အေကာက္ေတာင္သို႔ တစ္မနက္ခရီး(ရန္ေနာင္စိုး)

 
ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိဳင္ငံရဲ ႔ ခရီးသြားလို႔ ေကာင္းတဲ႔ ရသီဥတုနဲ ႔ ခရီးသြားရတာကို ၀ါသနာပါတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အလိုက္သင့္ သိပ္မျဖစ္ဘဲ ေျပာင္းျပန္အခ်ိဳးေတြ က်ေနတာမ်ားပါတယ္ ။ မိုးရာသီဆိုရင္အလုပ္ပါးျပီး အားတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမ်ားေနတတ္ေပမယ့္ မိုးေတြရြာေနတတ္တာမို႔ ခရီးသြားရတာ အဆင္မေျပတတ္ဘူး ။ ပြင္းလင္းရာသီေရာက္လို႔ ခရီးသြားလို႔ ေကာင္းတဲ႔ ရာသီကို ေရာက္ျပန္ေတာ့ အလုပ္ေတြက လွိဳင္ေနတတ္ျပီး အားတဲ့ရက္က ေတာ္ေတာ္ကို ရွားေနျပန္ပါေတာ့တယ္ ။ ဒီတစ္မိုးမွာေတာ့ The Traveller Journal မွာပါတဲ႔ ျပည္တြင္းခရီးသြားလုပ္ငန္းတစ္ခုကေနျပီး ေၾကျငာထားတဲ႔ ခရီးစဥ္ေလးကို ့ သေဘာက်မိတာနဲ႔ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖင့္ မိုးတြင္းထဲမွာေတာ့ ခရီးတိုေလးတစ္ခုေတာ႔ သြားလိုက္အံုးမွ ဆိုျပီး ဆံုးျဖစ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။
သူေၾကျငာထားတဲ႔ ခရီးစဥ္က ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ ျပည္ျမိဳ ႔နဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ျခားလို႔ တဖက္ကမ္းမွာ ရွိေနတဲ႔ အေကာက္ေတာင္ခရီးစဥ္နဲ႔ အဲဒီကျပန္ နီးစပ္ရာဘုရားေတြကို တစ္ေနကုန္ေအာင္ထိ လိုက္ပို႔ အံုးမတဲ့ ။ ခရီးက အဲဒီေန႔ မတိုင္ခင္ည10 နာရီမွာ ရန္ကုန္က စထြက္မယ္ ၊ ျပီးရင္ ဟိုကို မိုးလင္းေရာက္ ၊ အေကာက္ေတာင္ကိုတက္ ၊ တစ္ေနကုန္ ဘုရားေတြဖူးျပီး ညေနေစာင္းရင္ ရန္ကုန္ျပန္မယ္တဲ့ ။ အဲဒါကို စားေသာက္ စရိပ္ျငိမ္း အျပီးအစီး 30000 က်ပ္ ဆိုေတာ့ တန္တယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္ ။ ျပည္ျမိဳ ႔က သေရေခတၱရာျမိဳ ႔ေဟာင္းကိုေရာ မ၀င္ေပးဘူးလားေမးေတာ့ ျပည္ျမိဳ ႔ထဲမွာ ရွိတဲ႔ ဘုရားၾကီးဘုရားကိုပဲ ပို႔ေပးမယ္တဲ႔ ။ အင္းေလ ရွိေစေတာ့ေပါ့ ။ ျမိဳ ႔ေဟာင္းထဲကို သူတို႔ ပို႔ေပးမယ္ဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ့ အတြက္က အဲဒီ သူတို႔ပို႔ေပးတဲ႔ အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း ဘာမွကိုေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာခြင့္ ရမွာမဟုတ္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အေကာက္ေတာင္ခရီးကိုပဲ အဓိကထားျပီး အဲဒီခရီးစဥ္နဲ႔ လိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္ ။
10 . 7 . 2014 အဖိတ္ေန႔ ည 9 နာရီေလာက္မွာေတာ့ ခရီးစဥ္မွာ အတူလိုက္ပါမယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အိမ္ကေန စုရပ္ျဖစ္တဲ႔ ေျမနီကုန္း လမ္းဆံုက ဒဂံုစင္တာ 2 အေရွ ႔ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္ ။ 10 နာရီထိုးေတာ့ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ႔ ကားေပၚကို တက္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခရီးသြားရမယ့္ကားက ထင္ထားတဲ႔ အတိုင္း ရန္ကုန္ - မႏၱေလးကို ေျပးဆြဲေနတဲ႔ကားေတြ လိုမ်ိဳး ပထမတန္းစားကားၾကီးေတြ မဟုတ္ဘူး ။ လြတ္ေပးထားတဲ႔ ေလေအးေပးစနစ္ကေတာ့ေကာင္းသား ၊ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေအးပါတယ္ ။ ခက္တာက အဲဒီလို ကားေတြမွာ လြတ္ေပးထားတဲ႔ ေလေအးနဲ႔ အတူ ထြက္လာတဲ႔ ခပ္စို႔စို႔အနံ႔က ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ကေတာ့ ခရီးစဥ္ တစ္ခုလံုးကို ေတာက္ေလွ်ာက္ကို ေခါင္းမူးေစတာပါပဲ ။ 10 နာရီ 15 မီနစ္မွာေတာ့ ခရီး စထြက္ပါတယ္ ။ ကားထဲမွာ ပါလာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတူခရီးသြားမယ့္ သူေတြက အသက္ 30 နီးပါးအရြယ္ စံုတြဲေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားနဲ႔ အမ်ားစုကေတာ႔ အသက္ 50 အရြယ္ကေန 70 ေက်ာ္ရြယ္ေလာက္ရွိတဲ႔ အေဒၚၾကီးေတြက အမ်ားစုပါ ။ က်ေတာ္နဲ႔ အသိမိတ္ေဆြဆိုလို႔ အတူခရီးသြားမယ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလြဲလို႔ ကားထဲမွာ တစ္ေယာက္မွကို ပါမလားဘူး ။ ကားက ေျမနီကုန္းလမ္းဆံုကေန ျပည္လမ္းအတိုင္း ထြက္လာျပီး ေထာင့္ၾကန္႔ လမ္းဆံုနားအေရာက္မွာ ခဏနားပါတယ္ ။ ကားနားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ မိုက္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ သံုးျပဳမယ့္ ေဆာင္းေဘာက္ ေတြ သိပ္အလုပ္မလုပ္လို႔ ျပင္ေနၾကတယ္ထင္ပါတယ္ ။ အဲဒီလို ျပင္ေနျပီး မီနစ္ 20 ေလာက္ၾကာေတာ့ မိုက္ကို ကိုင္ျပီး ဧည့္လမ္းညႊန္အျဖစ္ပါလာတဲ႔ သူက သူ႔ကိုယ္သူမိတ္ဆက္တယ္ ။ ျပီးေတာ႔ ခရီးစဥ္ အေၾကာင္းေျပာတယ္ထင္ရပါတယ္ ။ မိုက္ကထြက္လာတဲ႔ အသံက ၀ူး၀ူး ၀ါး၀ါးနဲ႔မို႔ ဘာကိုမွ သဲသဲကြဲကြဲမၾကားရဘူးဆိုေတာ႔ ခရီးသြားမ်ားက မိုက္မပါဘဲ ဒီအတိုင္းပဲ ေျပာဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္ ။ မိုက္မပါပဲ ဒီ အတိုင္းေျပာျပန္ေတာ႔ ဘာမွ မၾကားေတာ့ဘူးဆိုျပီး ကားေနာက္ပိုင္းက ေအာ္သံေတြ ထြက္လာျပန္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔နဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ ထိုင္ရတဲ႔ သူဆိုေတာ႔ သူေျပာတာ ၾကားေနရပါတယ္ ။ သူက ဒီခရီးစဥ္ရဲ ႔ ဧည့္လမ္းညႊန္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ တကယ္ေတာ႔ ဒီခရီးစဥ္မွာ လိုက္ပါရမယ့္ မူလဧည့္လမ္းညႊန္က အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ လိုက္ပါနိဳင္ျခင္းမရွိလို႔ သူအစားထိုးျပီးလိုက္ပါလာရေၾကာင္း ၊ အခုခရီးစဥ္ အစမွ ေနျပီး အေကာက္ေတာင္သို႔ တိုက္ရိုက္ ေမာင္းနွင္မွာ ျဖစ္ျပီး မနက္စာကို ေတာင္ေပၚမွာ သံုးေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အခုခ်ိန္ကေနစျပီး ကားေပၚမွာ အိပ္စက္နားယူရင္း လိုက္ပါနိဳင္ျပီ ျဖစ္ၾကာင္း ေျပာျပီး သူ႔စကားကို ဆံုးသတ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရြးခ်ယ္ျပီး လိုက္ပါလာတဲ႔ ျပည္တြင္းခရီးသြားလုပ္ငန္းအဖြဲ႔စည္းက ကားေပၚမွာ ပါလာတဲ႔ ခရီးသြား 30 ေက်ာ္ကို ဒီ အသက္နွစ္ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ ဧည့္လမ္းညႊန္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္တာပါပဲ ။
ဧည့္လမ္းညႊန္က သူ႔စကားအဆံုးသတ္ျပီးတာနဲ႔ ေျမနီကုန္းလမ္းဆံုမွ စထြက္ကတည္းကေန အဆက္မျပတ္ ဖြင့္လာတဲ႔ အႏၱရာယ္ကင္းတရားေတာ္ေတြကို အခု ေထာက္ၾကန္႔လမ္းဆံုမွာ ခဏနားျပီး ခရီးဆက္ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုျပန္ေတာ႔ တစ္ခါၾကယ္ေလာင္စြာနဲ႔ ဆက္ျပီးဖြင့္ျပန္တယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္နေဘးနားက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က တစ္ရွဴးစကို လံုးေခ်ျပီး သူ႔နားနွစ္ဖက္မွာ ဆိုလိုက္တာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ ဒုကၡသည္ အခ်င္ခ်င္း အေဖာ္ရျပီ ဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ ကားဒရိုင္ဘာကို ကက္ဆက္အသံတိုးခိုင္းရပါတယ္ ။ ဒါေတာင္မွ သူတို႔ ေလ်ွာ့ခ်လိုက္တဲ႔ ကက္ဆက္အသံက လိုအပ္တဲ႔ အတိုင္းတာထက္က်ယ္ေလာင္ေနပါေသးတယ္ ။ ညဘက္မွာ တစ္နာရီထိုးေလာက္မွ အိပ္ေလ့ရွိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရန္ကုန္ကေန ခရီးတစ္၀က္က်ဳိးေနျပီျဖစ္တဲ႔ လက္ပတန္းျမိဳ ႔ေရာက္တဲ႔အထိ သံုးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အႏၱရာယ္ကင္းရားေတာ္ေတြနဲ႔ ၀ိပါတ္ႆနာ တရားေတာ္ေတြကို နာၾကားရင္း လိုက္ပါလာခဲ့ရတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ လက္ပတန္း ရာက္လို႔ ခရီးသြားမ်ား အေပါ့ပါး သြားဖို႔ အတြက္ကားကို ေစ်းဆိုင္တန္းရွိတဲ႔ ေနရာမွာရပ္ေပးေတာ့ ေထာင့္ၾကန္႔လမ္းဆံုမွာ တုန္းက ဧည့္လမ္းညႊန္ေလးေျပာတဲ႔ စကားကို သတိရလာပါတယ္ ။ သူ႔စကားမွာ ရန္ကုန္ကေနထြက္လာျပီး မနက္ 6 နာရီမွ ေရာက္မယ့္ အေကာက္ေတာင္ေပၚက်မွ မနက္စာ စားရေတာ့မွာဆိုေတာ့ ဒီအၾကားမွာ သူတို႔ စီစဥ္ေပးမယ့္ ညည့္လယ္စာတို႔ ဘာတို႔ မရွိဘူးဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ့ပဲ ။ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဘူး ၊ အိမ္ကေနထြက္လာတုန္းက စားခဲ့တဲ႔ ညစာက ဒီေလာက္ခရီးသြားေနေတာ့ ဘယ္ၾကာၾကာခံနိဳင္ပါ့မလဲ ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္အစီစဥ္နဲ႔ ကိုယ္ဗိုက္ျဖည့္ထားအံုးမွလို႔ ေတြးရင္း အေပါ့ပါးသြာျပီးေနာက္မွာ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဆိုင္မွာ မွာျပီး ျမိဳခ်လိုက္ရတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္က ျပည္ျမိဳ ႔ကိုေရာက္ဖူးျပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ ဧရာ၀တီျမစ္ အေနာက္ဖက္ကမ္းကိုကူးတဲ႔ န၀ေဒး တံတားၾကီးကို မျဖတ္ဖူးေသးတာမို႔ တံတားကို ျဖတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အိပ္ျပီးမေနဖို႔ သတိထားျပီးလိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားလဲမသိေတာ့ဘူး ။ ျပည္ျမိဳ ႔ကိုေရာက္မွန္းလဲ မသိလုိက္သလို နေ၀ေဒးတံတားၾကီးကိုျဖတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ကိုလည္း သတိမျပဳလိုက္ရေတာ့ဘူး ။ ျပည္ျမိဳ ႔နဲ႔ 27 မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေ၀းတယ္လို႔ သိရတဲ႔ ထံုးဘိုကို ေရာက္ေတာ့မွ ရုတ္တရက္နိဳးလာပါေတာ့တယ္ ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ မနက္ ေ၀လီေ၀လင္းအခ်ိန္ကိုေရာက္ပါျပီ ။ ထံုးဘို ရပ္ကြက္ကို ျဖတ္လာတဲ႔အခ်ိန္ တစ္ေနရာ အေရာက္မွာေတာ့ လူပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ရဲ ႔မတ္ရပ္ေၾကးရုပ္ၾကီးတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အေကာက္ေတာင္ကို ေလွစီးျပီး သြားရမယ့္ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနားကို ေရာက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ။ မနက္ 6 နာရီေလာက္ ရွိပါျပီ ။ ကားေပၚကဆင္းေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး အုပ္မွိုင္းေနျပီး မိုးေတြကလည္း တစ္ဖြဲဖြဲနဲ႔ ရြာလို႔ပါပဲ ။ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ “အမ်ိဳးသားအာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး သခင္ျမရဲ ႔ ေမြးရပ္ေျမ ထံုးဘိုျမိဳ ႔” ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးတစ္ခု စိုက္ထူထားတာေတြ႔ေတာ့မွ ..ေၾသာ္ ထံုးဘို ဆိုတာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး သခင္ျမရဲ ႔ေမြးရပ္ေျမကိုးလို႔ မွတ္သားရင္းက အရင္က မသိခဲ့တဲ႔ ကိုယ့္အျဖစ္ကိုလည္း ရွက္သလိုလိုျဖစ္ေနမိပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး ေစာေစာက ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ေၾကးရုပ္ၾကီးဟာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးသခင္ျမရဲ ႔ရုပ္ထုၾကီးပါလားလို႔ သိလိုက္ရပါတယ္ ။
 


               ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းမွာ ကားေပၚကဆင္းျပီး ရုတ္တရက္ပတ္၀န္းက်င္ အေျခေနကို ျမင္လိုက္တဲ႔ အခါမွာေတာ့ အေတာ္ေလးကို စိတ္ညစ္သြားျပီး ဒီလိုရာသီမ်ိဳးမွာ ခရီးထြက္လာမိတဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုလည္း စိတ္ပ်က္ေနမိတယ္ ။ ၾကည့္ပါအံုး …  ေလွစီးျပီး အေကာက္ေတာင္ ဆက္သြားရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ရာသီဥတုအေျခေနေတြက အခ်ိန္မေရြးထေဖာက္ျပန္လာနိဳင္တဲ႔ မိုးသားတိမ္လိပ္ေတြနဲ႔ အုပ္မွိုင္းလို႔ေနျပီး ဘယ္လိုမွ ေရလမး္ခရီးကို ဆက္သြားဖို႔ ေကာင္းတဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္လိုမွ မတတ္နိဳင္ ၊ လာျပီးေတာ့မွလည္း ခရီးဆက္ဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ ဧည့္လမ္းညႊန္ေလးက အေကာက္ေတာင္သြားဖို႔ ေလွေပၚတက္ၾကရေအာင္ ဆိုျပီး ေဆာ္ေအာလိုက္ပါတယ္ ။ ကမ္းနားမွာ ဆိုက္ထားတဲ႔ ေလွေတြကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ သန္ဗၺန္ေလးေတြပဲ ျမင္ရပါတယ္ ။ အတူပါလာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက တို႔သြားရမွာ ဒီေလွေလးေတြနဲ႔ လားမသိဘူး ဆိုျပီးေျပာေတာ့  ကၽြန္ေတာ္က  အိုး …. အဲလို ေလွေသးေသးေလးေတြနဲ႔ သာ သြားရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀ကို မသြားဘူး ၊ ဘယ္နွယ္ ဒီေလာက္ မိုးေတြအုပ္ေနတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္အေနထားနဲ႔ ဒီလို ေလွေလးေတြနဲ႔ သြားရမွာတဲ႔လား ….ဆိုျပီး စိတ္ရွဳပ္ေထြးစြာနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္  ။ ကၽြန္ေတာ္က ေရေတာ့ ကူးတတ္ေပမယ့္ ေရလမ္းခရီးကိုေတာ့ ေၾကာက္သား ။ တကယ္တမ္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီးသြားရမယ္ေလွက ဟိုးအေရွ ႕မွာ ရပ္ထားတဲ႔ နည္းနည္ ၾကီးတဲ႔ ေမာ္ေတာ္အိုၾကီးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ .. အိုေပမယ့္ ေလွက ၾကီးေနလို႔ ။

အေကာက္ေတာင္သို႔ သြားခါနီးေလး ျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ရာသီဥတု အေျခေန

ကမ္းနဖူးကေန ေလွထဲဆင္းရေတာ့ မယ္ဆိုေတာ႔ တစ္သတ္မွတ္တည္း သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ကူးတို႔ဆိပ္ မ်ိဳး ( ယုတ္စြဆံုး ေသးေသးေလးေတာင္မွ ) မရွိဘဲ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္အိမ္ေတြက စုပံုျပီး ပစ္ထားၾကတဲ႔ အမွိဳက္ပံုၾကီဳ အမွိဳက္ပုံၾကားကေန ေမာ္ေတာ္ရပ္ထားတဲ႔ ေနရာကို ကုန္းဆင္းေလး အတိုင္း ဆင္းရပါတယ္ ။ ဒီအၾကားထဲ မိုးကလည္း တစ္ဖြဲဖြဲ ရြာေနေသးတယ္ဆိုေတာ႔ ဗြက္ေတြထျပီး ျမိဳ ႔ၾကီးသူ မမေတြနဲ႔ အေဒၚၾကီးေတြချမာ ေျခလွမ္း တစ္လွမ္း လွမ္း႕ရဖို႔ အေရး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဒုကၡေတြ ႔ေနၾကေလရဲ ႔ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အသံေတြကလည္း စံုလို႔ ။ သမီးေရ ..လက္တြဲပါအံုး ၊ အေမ… ေသခ်ာ သတိထားျပီးေလွ်ာက္ေနာ္ ..၊ အဲဒီဘက္မလာနဲ႔  ဗြက္ေတြနဲ႔ ေခ်ာ္လဲမယ္ ၊ ဟဲ႕ .. ေကင္ေလး ငါ့ကို တြဲစမ္းပါအံုး …. စသျဖင့္ေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီအေကာက္ေတာင္ ကိုလာေရာက္ လည္ပတ္ၾကတဲ႔ ခရီးသြားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလာေနၾကတာကိုမ်ား ဘာျဖစ္လို႔မ်ား မ်ားေလွတက္ ေလွဆင္းေလာက္ကိုမွ် အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ မေပးထားၾကပါလိမ့္လို႔ လည္း စိတ္ထမွာ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနမိပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ အထိ သြားလာမ်ားလိုက္သလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ ႔ အေကာက္ေတာင္က အျပန္ ထံုးဘို အထြက္၀မွာ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ ကား၀င္ကားထြက္ မ်ားလြန္းေတာ့ ( လမ္းက်ဥ္းေတာ့ ကားအခ်င္းခ်င္း မလႊဲသာလို႔ လည္းပါ ပါတယ္ )  ကားေတြ ပိတ္မိေနျပီး 2 နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပိတ္မိေနတဲ႔ အထိပါပဲ ။ ေျပာမယ့္သာေျပာရတယ္  ဒီကိစၥက ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္ေျပာလို႔ ေျပာရမယ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး ။

ေလွထဲသို႔ ဆင္းၾကရာ၀ယ္ ...

                                           ေမာ္ေတာ္ေပၚတက္ေတာ့လည္း ဗြက္ေတြနဲ႔ေခ်ာေနတဲ႔ ကုန္းေဘာင္ေပၚကို ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဂရုစိုက္ျပီး တက္ေနရေသးတာ ။ ေမာ္ေတာ္ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာက်ေတာ့ ေလွနံတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ကပ္ျပီး လုပ္ထားတဲ႔ သစ္သားခံုတမ္းရွည္နွစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီ ခုံတမ္းရွည္မွာလည္း မိုးေရနဲ႔ ဗြက္ေတြ ေပေနတာဆိုေတာ့ ပါလာတဲ႔ စကၠဴတို႔ စနိုးတာ၀ါယ္တို႔  ၾကြတ္ၾကြတ္အိပ္တို႔နဲ႔ပါမက်န္ သုတ္သင္ သန္႔ရွင္းျပီးေတာ့ မွ ထိုင္ၾကရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မေခ်ာတစ္သိုက္နဲ႔ အကဲပိုတဲ႔ အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ နွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေလွ၀မ္းဗိုက္ထဲဆင္းမထိုင္ဘဲ ဗြက္ေတြနဲ႔ ေခ်ာေနတဲ႔ ေလွဦးထိပ္မွာ ကိုးယိုးကားယားၾကီးနဲ႔ ရပ္လွ်က္သား စီးျပီး လိုက္ၾကမလို႔ တဲ႔ ။ ျပီးေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုး လက္ကိုင္ဖုန္းေတြကို ေျမွာက္ကာ ေျမွာက္ကာနဲ႔ စတိုင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္လို႔ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ျပန္ရိုက္လိုက္ ၊ သူ႕ကိုငါရိုက္လိုက္ ၊ ငါ့ကို သူျပန္ရိုက္လိုက္နဲ႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနၾကပံုမ်ား မေတာ္လို႔ စက္ေလွ တစ္ခ်က္ ယိမ္းလိုက္တာနဲ႔ တစ္ျပံဳလံုး ေရထဲကို ဒိုင္ဗင္ထိုးက်မယ့္ကိန္း ။ ကံေကာင္းတာက အဲဒီ အခ်ိန္မွာ မိုးကလည္းတိတ္ေနျပီး ရာသီဥတုက သူတို႔ ဖက္ ပါေနသလိုလိုပါ ။

 
ေမာ္ေတာ္ ထဲမွာ ....

                           ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာ္ေတာ္ထြက္လာျပီး တစ္ခဏမွာေတာ့ ေလွရဲ ႔ လက္ယာဘက္ျခမ္း ဧရာ၀တီျမစ္ရဲ ႔  ေတာင္ကမ္းပါးနံရံေပၚမွာ စိုက္ထူထားတဲ့ အနံေျခာက္ေပ အလွ်ားရွစ္ေပ ေလာက္ရွိတဲ႔ အဂၤကေတ မ်က္နွာ ျပင္ၾကီးမွာ  ၾကဳိဆိုပါ၏  ဧရာ၀တီတိုင္း ၾကံခင္းျမိဳ ႔နယ္   ဆိုတဲ႔ ဆိုင္း ဘုတ္ၾကီးကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ။ ျပီးေနာက္မွာ ဆက္တိုက္ ဆိုသလိုပဲ ေက်ာက္သားနံရံေတြေပၚမွာ ထြင္းထုထားတဲ႔ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ ပံုစံမ်ိဳးစံုတို႔ကို ရြယ္စံု ဆိုက္စံုနဲ႔ ထုလုပ္ထားၾကတာကို အံ႔ၾသၾကည္ညိဳစြာနဲ႔ စတင္ဖူးေတြ ႔ေနရပါျပီ ။ ေလွ်ာင္းေတာ္မူ ၊ ထိုင္ေတာ္မူ နဲ႔  ရပ္ေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ေတြကို ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဖူးေတြ ႔ေနရပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ရုပ္ပြားေတာ္ေတြက်ေတာ့ ျခံဳေတြဖံုးလႊမ္းေနျပီး ျပဳျပင္သူေတြ လက္မလွမ္းမွီဘဲ ျဖစ္ေနပံုရပါတယ္ ။ ေလွ၀မ္းဗိုက္ အတြင္းမွာ လိုက္ပါလာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ျမင္ေနရတဲ႔ ရွဳခင္းေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔ ရာအတြက္ ထိုင္တဲ႔ ေနရာမွအားယူျပီး အထမွာ ေလွ၀မ္းဗိုက္ ေအာက္ေျခက ၀င္ေနတဲ႔ ေရနဲ႔ လြတ္ေအာင္ ခင္းထားတဲ႔ သစ္သား ယာယီက်မ္းခင္းကၽြံက်ျပီး ေျခေတာက္ နွစ္ဖက္စလံုးမွာ ရႊ႔ ႔ံေတြေပကုန္ေတာ့တာပဲ ။ နာလည္း ေတာ္ေတာ္နာသြားပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဂရုျပဳလို႔ ေနလို႔ မအားပါဘူး ။ ျမင္ေနရတဲ႔ ရွဳခင္းက ခဏေန စက္ေလွရဲ ႔ေနာက္မွ က်န္ခဲ့ေတာ့မွာဆိုေတာ႔ အမိအရ ရိုက္ရအံုးမွာမို႔ပါ ။ အေကာက္ေတာင္ခရီးမွာ ကၽြန္စိတ္၀င္းစားဆံုးျဖစ္တဲ႔ ဒီေက်ာက္နံရံရွဳခင္းေတြကို အမိအရ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူေနခဲ့ရေပမယ့္ အုပ္မွိဳင္းေနတဲ႔ ရာသီဥတုျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔ ေရႊ ႔ရွားေနတဲ႔ စက္ေလွေပၚကေန ရိုက္ယူေနခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ပံုေကာင္းေတြ သိပ္မရရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ မိုးေတြတိတ္ေနလို႔ ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ ။

ေက်ာက္ကမ္းပါးမွာ ထြင္းထုထားတဲ႔ ဘုရားရုပ္ထုမ်ား ...

                    ကၽြန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွစစီးတဲ႔ ထံုးဘို ဆိပ္ကမ္းနဲ႔ ဘုရားရုပ္ထုေတြ ထြင္းထားတဲ့ေက်ာက္နံရံ ရွိတဲ့ေနရာက ငါးမိုင္ေက်ာ္ ခုနွစ္မိုင္နီးပါးေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္ ။ ေလွစီးရင္း ရွဳခင္းေတြကိုၾကည့္ျပီး လာလိုက္တာ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ထြင္းထုထားတဲ႔ ေက်ာက္နံရံကမ္းပါးအဆံုး ထိပ္ေတာင္မွာ ေစတီၾကီးတစ္ဆူရဲ ႔ ထီးေတာ္ကို ေလွထဲကေန လွမ္းဖူးေတြ ႔လိုက္ရပါတယ္ ။ အဲဒီဘုရားရွိတဲ႔ ေတာင္ေအာက္ေျခတည့္တည့္မွာ ေလွကိုဆိုက္ျပီး ေတာင္ေပၚကို တက္ရအံုးမွာတဲ႔ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ စီးတဲ႔ ေလွက ဆိုက္ကပ္မယ့္ေနရာ ေရာက္ခါနီးေလးမွာ စက္အရွိန္ေလွ်ာ႔လိုက္တာ ျပန္ျပီး နွိးလို႔ မရေတာ့ဘူး ။ အဲဒီေတာ့ ေလွဟာ ေအာက္ဘက္ကို ေရစီးနဲ႔ အတူ ေျမာပါလို႔ေနပါတယ္ ။ ဒါကို ေလွ၀မ္းဗိုက္ အတြင္းကလူေတြက မရိပ္မိေပမယ့္ ေလွဦးမွာ ရပ္ျပီးလိုက္လာတဲ႔ သူေတြက သိေနၾကျပီး စက္ျပန္နွိဳးလို႔ မရဘဲ ဧရာ၀တီ ျမစ္ၾကီးထဲ ေျမာပါသြားရင္ျဖင့္ ဆိုတဲ့ အေတြးေလးေတြးေတြက ၀င္လာျပီး စိတ္လွဳပ္ရွားလွ်က္နဲ ႔ေပါ့ ။ ျပီးေတာ့ ရာသီဥတုကလည္း သိပ္မေကာင္းဘူးမဟုတ္လား ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေလွသီးထိပ္မွာ မ်က္မွန္တတ္ျပီး ေဘာင္းဘီတစ္ကားကားနဲ႔ အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္က  ေလွ၀မ္းဗိုက္အတြင္းမွာ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ႔ သ႔ူအေဖာ္ အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္ကို .. သိန္းသိန္းေရ …. အခုလက္ရွိ သိဂၤ ီတို႔ ရဲ ႔အေျခေနကို သိန္းသိန္းကို ေျပာျပလိုက္ရင္ အရမ္းအရမ္းကို စိတ္လွဳပ္ရွားသြားမွာစိုးလို႔ မေျပာဘဲေနတာ သိလား ……တကယ္ေတာ့ေလ သိဂၤ ီတို႔စီးလာတဲ႔ ေလွၾကီးကေလ ..စက္ပ်က္ျပီး ျမစ္ထဲမွာ ေျမာ…ေနျပီ သိန္းသိန္းရဲ ႔ ….ဆိုျပီး နိဳင္ငံျခားရုပ္ရွင္ထဲက “ဂ်က္စ္စပါရို” စတိုင္နဲ႔ ေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့  အထဲက သိန္းသိန္းဆိုတဲ႔ အန္တီၾကီးကလည္း  ဟင္……. ဟုတ္လား ဆိုျပီး စိတ္လွဳပ္ရွားတဲ႔ အသံၾကီးနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္တာကို ၾကားရတဲ႔ သူေတြ အကုန္လံုုး သူတို႔ နွစ္ေယာက္ရဲ ႔ ပံုစံေတြကိုၾကည့္ျပီး မေအာက္နိဳင္ၾကေတာ့ဘဲ ၀ါးလံုးကြဲ ရည္ၾကေတာ့တာပဲ ။ အဲဒီေတာ့မွပဲ စက္ေလွေျမာေနလို႔ စိတ္ညစ္ေနရတာေတြလည္း နည္းနည္းေတာ့ သက္သာရာ ရသြားပါတယ္ ။ သိပ္မၾကာပါဘူး ေလွသမားအခ်င္းခ်င္း ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားလိုက္တာ ထင္ပါရဲ ႔ ေလွငယ္တစ္စီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ စက္ပ်က္ေနတဲ႔ ေလွကို ေဘာ္ဒီခ်င္းလာကပ္ျပီး ဆိုက္ရမဲ႔ ကမ္းနားအထိ အေရာက္တြန္းပို႔ ေပးခဲ့ပါတယ္ ။ အဲဒီေတာ့မွ သက္ျပင္းေကာင္းေကာင္းခ်နိဳင္ပါေတာ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ ႔စီးေတာ္ယာဥ္ ေမာ္ေတာ္ၾကီးရဲ ႔နာမည္က  “လပ္ကီး” ပါတဲ႔ ။ နာမည္ကို ဖတ္ျပီး ခရီးသြားတို႔ ေလွေပၚကဆင္းရင္းရည္ၾကပါတယ္ ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေလွနာမည္က လပ္ကီး မို႔လို႔သာ ။ နိဳ ႔မို႔ရင္ ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာတစ္ေလ်ာက္ စံုဆင္းျပီးကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေလ့လာေရးမ်ား ေခၚသြားအံုးမလားမသိဘူး ။

အေကာက္ေတာင္ေပၚသို႔ အတက္ ...

               ေလွဆိုက္တဲ႔ေတာင္ေျခမွာေတာ့ အုတ္အဂၤကေတ ေလွကားေလးတစ္ခု လုပ္ေပးထားပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေလွေတြစုျပံဳျပီး ဆိုက္ေရာက္လာရင္ေတာ့ အဲဒါလည္း အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး ။ အခုဆိုရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ အေတာ္သင့္ က်ယ္တဲ႔ ကူးတို႔ ဆိပ္ခံေသးေသးေလးတစ္ခုေတာ့ ရွိေနသင့္ပါျပီ ။ ေရစပ္နားကေန ေတာင္တက္စမွပဲ ေတာ္ေတာ္ မတ္ေစာင့္တဲ႔ အဂၤကေတ ေလွကားေလးေတြကေန တက္ရပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ေနရာေတြ မွာဆို 70 ဒီဂရီေလာက္ မတ္ေစာက္ျပီး သစ္သား လက္ရန္းေလးေတြကို ကိုင္ျပီးတက္မွ အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ေတာင္တက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အဲလိုမ်ိဳး အျမဲတမ္းမတ္ေစာင့္ေနတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘုရားရုပ္ထုေတြ ထြင္းထုထားတဲ႔ ေက်ာက္နံရံၾကီးေတြအနားကေန သြားရတဲ႔ ေနရာေတြမွာေတာ့ သာမန္ေျမျပင္ အတိုင္းပါပဲ ။ တစ္ခုပဲရွိပါတယ္ ။ ေတာင္ကမ္းေဘးကို ပတ္ျပီး လူသြားလမ္းေလးေဖာက္ထားတာဆိုေတာ့ တခ်ိဳ ႔လမ္းေတြက 3 ေပေလာက္ပဲ က်ယ္ပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ေနရာေတြမွာဆို အဲေလာက္ေတာင္ မက်ယ္ပါဘူး ။ လူငယ္ေလးေတြသဘ၀ ေျပးလႊားေဆာ့ကစာရင္း ဒီလမ္းေတြမွာ သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ လမ္းေဘးေခ်ာ္ျပီးေတာင္ေအာက္ကို ျပဳတ္က်သြားနိဳင္တဲ႔ အႏၱရယ္ ရွိပါတယ္ ။
                   ေတာင္တက္လမ္းတစ္ေလ်ာက္အနီးကပ္ ေလ့လာခြင့္ရတဲ႔ ဘုရားရုပ္ေတြကို ျမင္ရတာ အရမ္းေရွးက်တဲ႔ လက္ရာမ်ိဳးကို မေတြ ႔မိပါဘူး ။ ရတနာပံုေခတ္ နဲ႔ အလြန္းဆံုး ကုန္းေဘာေခတ္ေနွာင္းလက္ရာေတြထက္ ေရွးမက်နိဳင္ဘူးလို႔ ထင္ရပါတယ္ ။ ရုပ္ထု ထုလုပ္ထားတဲ႔ ေက်ာက္အမ်ိဳးစားကလည္း တံုးေက်ာက္ပြပြၾကီးေတြမွာ ထုလုပ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ေက်ာက္သားကို အရင္ထြင္းထုထားျပီးေတာ့မွ အျပင္ကေန ကြန္ကရစ္နဲ႔ အေခ်ာကိုင္ထားတာျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီလို အေခ်ာကိုင္ထားတာကလည္း ေနွာင္းလူေတြလက္ထက္ေရာက္မွ လုပ္ထားတဲ႔ ပံုစံမ်ိဳးပါ ။ ေနာက္တခ်က္က မူရင္းလက္ရာေတြဟာ ေရွးက်နိဳင္ေပမယ့္ ေနွာင္းလူေတြ ျပဳျပင္ထားၾကလို႔ ယေန႔ခတ္လက္ရာေတြနဲ႔ နီးစပ္ေနတာမ်ဳိးလားဆိုျပီးေတာ့လည္း စဥ္းစားမိပါတယ္ ။

ေတာင္တက္လမ္း

                   ေတာင္ေပၚေရာက္ေပၚေရာက္ေတာ့ နံနက္ 7 နာရီ ထိုးျပီးေနပါျပီ ။ ေတာင္တက္ခ်ိန္မီနစ္ 20 ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာပါတယ္  ။ ေတာင္တက္ေနတုန္းမွာ အင္နာဂ်ီေတြ ထုတ္သံုးလိုက္ရလို႔ လားေတာ့မသိ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္တည္းနဲ႔ ျဖည့္တင္းလာရတဲ႔ ဗိုက္က မတရားကို ဆာလာေတာ့တာပါပဲ ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေတာင္ေပၚေရာက္တာနဲ႔ ခရီးသြားအဖြဲ႔က စီစဥ္ေပးမယ္လို႔ ထင္ေနခဲ့တဲ႔ နံနက္စာတည္ခင္းေကၽြးေမြးမယ့္ ေနရာကို မ်က္လံုးလးနဲ႔ မသိမသာေလး ေ၀႔ၾကည့္မိေနပါတယ္ ။ ကားေပၚမွာတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဧည့္လမ္းညႊန္ေျပာစကားမွာ ျမန္မာဆန္ဆန္ န့နက္စာလို႔ မေျပာဘဲ ဘိုဆန္ဆန္ ဘေရ ႔ဖတ္ ဘေရ ႔ဖတ္နဲ႔ တစ္ဖက္တည္း ဖတ္လာခဲ့တာဆိုေတာ့ ဗိုက္ဆာေနတဲ႔ သူတို႔ ရဲ ႔ခရီးသြားေတြကို ရွယ္စီစဥ္ျပီး ေကၽြးေမြးေတာ့မယ္လို႔ ထင္ထားပဲ ။ ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာလည္း အနည္းဆံုးေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္ ၊ ထမင္းေက်ာ္လိုမ်ိဳးကို မွန္းထားခဲ့ပါတယ္  ။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြတ္ေတာ္ ၾကည့္လိုက္တဲ႔ ေနရာေတြမွာ နံ့နက္စာအတြက္ တည္ခင္းထားတဲ႔ အရိပ္ေရာင္ကို မေတြ ႔ရေသးတာမို႔ ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔  ေရစက္ခ်ဖို႔ ေစာင့္ေနတယ္လို႔ သိရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ခရီးသြားတစ္ခ်ိဳ ႔ရွိေနတဲ႔ ဓမၼာရံုထဲသြားဦးခ်ျပီး အလွဴေငြေလးေတြ လွဴလို႔ မသိမသာေလး ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါမွလည္း အခ်ိန္တိုတို အတြင္း ေတာင္ေပၚအနွံ႔မွာ ေလ့လာစရာေတြကို ေလ့လာရမွာကိုး ။ ျပီးေတာ့ ေရစက္ခ်တာက ဘယ္အခ်ိန္မွ ခ်မယ္မွန္းမသိတာ ။

ေတာင္တက္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ အနီးကပ္ေတြ ႔ရတဲ႔ ဘုရား ရုပ္ထုမ်ား

                   ဓမၼာရံုကထြက္လာျပီး ေပါ့ပါးေတြသြားျပီးေနာက္မွာ  စားပြဲေတြ ဘာေတြနဲ႔ နံနက္စာ ခင္းက်င္းေနတယ္လို႔ ထင္ရတဲ႔ ေနရာေလးကို သံေယဇဥ္မျပတ္ေသးဘဲ သြားျပီးေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိျပန္ေသးတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နဲ႔ အုပ္စုအတူ တျခားကားမွာ ပါလာတဲ႔ ဧည့္လမ္းညႊန္ေကာင္မေလးက အစ္ကိုတို႔ ဆရာေတာ္ေရစက္ခ်ဖို႔ ေစာင့္ေနျပီ ဓမၼာရံုထဲ၀င္ေတာ့လို႔ လာျပီးေခၚပါတယ္  ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မ၀င္ေတာ့ဘူး ညီမေလး ဟိုနား ဒီနားေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္အံုးမယ္ .. ဒါနဲ႔ နံနက္စာက ဘယ္ေတာ့ ေကၽြးမွာလဲ ..ဆိုျပီး မရွက္သံုးပါးထဲက တစ္ပါးကို ထုတ္သံုးလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေရစက္ခ်ျပီးမွပါတဲ႔ … ။ ဒီေတာ့လည္း ဆာေလာင္ေနတာကို ေအာက္အီးျပီး ဘုရားရင္ျပင္နဲ႔ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းမယ့္ေနရာေလးေတြကို လိုက္ၾကည့္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ ရင္ျပင္မွာေတာ့ ဘာမွေတာ့ ေတြေတြထူးထူး မရွိပါဘူး ။ အဓိက ေစတိတစ္ဆူနဲ႔ ေနာက္ပိုင္း လူေတြ သြားလာမ်ားလာတဲ႔ အခ်ိန္က်ေတာ့မွ ျပဳလုပ္တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ဘုရားေတြနဲ႔ ရုပ္ထုေတြကိုပဲ ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ေတာ့ ဒီအေကာက္ေတာင္မွာ ေက်ာက္နံရံမွာ ထြင္းထုထားတဲ႔ ဘုရားရုပ္ထုေတြကလြဲလို႔ တျခား ဘာကို မွ စိတ္မ၀င္စားမိပါဘူး ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္ ေစတီေလးရွိတဲ႔ ဘုရားရင္ျပင္ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကေန ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးဆီကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္တဲ႔ အခါမွာ   မွိဳင္းညိဳ ႔ညိဳ ႔မိုးေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္က ျမစ္ျပင္က်ယ္္ၾကီးကို  ျမင္ရတဲ႔ သဘ၀ ရွဳခင္းကေတာ့ျဖင့္ တစ္သက္ မေမ့နိဳင္ေလာက္စရာပါပဲ ။ ၾကည့္ရတာကလည္း အိမ္၀ရံတာကေန ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္သလို မ်ိဳး ၾကည့္ရတာဆိုေတာ့ စိတ္လွံဳ ႔ရွားစရာလည္း ေကာင္းလွပါတယ္ ။ အဲဒီလို ေလ်ာက္ၾကည့္ေနတဲ႔အခ်ိန္တြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရ ဲ႔ ဧည္းလမ္းညႊန္ေလးက ဖုန္းဆက္ျပီး နံနက္စာ စားလို႔ ရျပီလို႔ လွမ္းေခၚပါတယ္ ။ အခုမွပဲ ဆာေလာင္ေနတဲ႔ ကိုယ့္ဗိုက္ကို ျဖည့္ရေတာ့ မယ္ဆိုျပီး အေျပးကေလးလွမ္းလို႔ ေစာေစာက နံနက္စာျပင္ဆင္ေနတဲ႔ ဆြမ္းစားေဆာင္ေလးဆီကို ေျပးခဲ့ရပါတယ္ ။  နံနက္စာက လူတစ္ေယာက္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ အဲဒီေဒသခ်က္ မုန္းဟင္းခါးကို ေကၽြးပါတယ္ ။ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အုန္းနိဳ ႔ေခါက္ဆြဲ ဟင္းရည္လို႔ ထင္ရတဲ႔ ဟင္းရည္မ်ိဳးနဲ႔ မုန္႔ဖက္ေတြကို လိုက္ပြဲနဲ႔ ပါ ျပင္ေျပးထားပါတယ္ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္က မုန္႔ဟင္းခါးၾကိဳက္တတ္သူမို႔ ဘယ္လို မုန္႔ဟင္းခါးမ်ိဳးဘဲျဖစ္ျဖစ္ စားလို႔ အဆင္ေျပေပမယ့္ အေဖာ္ပါလာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက နဂိုကကို မုန္႕ဟင္းခါး ၾကိဳက္သူမဟုတ္ေတာ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပဲ ေသာက္ပါတယ္ ။

ေတာင္ေပၚကေနျမင္ရတဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္ရွဳခင္း

                      တယ္ေတာ့ အဲဒီ နံက္စာကို ေတာင္ေပၚက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေနေကၽြးတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေတာင္ေအာက္ကိုေရာက္မွ တျခားခရီးသြားေဖာ္ ညီေလးတစ္ေယာက္ကေျပာမွ သိရပါတယ္ ။ ျပီးတာ့ ေတာင္ေပၚမွာက သက္သက္လြတ္သာေကၽြးတာျဖစ္ပါတယ္တဲ႔ ။ အဲဒီေတာ့မွ … ဘုရား ဘုရား   ကိုယ္က်ဳိးေတာ့ နည္းပါေပါ့လား…. ။ နံနက္စာကို ခရီးသြားစီစဥ္တဲ႔ အဖြဲ ႔က တာ၀န္ယူျပီးေကၽြးတယ္ထင္လို႔ ေစာေစာက ဟိုဟာေလး စားခ်င္တယ္ ဒီဟာေလးစားရရင္ေကာင္းမယ္ ဆိုျပီး ဂ်ီးမ်ားေနမိေသးတာ ။ နံနက္စာကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက သက္သက္လႊတ္ေကၽြးတယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဧည့္လမ္းညႊန္ၾကီးက လံုးလံုး၀၀ကို ထည့္မေျပာျပပါလား ။ ျပီးေတာ့လည္း ကားလက္မွတ္၀ယ္တုနး္က ခရီးစဥ္ တစ္ခုလံုး အစားအေသာက္ပါ အျပီးအစီး 30000 က်ပ္ဆိုျပီး ေျပာတာကိုး ။ ငါ့နွယ္ေနာ္ ....ေတာင္ေပၚေက်ာင္းဆရာေတာ္က ဘုရားဖူးလာသူေတြကို သက္သက္လႊတ္နဲ႔ ေကၽြးေနပါတယ္ဆိုမွ ဘာမွ ေမးျမန္းစံုစမ္းျခင္းမရွိဘဲ ၾကက္ဥေၾကာ္ေလးနဲ႔ ထမင္းေၾကာ္ကိုမွ သြားျပီးေတာင့္တေနလိုက္ေသးတယ္ …. မသိနားမလည္လိုက္ပံုမ်ားကေတာ့ ။ ဒါေၾကာင့္ သိသိခ်င္းပဲ ေတာင္ေပၚက ဆရာေတာ္ဘုရားကိုေရာ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံၾကတဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ေတြကိုပါ ကဗ်ာကရာ စိတ္ထဲကေန ဦးခ်ျပီးေတာင္းပန္လိုက္ရတယ္ ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ အလွဴေငြေလးထည့္ခဲ့မိလို႔ ။

ေတာင္ေပၚက ေစတီ

                       ေတာင္ေပၚက မနက္ 8 နာရီခြဲမွာ ျပန္ဆင္းပါတယ္ ။ အဆင္းက်ေတာ႔ အတက္တုန္းကေလာက္ မပင္ပန္းေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ မတ္ေစာင့္လွတဲ႔ ေလွကားထစ္ ေတြကေန ဆင္းရတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ့ ပိုျပီး သတိထားရပါတယ္ ။ အတူးသျဖင့္ အသက္ၾကီးတဲ႔ အေဒၚၾကီးေတြပါ ။ သူတို႔က ကူျပီးတြယ္ေပးတဲ႔ ေဒသခံေကာင္းေလးေတြ ကိုမုန္႔ဖိုးေပး တြယ္ခိုင္းျပီး ဆင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သတိထားျပီးဆင္းေနရတယ္ဆိုေတာ့  ေနာက္ကလူေတြကလည္း သူတို႔ ေနာက္ကေန တန္းစီျပီး တေရႊ ႔ေရႊ ႔နဲ႔ လိုက္ခဲ့ရပါတယ္ ။ အဲဒီလို မတ္ေစာက္လွတဲ႔ ၊ လူနွစ္ေယာက္ လႊဲစာေလာက္သာ အက်ယ္ရွိတဲ႔ ေလွကားထိပ္က တစ္ေယာက္ေယာက္ ေျခေခ်ာ္က်ျပီး အေရွကလူေတြကို တြန္းထိုးသလို ျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ မေတြးရဲ စရာဘဲ ။
                   အေကာက္ေတာင္ေပၚ ေစာေစာေရာက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကံေကာင္းတယ္ လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ အခါၾကီးရက္ၾကီးမို႔ ေတာင္ေပၚကိ္ုလာၾကသူေတြ ေတာ္ေတာ္ကို မ်ားပါတယ္ ။ အဲဒီေတာ့ ေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းတဲ႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဆင္းသူေရာ တက္သူေတြပါ ရွဳပ္ရွက္ခတ္လို႔ ေနပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတာင္ေအာက္ကို ေရာက္ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေတာင္ေပၚမွာ လူေတြ ျပည့္က်ပ္ေနေလာက္ပါျပီ ။ အခုမွ ေတာင္ေပၚကို အားယူျပီးတက္လာတဲ႔ သူေတြကို အရင္ဦးစားေပးလို႔ ဆင္းတဲ႔ သူေတြကလည္း မတ္ေစာင့္တဲ႔ ေလွကားထစ္ေတြမွာဆို ပိုလို႔ သတိထားျပီး ဆင္းေနရပါေသးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဧည့္လမ္းညႊန္ၾကီးကေတာ့ သူဦးေဆာင္ေခၚသြားရမယ့္ လူေတြ စံုေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုစိုက္လို႔ ေခၚေနတာကို ေတြ ႔ေနရပါတယ္ ။ သူဦးေဆာင္ရတဲ႔ ခရီးသြားမ်ား တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုလည္း ဂရုစိုက္ရွာပါတယ္ ။ တကယ္ဆို သူ႔လို လူမ်ိဳူး ကားတစ္စီးမွာ နွစ္ေယာက္ေတာ့ ပါသင့္ပါတယ္ ။ အခုက သူေတာင္ေပၚက လူေတြကို ေခၚေနတုန္းမွာ ေတာင္ေအာက္ေရာက္ေနတဲ႔ သူမ်ားက ထံုးဘိုျပန္ဖို႔ အတြက္ ဘယ္စက္ေလွနဲ႔ လိုက္လို႔ လိုက္ရမွန္းမသိဘဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ထံုးဘိုက ထြက္လာမယ္လုပ္တုန္းက ေလွေသးေသးေလးမို႔ မစီးခ်င္းဘူး ဆိုျပီး ကၽြန္တာ္ဂ်ီးမ်ားခဲ့တဲ႔ ေလွေလးေပၚကို   တက္လိုက္ရပါတယ္ ။ လာတုန္းက စီးလာတဲ႔ လပ္ကီးၾကီးကိုေတာ့ မေတြ ႔ရေတာ့ပါဘူး ။ ေလွပဲ့ကိုတဲ႔ သူက လူ အေယာက္နွစ္ဆယ္ပဲ တက္ပါလို႔ ေအာ္ေျပာေနေပမယ့္ ကမ္းကခြာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ လူၾကီးေရာ ကေလးပါ 25 ေယာက္ေလာက္ ပါလာခဲ့တယ္ ။ ေလွကေလးက ေသးေပမယ့္ စီးရတာ ျငိမ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီးလာတဲ႔ ေလွေလးဟာ ကမ္းစပ္ေတာင္ေျခကို ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ႔ ဘုရားဖူးခရီးသည္တင္ေလွေတြ ၾကားကေန ခရီးသြားအဖြဲကားရပ္ခဲ့တဲ႔ ထံုးဘိုျမိဳ ႔ေလးဆီကို ဦးတည္ျပီး ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္ ။

အေကာက္ေတာင္ေပၚက အျပန္ ေလွငယ္ေပၚမွာ

                  ေတာင္ေပၚမွာ တုန္းက မိုးတစ္ဖြဲဖြဲရြာေနခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလွစီးျပီး သြားေနခဲ့တဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ မိုးတိတ္လို႔ေနပါတယ္ ။ ဒီေတာ့လည္း ေက်ာက္နံရံၾကီးမွာ ထြင္းထုထားတဲ႔ ဘုရားရုပ္ထုၾကီးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာနဲ႔ ေငးေမာျပီး ေလွေပၚကေန အားရပါးရ ၾကည့္ရွဳခြင့္ရေနခဲ့ပါတယ္ ။ သမိုင္းနဲ႔ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ဘာသာရပ္မွာ စိတ္၀င္စားတဲ႔ ကၽြန္တာ္က ဒီအေကာက္ေတာင္ နဲ႔ ပက္သက္ျပီး သက္ဆိုင္ရာအခ်က္လက္ေတြကို အခု ဒီခရီးစဥ္မွာ လိုက္ပါလာတဲ႔ အခ်ိန္ထိ ေသေသခ်ာခ်ာနဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု မေလ့လာခဲ့ရေသးပါဘူး ။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ သာဒီခရီးကို အရင္ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာျပီး သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားကို တင္ျပေပးဖို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ ႔ဧည္လမ္းညႊန္ေလးေျပာျပခ်က္ကို အေျခခံျပီး ဒီအေကာက္ေတာင္နဲ႔ ပက္သ္တဲ႔ အေၾကာင္းရာေတြကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ….  ဘုရားရွင္ေက်းမင္းဘ၀က ေကာက္ပဲသီးနွံေပါတဲ႔ ဒီေတာင္ေပၚမွာ အဲဒီ အသီးနွံေတြကို လာေရာက္ေကာက္စားလို႔ အေကာက္ေတာင္လို႔ ေခၚပါသတဲ႔ ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေနွာင္းပိုင္းေလာက္မွာ ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးကို အမွီျပဳေနရတဲ႔ ကုန္သည္ေလွေတြကို အခြန္အခ ေကာက္ခံရာ စခန္းရွိတဲ့ ဒီေတာင္ကို အေကာက္ေတာင္လို႔ ေခၚျပန္ပါတယ္တဲ႔ ။ ေနာက္ဆံုးအခ်က္က ဒီေဒသတစ္၀ိုက္မွာ ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးရဲ ႔ေကာက္ေကြ ႔ေနတဲ႔ သံုးဆင့္ခ်ိဳးအေကြ ႔ရွိတဲ႔ ေနရာမို႔ အေကာက္ေတာင္လို႔ ေခၚတာျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ဦးတည္းရဲ ႔သေဘာအရ ဆိုရင္ေတာ့ ပထမဆံုး အခ်က္ျဖစ္တဲ႔ ေက်းမင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ႔ အခ်က္က ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ ရဲ ႔ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သက္၀င္မွဳကို အေျခခံျပီးေျပာတာ ေပၚလြင္လွတာမို႔ အဲဒီ အခ်က္ကို ပယ္ပါတယ္ ။ ေနာက္ နွစ္ခ်က္မွာ ျဖစ္နိဳင္ဆံုး အခ်က္ကို ေရြးခ်ယ္ရရင္ အေကာက္ေတာင္ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္မွာ အရင္ေခတ္ကတည္းကတိုင္  လူေတြ ၀င္ထြက္ သြားလာေနထိုင္တဲ့သက္ေသ လက္စလက္နျဖစ္တဲ႔ ဘုရားရုပ္ထုေတြထုလုပ္ထားတာေတြကို ေတြ ႔ ရွိေနတာေၾကာင့္ ကုန္သည္ေလွေတြကို အခြန္အခ ေကာက္ခံရာ စခန္းရွိလို႔  အေကာက္ေတာင္လို႔ ေခၚဆိုတာကို လက္ခံခ်င္ပါတယ္  ဆိုတာကို တင္ျပရင္္း အေကာက္ေတာင္သြား ခရီးစဥ္ အေၾကာင္း ဆံုးသတ္လိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား ။

 ( ရန္ေနာင္စိုး )July 17, 2014


လိုင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သံုးရတဲ႔ သူမ်ား အေကာက္ေတာင္ က ေက်ာက္နံရံမွာ ထြင္းထားတဲ႔ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ေတြ နဲ႔ ရွဳခင္းေတြကို ၾကည့္ရင္ရင္ေတာ့ ဒီလင့္ေလးမွာ ေထာက္ျပီး ၾကည့္ရွဳနိဳင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ။ 
                                       https://www.facebook.com/photo.php?v=763633993659975&set=vb.100000401452593&type=2&theater

               အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ေၾကာ္ျငာတစ္ခုစီကိုကလစ္တစ္ခ်က္စီႏွိပ္ခဲ႔ပါ