပါက္ျမိဳ ႔ အလြန္ ..

 ပံုေတာင္ကို စတင္ျပီး တက္ေနပါျပီ  ။ ပံုေတာင္ေဒသဟာ ေအာက္ျပည္က က်ေတာ္တို႔ ေဒသနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ တူပါတယ္ ။ သစ္ပင္ၾကီး သစ္ပင္ငယ္ ေတြနဲ႔ အုပ္ဆိုင္းေနျပီး တခ်ိဳ ႔ေနရာေတြ မွာဆိုရင္ ေနေရာင္ေတာင္ မေပါက္ပါဘူး ။ ေတာင္ကို ပတ္ျပီး ကားလမ္းေဖာက္ထားတာဟာလည္း က်ေတာ္တို႔ ထား၀ယ္ကို သြားရာ မလႊဲေတာင္ လမ္းနဲ႔ အေတာ္ကိုတူလွတယ္ ။ တစ္ကယ္လို႔ မ်ား တန္ခိုးရွင္ တစ္ေယာက္က က်ေတာ္႔ ရဲ ႔မ်က္လံုးအစံုကို ပိတ္ျပီး ဒီေနရာမွာ လာျပီး ခ်ထားခဲ႔တယ္ဆိုရင္ မ်က္စိဖြင္႔ ျပီး ၾကည့္လိုက္စဥ္ တစ္ခဏမွာေတာ႔ ေစာေစာက က်ေတာ္ေျပာခဲ႔ တဲ႔ ထား၀ယ္ကိုသြားရာ မလြဲေတာင္လမ္းလို႔ပဲ မုခ် ထင္မိမွာပါ ။ ေတာင္တက္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ျမင္ေနရတဲ႔ သစ္ပင္ေတြကိုလည္းၾကည့္ပါအံုး ။ က်ေတာ္တို႔ ေဒသမွာ ေပါက္ေနတဲ႔ အပင္မ်ိဳးစာေတြ ခ်ည္းပါပဲ ။ ေတာင္ထိပ္ မေရာက္ခင္ တစ္ေနရာမွာေတာ႔ အေပၚစီကေန ေတာင္ကမ္းပါးတစ္ေနရာကို လွမ္းေမ်ာ္ၾကည့္မိပါတယ္ ။ အခုတေလာ ေဖ႔ဘုတ္မွာ သတင္းေတြ ျပန္႔ နွ႔ံေနတဲ႔ ဘာစက္ရံု ညာစက္ရံုရွိတယ္ ဆိုတဲ႔ ေနရာကိုပါ ။ က်ေတာ္ ၾကည့္တဲ႔ အခ်ိန္က အဲဒီ သတင္းေတြ ဂ်ာနယ္ေတြနဲ႔ အင္တာနက္ ေဖ့ဘုတ္ စာမ်က္နွာေတြအေပၚမွာ မပ်ံ ႔နွ႔ ံေသးပါဘူး ။ ေဒသခံ သူငယ္ခ်င္းက တစ္ခါေျပာဖူးလို႔ သာၾကည့္ျဖစ္လိုက္တာပါ ။ က်ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ေတာင္ၾကီးကို ျဖိဳထားတဲ႔ ေတာင္နံရံၾကီးကို အေ၀းက ေန လွမ္းျမင္ရတာကလြဲလို႔ ဘာမွလဲ မျမင္ခဲ႔ရပါဘူး ။



ပံုေတာင္ထိပ္ တစ္ေနရာ

အခု က်ေတာ္ေရာက္ေနတဲ႔ ပံုေတာင္ပံုညာ ေဒသဆိုတာ ျမန္မာ႔ သမိုင္းအတြက္ သာမက ကမၻာေပၚ ရွိလူသား မ်ိဳးႏြယ္ တစ္စုလံုး ရဲ ႔ သမိုင္းတစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ေဖာ္ထုတ္ေပးနိဳင္ခဲ႔ တဲ႔ ေနရာျဖစပ္ပါတယ္ ။ ဒီေနရာ ဒီေဒသေၾကာင္႔ ျမန္မာကို ကမၻာက ပညာရွင္မ်ားစိတ္၀င္စားလာၾကတယ္ ။ က်တာ္တို႔ ျမန္မာေတြ အေနနဲ႔ ကေတာ႔ ဒီေဒသအတြက္ တစ္ကယ္႔ ကိုဂုဏ္ယူစရာပါ ။ ကားလမ္းနေဘး ေတာင္နံရံေတြ မွာမွာေတာ႔ ေက်ာက္လိုလို ေျမလိုလို အလႊာေတြ ေနရာအနွ႔ံမွာေတြ႔ရပါတယ္ ။ ပခုကၠျမိဳ ႔မွ 64 မိုင္၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ပံုေတာင္ထိပ္ကိုေရာက္ပါတယ္ ။ ေတာင္ထိပ္မွာေတာ႔ ေစတီတစ္ဆူနဲ႔ နတ္ရုပ္ေတြ ထားရွိတဲ႔ နနတ္နန္းတစ္ခု ကိုကားေပၚကေန လွမ္းျမင္ခဲ႔ ရပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ခရီးသည္တင္ကားေတြ နတ္နန္းမွာ ဦးတင္ျပီးမွ လိုရာခရီးကို ဆက္လက္ထြက္ခြာေလ့ရွိေၾကာင္း ေဒသခံ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာဖူးေပမယ္႔ က်ေတာ္စီးလာတဲ႔ ကားက မရပ္ပါဘူး ။ ကားပိုင္ရွင္က ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မို႔ လို႔ အဲတာေတြကို မယံုၾကည္တာလားေတာ႔မေျပာတတ္ဘူး ။     



ပံုေတာင္ထိပ္ေစတီ

                                                  ေတာင္ထိပ္ကေန ကားစဆင္းလာျပီး ေတာင္ေပၚမက် ေျမျပန္႔ မက် ေတာင္ေက်ာ တစ္ေနရာက “တျပင္း” ဆိုတဲ႔ ရြာေလးကိုအေရာက္မွာ ခရီးသည္မ်ား ေန႔လည္စာ ထမင္းစားဖို႔ ကားရပ္ေပးပါတယ္ ။ ေန႔လည္စာ လို႔သာဆိုရတယ္ အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ႔ ညေန 3 နာရီထိုးေနပါျပီ ။  ဗိုက္က တအားကိုဆာေနတာနဲ႔ စားပြဲအလြတ္တစ္ခုမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ ဆိုင္ရွင္ေကာင္မေလးက အနည္းဆံုး သံုးေယာက္ေလာက္ စားပြဲတစ္ခုထည္းမွာ စုျပီး ထိုင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလာပါတယ္ ။  ဘာျဖစ္လို႔ ပါလိမ္႔ ဆိုျပီး စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ ျဖစ္မိပါတယ္ ။…ဒါေပမယ္႔ မတတ္နိဳင္ဘူးေလ..သူတို႔ ေနရာဆိုေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ အလိုက္ထိုက္ေပါ႔ ..ဆိုေတြးျပီး က်ေတာ္ မထိုင္ခင္ကထည္းက ခပ္တည္တည္နဲ႔ ( သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားထားျပီး အသက္ 40 ေလာက္ရွိတဲ႔ ပညာတတ္ ခ်င္း တိုင္းရင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပံုရပါတယ္ ) လူတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတဲ႔ စားပြဲ တစ္ခု မွာ အသာေလး၀င္ထိုင္လိုက္ပါတယ္ ။ ကိုယ္နဲ႔ ထမင္း အတူတူစားရမယ္႔ သူနဲ႔ ေတာ႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မသိေပမယ္႔ အနည္းဆံုး မ်က္လံုးေလးနဲ႔ ေတာ႔  ျပံဳးျပီး နုွတ္ဆက္သင္႔ တယ္ထင္လို႔ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ ႔မ်က္နွာ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ခပ္တည္တည္လုပ္ေနပါတယ္ ။ ဒီေတာ႔လည္း ကို္ယ္႔ မ်က္နွာေက်ာကို သပ္ျပီး အသာေလး ေနလိုက္ရတာေပါ႔  ။ လာခ်ေပးတဲ႔ ဟင္းခြက္ေတြက စံုလင္လွေတာ႔ စားပြဲ တစ္ခုလံုးျပည့္လုမတတ္ပါပဲ  ။ ဟင္းေတြ ထဲ မွာ ၾကက္သား ၊ ၀က္သား ၊ ငါး ၊ ေတာေကာင္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ခ်က္ထားပံုရတဲ႔ ဟင္းတစ္မ်ိုး ၊ ျပီးေတာ႔ ကလီစာဟင္းေတြ နဲ႔ အရံဟင္းေတြကိုေတာ႔ မမွတ္မိေတာ႔ ပါဘူး ။ ဒီေတာ႔ မွ ဒီတမင္းဆိုင္ဟာ ဘူေဖး ပံုစံနဲ႔ ေရာင္းတဲ႔ဆိုင္ပါလား ဆိုျပီး သေဘာေပါကလိုက္္ရတယ္ ။
ထမင္းစားတာ႔ မယ္ဆိုေတာ႔ ဒုတိယအၾကီမ္ ခပ္တည္တည္လုပ္ေနတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ထမင္းပန္းကန္ကိုကိုင္ျပီး ဘုရားဆုေတာင္းေနတာ ျမင္ရေတာ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာဘဲလို႔ ေတြးလိုက္ျပီး သူဆုေတာင္းစာရြတ္ျပီးတဲ႔ အခ်ိန္ထိ ထမင္းစမစားဘဲ ေစာင္႔ေနလိုက္ပါတယ္ ။ ျပီးမွ  က်ေတာ္လည္း ဇြန္းနဲ႔ ခက္ရင္းကို စကိုင္ျပီး ထမင္းစ စားဖို႔ ျပင္ရတယ္ ။ ထမင္းစစားေတာ႔ မယ္ဆိုေတာ႔  ကဲ..စားရေအာင္ ၊ စားပါ ..ဆိုျပီး တစ္ေယာက္ ကိုတစ္ေယာက္ ေလာကြက္ ျပဳရင္ ေကာင္းမလားလို႔ ေတြးမိေပမယ္႔ ကိုယ္႔ လူက ထမင္းကိုသာ ကသိုက္ကရိုက္စားေနေတာ႔ က်ေတာ္လည္း ေဆာင္ေလာင္လွတဲ႔ ကိုယ္႔ဗိုက္ကိုဘဲ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ျဖည္ေနရေတာ႔တယ္ ။ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ႔ ေဒသက ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ႔ ဟင္းလွ်ာအကုန္လံုးကို ျမည္းစမ္းခ်င္ေပမယ္႔ တဖက္လူနားကပ္ျပီးခ်ေပးထားတဲ႔ ဟင္းကိုေတာ႔ လွမ္းျပီး မနိဳက္၀့ံဘူး ။ သူကလည္းက်ေတာ္႔ လက္လွမ္းမွီေအာင္ ဟင္းခြက္ကိုေရႊ ႔ေပးတာမဟုတ္ေတာ႔ ..ေတာ္ၾကာ ဘယ္ရပ္ ဘယ္ေဒသက အငတ္ေဘးဆိုက္ျပီး ေရာက္လာတဲ႔ လူပါလိမ္႔ ဆိုျပီး က်ေတာ္႔ အေပၚထင္ေရာက္သြားရင္ မခက္ေပဘူးလား ။ ဒီေတာ႔ လက္လွမ္း မွီတဲ႔ ဟင္းေတြ နဲ႔ ပဲေက်နပ္လိုက္ရပါတယ္ ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ စံုလင္လွတဲ႔ ဟင္းေတြနဲ႔ ထမင္း တစ္နပ္စာ ကို1500က်ပ္ေပးရတာ အေတာ္ကိုတန္တာပါ ။    

 

    ထမင္းစား နားတဲ႔ တျပင္းရြာ ေက်ာ္ျပီးေနာက္မွာေတာ႔ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကိုေရာက္ဖို႔ သိပ္မလိ္ုေတာ႔ ပါဘူးလုိ႔ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္  ။ အိုင္ပက္မွာ ျပေနတဲ႔ GPS ေျမပံုကလည္း က်ေတာ္သြားမယ္႔ ခရီး 75 ရာခိုင္နဳန္း ေလာက္ထိ ေရာက္ေနေၾကာင္းျပေနပါတယ္ ။  အဲဒီရြာကေန ဆက္ျပီးေထြက္လာျပီး ကတည္းက ေတာင္ကုန္းေတြ ကိုမတက္ရေတာ႔ပါဘူး ။ ေျမျပန္႔ ခပ္ေျပေျပ ေပၚမွာဘဲ ကားေလးက ေျပးေနပါတယ္ ။ ေျမျပန္႔ ဆိုေပမယ္႔  ေတာင္ေပၚေဒသျဖစ္ေနတာမို႔ သာမန္ေျမျပန္႔ထက္ေတာ႔ ပိုျမင္႔ပံုရပါတယ္ ။ ပတ္၀န္းက်င္ ကိုၾကည့္လိုက္ရင္ စိမ္းစိမ္း စိုစိုနဲ႔မို႔ က်ေတာ္႔ စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ ကိုယ္မေရာက္ဖူးတဲ႔ ေဒသ တစ္ခုကိုေရာက္ေနတယ္လို႔ကို မထင္ရဘူး ။ အားလံုးက က်ေတာ္တို႔ ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာက ပတ္၀န္းက်င္ရွဳခင္းေတြ နဲ႔ တစ္ထပ္တည္းကို က်ေနေတာ႔ တာ. ။ အုန္းပင္ေတြ  ေတြ ႔ရတယ္ ၊ ၀ါးပင္ေတြကိုလည္းေတြ ႔ရတယ္ ၊ ျပီးေတာ႔ ထန္းပင္ေတြ ကိုေရာပဲ ။ အဲ …. ထန္းပင္ဆိုလို႔ က်ေတာ္တို႔ ေဒသက ထန္းပင္နဲ႔ မတူဘဲ ထူးျခားတာေလးကို ေတြ ႔ခဲ႔ ရေသးတယ္ ။ ထန္းပင္ေတြက အညာေဒသ မွာလို ေတာလိုက္ေပါက္ေရာက္ေနတာမ်ိုးေတာ႔ မဟုတ္ဘူး ။ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ပါပဲ ။ ကားလမ္းနေဘး ရြာနဲ႔ နီးတဲ႔ တခ်ိဳ ႔ထန္းပင္ေတြမွာ ထန္းပင္ ေခါင္းနားကပ္ျပီး ၀ါးလံုးေတြ နဲ႔ လင္႔စင္ လိုလို ျငမ္းလိုလို ေဆာက္ထားတာေတြ ႔ခဲ႔ရပါတယ္ ။ စျမင္ျမင္ခ်င္းမွာေတာ႔ ဘာအတြက္ အဲသလို ေတြ လုပ္ထားၾကတာကို သေဘာမေပါက္ဘူး ။ ရြာကိုေရာက္ေတာ႔ မွ ေဒသခံ ျဖစ္တဲ႔ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းကို အေသခ်ာေမးၾကည့္ဖို႔ စိတ္ထဲ ေတးထားလိုက္ရတယ္ ။


ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔အ၀င္

                              ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔နဲ႔ နီးလာေလေလ ရြာေလးေတြ ရြာေလးေတြ တျဖည္ျဖည္း စိတ္စိတ္လာေလေလပါပဲ ။. ရြာနာမယ္ေတြက ဖတ္ရတာ နဲနဲ ေထာက္သလိုလုိရွိေပမယ္႔ က်ေတာ္တို႔ တနသၤာရီ တိုင္းထဲ က ျမိဳ ႔ရြာနာမည္ေတြလို မဟုတ္ပဲ ျမန္မာဆန္တဲ႔ နာမည္ေတြျဖစ္တာကို သတိျပဳမိပါတယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ  ပခုကၠဴကေန ေရတြက္လာတဲ႔ မိုင္တိုင္ အမွတ္ 78 မိုင္ေက်ာ္က်ာ္ေလာက္မွာ ေက်ာက္စရစ္ခဲ ျပင္ၾကီးေတြ ေပၚေနတဲ႔ ေခ်ာင္းကမ္းနေဘးက “ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔မွ ၾကိဳဆိုပါ၏” ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ ႔လိုက္ရပါျပီ ။ ဒီေနရာမွာ က်ေတာ္ပဲ အမွတ္မွားေနသလားေတာ႔ မသိဘူး ။ ျမန္မာျပည္ ခရီးသြားလမ္းညႊန္ 2013 စာအုပ္မွာ ပခုကၠဴမွ ေက်ာက္ထု ကို မိုင္ 90 ဆယ္ခန္႔ ရွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္ ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်ေတာ္ေရာက္ခ်င္လွတဲ႔ ေယာနယ္ထဲ က ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကိုေတာ႔ အခုေရာက္ေနခဲ႔ပါျပီ ။ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကို ဒီေဒသရဲ ႔ျမိဳ ႔ရြာတည္ေလ့ရွိတဲ႔ ထံုးစံ အတိုင္း ေက်ာက္တံုးနဲ႔ ေျမေရာေနွာေနတဲ႔ ေတာင္ကုန္းၾကီးေပၚမွာ ထည္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ျမိဳ ႔နယ္ရံုးစိုက္ရာ ျမိဳ ႔ျဖစ္ေပမယ္႔ လည္း ဂန္႔ေဂါ ခရိုင္ထဲက ေဆာျမိဳ ႔လက္ေအာက္ခံ ျမိဳ ႔နယ္ခြဲသာျဖစ္ပါတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။  ျမိဳ ႔ကို ေတာင္ေပၚမွာတည္ထားတာဆိုေတာ႔ ကုန္းတက္ကုန္းဆင္းေတာ္ေတာ္ကိုေပါမ်ားလွပါတယ္ ။ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔ကေန ေတာင္ဘက္သြားရင္ ေဆာ နဲ႔ ေလာင္းရွည္ ျမိဳ ႔တို႔ ကိုေရာက္ပါမယ္ ။ တခါ ေက်ာက္ထုကေန အေနာက္ဘက္ကို ဆက္သြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ မင္းဒပ္ ၊ မတူဘီအထိ ေရာက္တယ္တဲ႔ ။


ေက်ာကိထုျမိဳ ႔တြင္းတစ္ေနရာ

ဒီေနရာမွာ ေက်ာက္ထုျမိဳ ႔အေၾကာင္း ကို ခဏထားျပီး က်ေတာ္ ဆက္သြားမယ္႔ ခရီးအတြက္ စီစဥ္ရပါအံုးမယ္ ။ ကားသမားက ေက်ာက္ထု ျမိဳ ႔လယ္လို႔ ထင္ရတဲ႔ ေနရာေရာက္ေတာ႔ က်ေတာ္႔ ကိုဆင္းဖို႔ သတိေပးပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ က်ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း ေစာင္႔ ေနမယ္လို႔ ေျပာတဲ႔ ေဆးရံုနားမွာဆင္းမယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရပါတယ္ ။ ေျပာမယ္႔ သာေျပာရတယ္ အဲဒီေဆးရုံကိုလည္း ကိုယ္ကသိတာမဟုတ္ေတာ႔ က်ေတာ႔ ကိုလာၾကိဳေနမယ္႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ ႔ မ်က္နွာကိုသာ အကြင္းလိုက္ၾကီးျမင္ရင္း ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ကားရပ္မယ္႔ ေနရာအထိ လိုက္ပါခဲ႔ရတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ။
                                                ( ခရီးဆက္ပါအံုးမယ္ )                       
 ရန္ေနာင္စိုး February 10, 2014 at 10:03pm

ၾကက္ေမာက္သီး၏ က်န္းမာေရးစြမ္းပကား

ၾကက္ေမာက္သီးအခြံက အနီေရာင္ရွိၿပီး အထဲက အသီးအႏွစ္ဟာ အျဖဴရာင္သန္းေနၿပီး အရသာအေနနဲ႔ ခ်ိဳျမပါတယ္။ ၾကက္ေမာက္သီး တစ္ခြက္စာ ပမာဏမွာ ကယ္လိုရီ ၁၂၃၊ အဆီ ၀ ဒသမ ၃ ဂရမ္၊ ဆိုဒီယမ္ ၁၇ မီလီဂရမ္၊ ကာဗိုဟုိက္ဒရိတ္ ၃၁ ဒသမ ၃ ဂရမ္၊ အမွ်င္ဓာတ္ ၁ ဒသမ ၄ ဂရမ္၊ ပ႐ိုတင္း တစ္ဂရမ္တို႔ ပါဝင္ၾကၿပီး ကိုလက္စထေရာနဲ႔ ျပည့္ဝဆီတို႔ ပါဝင္မႈ မရွိပါဘူး။ ဒီလို အာဟာရတန္ဖိုးေတြ ပါဝင္တဲ့ ၾကက္ေမာက္သီးကို စားေပးရင္ ေအာက္ပါ က်န္းမာေရးစြမ္းပကားေတြကို ရရွိေစပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးမွာ သၾကားဓာတ္၊ အထူးသျဖင့္ ဖရက္တို႔စ္နဲ႔ ဆူးခ႐ို႕စ္တို႔ မ်ားစြာ ပါဝင္ၿပီး ကယ္လိုရီပါဝင္မႈ နည္းပါတယ္။ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၾကက္ေမာက္သီး တစ္လံုးမွာ ကယ္လိုရီ ၆၀ ေလာက္ပဲ ပါဝင္ပါတယ္။ ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ဗီတာမင္စီ မ်ားစြာ ပါဝင္ၿပီး ပိုတက္စီယမ္၊ သံဓာတ္၊ ဘီတာကယ္႐ိုတင္း (ဒါမွမဟုတ္) ဗီတာမင္ေအ၊ ကယ္လ္စီယမ္နည္းနည္း၊ မဂၢနီဆီယမ္၊ သြပ္(ဇင့္)၊ ဆိုဒီယမ္၊ ႏိုင္ယာစင္၊ အမွ်င္ဓာတ္နဲ႔ ပ႐ိုတင္းဓာတ္တို႔ ပါဝင္ပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးကို မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေတြမွာ ႐ိုးရာေဆးတစ္လက္အျဖစ္ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါနဲ႔ တျခား နာမက်န္းမႈေပါင္း မ်ားစြာကို ကုသရာမွာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။
- ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ဗီတာမင္စီနဲ႔ ဘီတာကယ္႐ိုတင္းတို႔ မ်ားစြာ ပါဝင္တဲ့အျပင္ ဖေလဗိုးႏြိဳက္လို႔ေခၚတဲ့ အပင္ထြက္ အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္လည္း ေပါမ်ားစြာ ပါဝင္ပါတယ္။ ဖေလဗိုးႏြိဳက္ဟာ ေသြးတြင္း မေကာင္းတဲ့ ကိုလက္စထေရာကို ေလ်ာ့က်ေစၿပီး ကင္ဆာဆန္႔က်င္ဂုဏ္သတၱိနဲ႔ ေရာင္ရမ္းမႈ ေလ်ာ့က်ေစတဲ့ ဂုဏ္သတၱိတို႔လည္း ရွိပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီး အေရခြံမွာ Gallic acid ပါဝင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွာ ဖရီးရယ္ဒီကယ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္မႈေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကင္ဆာေရာဂါ မျဖစ္ေအာင္လည္း ကာကြယ္ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္ အစြမ္းေၾကာင့္ ၾကက္ေမာက္သီး Extract ကို ေဆးဝါး ဒါမွမဟုတ္ ျဖည့္စြက္ေဆး တစ္မ်ဳိးအျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ဗီတာမင္စီ မ်ားစြာ ပါဝင္ပါတယ္။ ၾကက္ေမာက္သီး ၁၀- ၁၂ လံုးမွာ အက္စ္ေကာဗစ္အက္စစ္ (Ascorbic Acid) ၇၅-၉၀ မီလီဂရမ္ ပါဝင္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ တစ္ေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ဗီတာမင္စီထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ ဗီတာမင္စီဟာ ခႏၶာကိုယ္ ဆဲလ္ေတြကို ဖရီးရယ္ဒီကယ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္မႈမွ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ၿပီး သံဓာတ္ စုပ္ယူႏိုင္ေအာင္ ကူညီေပးပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ေသြးနီဥနဲ႔ ေသြးျဖဴဥေတြ ျပဳလုပ္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေၾကးနီဓာတ္ အနည္းငယ္ ပါဝင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ခႏၶာကိုယ္က အင္ဇိုင္းတခ်ဳိ႕ ထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ မဂၢနိစ္လည္း လိုအပ္ပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ တစ္ခုကေတာ့ သံဓာတ္အရင္းအျမစ္ ေကာင္းေကာင္း ရရွိေစတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စားတဲ့အထဲမွာပါတဲ့ သံဓာတ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္တြင္း ေအာက္ဆီဂ်င္ မွန္ကန္တဲ့ အတိုင္းအတာရေအာင္ ကူညီေပးႏိုင္ၿပီး ေသြးအားနည္းတာေၾကာင့္ မူးေဝတာ၊ ႏံုးခ်ည့္ပင္ပန္းတာနဲ႔ ေဖ်ာ့ေတာ့ႏြမ္းနယ္တာေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီး တစ္ခြက္စာ ပမာဏကို စားတဲ့အခါ တစ္ေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ေဖာ့စ္ဖရပ္စ္ရဲ႕ ၄ ဒသမ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ရရွိေစပါတယ္။ ေဖာ့စ္ဖရပ္စ္ဟာ ေက်ာက္ကပ္ထဲက အညစ္အေၾကးနဲ႔ စြန္႔ပစ္ ပစၥည္းေတြကို စြန္႔ထုတ္ေပးၿပီး တစ္သွ်ဴးနဲ႔ ဆဲလ္ေတြရဲ႕ ဖြံြ႕ၿဖိဳးမႈ၊ ျပဳျပင္မႈနဲ႔ ေကာင္းမြန္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းမႈေတြမွာ အေရးပါပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ကယ္လ္စီယမ္ အနည္းငယ္ ပါဝင္ၿပီး ေဖာ့စ္ဖရပ္စ္နဲ႔ ကယ္လ္စီယမ္ဟာ သြားနဲ႔ အ႐ိုးေတြ အားျပည့္ခိုင္ခံ့ေစဖို႔ အတူတြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ၾကက္ေမာက္သီးမွာ အာဟာရဆိုင္ရာ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြအျပင္ ေဆးကုသမႈဆိုင္ရာ ေကာင္းက်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။

- ၾကက္ေမာက္သီးကို စားေပးရင္ အူလမ္းေၾကာင္းရွိ ကပ္ပါးေကာင္ေတြကို ေသေစတာေၾကာင့္ ဝမ္းေလွ်ာတဲ့ ေဝဒနာကို သက္သာေစပါတယ္။ မေလးရွားမွာ ႐ိုးရာ အနာက်က္ေဆးအျဖစ္ ၾကက္ေမာက္သီးကို သံုးေလ့ရွိကာ ဖ်ားနာေနသူေတြကို ေကၽြးေလ့ရွိပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ နာမက်န္းျဖစ္ေနပါက ၾကက္ေမာက္သီး မစားခင္မွာ ဆရာဝန္နဲ႔ အရင္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုပါတယ္။

ၾကယ္စင္
originally posted by Good Health
Source >>>http://natureenergycares.blogspot.com/2014/02/blog-post_9525.html