ထား၀ယ္ေျမမွ ပ်ဴသက္ေသ(``ရ´´ေကာက္ေျပာင္းလဲပံု)

ျမန္မာစာေပကို ေလ့လာလိုက္စားသူတို႔အတြက္ ရေကာက္ေျပာင္းလည္းပံုကို အက်ဥ္းတင္ျပလိုက္ပါသည္။
က်ေနာ္တို႔ငယ္စဥ္ကတည္းက ျမန္မာအကၡရာေျပာင္းလဲပံုကို သင္ၾကားခြင့္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာႀကီးဦးသာျမတ္ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ေသာပံုေဖာ္အကၡရာမ်ားကိုသာ ေလ့လာသင္ၾကားခြင့္ရရွိခဲ့ပါသည္။
 ယေန႔ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းျပ႒ာန္းခ်က္စာအုပ္တြင္လည္း အရုပ္ျပပံုမ်ားျဖင့္သာ သင္ၾကားေနပါေပသည္။
 မည္သို႔မည္ပုံ ေျပာင္းလဲေၾကာင္းကို လက္ေတြက်က်သင္ၾကားခြင့္မရရွိခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား/သူမ်ားအေနျဖင့္ ယေန႔က်က္၊ ေနာက္တစ္ေန႔ျပန္ေမ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္မဟုတ္ပါေလာ။
 စိတ္မ်က္စိ၊ စိတ္အာရံုတြင္သာ မွန္းဆၿပီးသင္ယူခဲ့ရသည္မွာ ယေန႔မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပင္ျဖစ္သည္။

ထားဝယ္ေဒသတြင္ ထားဝယ္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ကတည္းက
 ေနထိုင္ခဲ့သည္ဟု တစ္ေခတ္ တစ္ခါက လက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း
ယေန႔ဘာ့အတြက္ေၾကာင္ လက္မခံခဲ့သနည္း။ 

ထိုကဲ့သို႔ ထားဝယ္ေဒသတြင္ေနထိုင္ေသာ ထားဝယ္တိုင္းရင္းသားမ်ားမရွိပါက
အဘယ့္တြက္ေၾကာင့္ ေရွးႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္က ပ်ဴလူမ်ဳိးမ်ား စာေပစတင္ေရးသားခဲ့ေသာ ျဗဟၼီအကၡရာႏွင့္ ပ်ဴအကၡရာမ်ား
 ထားဝယ္ေဒသတြင္ အဘယ္တြက္ေၾကာင့္ ရွိေနရသနည္း။ ယင္းေမးခြန္းႏွစ္ခုသည္ အေျဖပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထားဝယ္ေဒသတြင္ ထားဝယ္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေရွးႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကတည္းကေနထိုင္ၾကျပီး ျဗဟၼီအကၡရာႏွင့္ ပ်ဴအကၡရာတို႔ကို
တြင္တြင္ၾကယ္ၾကယ္ သံုးစြဲေနခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ယင္းလူမ်ဳိးတို႔သံုးစြဲခဲ့ေသာ အကၡရာမ်ားက ယေန႔ျမန္မာစာေပကိုမ်ားစြာ အေထာက္အကူျပဳေပလိမ့္မည္မွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

ထားဝယ္လူမ်ဳိးကို သာမန္လူမ်ဳိးစုတစ္ခုထဲသို႔ တည့္သြင္းပါက လူမ်ဳိးစုကို အထင္ေသးရာ၊ တန္ဖိုးမထားရာေရာက္ေပလိမ့္မည္။
 ႏိုင္ငံေတာ္က အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ျမင့္မားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအနစ္မ်ား၊ အမ်ဳိးသားေရး လကၡဏာရပ္မ်ားမပေျပာက္ေအာင္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးဟူသည့္
 လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္မ်ားကို အမွန္တကယ္ တန္ဖိုးထားပါက ထားဝယ္လူနည္းစုကိုလည္း တသီးတျခား လူမ်ဳိးစုတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ထိန္းသိမ္းတန္ဖိုးထားသင့္ျပီတင္သည္။
 ထားဝယ္ေဒသတြင္ ထာဝယ္လူမ်ဳိးတို႔သည္ မိမိတို႔တတ္အပ္ေသာ ျဗဟၼီစာ၊ ပ်ဴစာေပမ်ားျဖင့္ အမွတ္အသားျပဳခဲ့သည္မွာ ယခု သက္ေသခိုင္ခိုင္မာမာျပသထားျပီးျဖစ္သည္။
အထက္ျပန္မာျပည္တစ္ခြင္လံုးရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း တစ္စုတစ္ေဝးတည္းမရွိနိုင္ေသာ ျဗဟၼီအကၡရာ၊ ပ်ဴအကၡရာတို႔သည္ ယေန႔ထားဝယ္ေဒသတြင္ ေတာင္ပံုယာပံု ေတြေနရျပီျဖစ္သည္။
 ထိုကဲ့သို႔ သမိုင္းတစ္ေခတ္ရဲ႕အေမြအနစ္မ်ားရွိေသာထားဝယ္ေဒသကို တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ကလည္း စီးပြားေရးေစ်းကြက္အရေသာ္လည္းေကာင္း၊
 ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈအေမြအနစ္မ်ားကိုစံုမက္ေမာ၍ေသာ္လည္းေကာင္း မ်က္စိက်ေနၾကသည္မွာလည္း ယခုမ်က္ျမင္ျဖစ္သည္။
 ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးအရ ထားဝယ္ေဒသ၌အခ်ဳိ႔ေနရာမ်ားတြင္ စီးပြားေရးအေဆာက္အဦမ်ား လာေရာက္ အရင္းအႏီႈးျမွဳပ္ႏွံခဲ့ေသာ္လည္း
 ထားဝယ္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈနယ္ေျမမ်ားကို ကမာၻတည္သေရြ႕ ထိန္းသိမ္းထားသင့္ျပီထင္သည္။

အထက္ပါေဖၚျပထားေသာ (ရ)အကၡရာတစ္လံုးတည္းသာလွ်င္မဟုတ္ဘဲ အျခား အကၡရာမ်ားသည္လည္း အမ်ဳိးအစားစံုလင္ေအာင္ ယခုမေတြရွိခဲ့ရေသးေသာ္လည္း
အကၡရာတစ္ခု၌ ႏွစ္မ်ဳိး၊ သံုးမ်ဳိးေလာက္ရွာေဖြေတြ႔ရွိထားျပီးျဖစ္သည္။
 က်န္ရွိေနေသးေသာ အကၡရာမ်ားကို ဆက္လက္သုေတသနျပဳလုပ္အားထုတ္ႀကိဳးစားပါဦးမည္။

                                                                    ေတာင္ထားဝယ္ဗိုလ္
                                                                         (7-9-2013)