| (၁) တနဂၤေႏြတိုင္ |
တိုင္ဦးအဟုတ္ ၊ အလင္းထုတ္အံ႔ ၊ ႏွမ္းစုပ္ငွက္ငယ္ ၊ ဖားဝယ္မ်ဳိစား ၊ ဖားကားေႃမြခ်ီ ၊ ေႃမြနီေဒါင္းေပါက္ ၊ ေအာက္ ကတၱားၿဂိဳဟ္ ၊ အခိုက္ဆိုမွ ၊ ထက္ကိုေသာၾက ၊ စႏၵရာ ဂု႐ု ၊
ႏုိင္ေၾကာင္း႐ႈ၍ ၊ နံဟုမွတ္ေလ ။ မေဇၥ် ႐ုပ္ကံ ၊နံမွာသက္သက္ ၊ အစာဆက္လည္း ၊မပ်က္
၇-တန္ ၊ ကတၱားမွန္မူ ၊ ပ်က္ရန္ခ်င္းခ်င္း ၊သြင္းေလအစာ ၊ သင္႔ရာကိုဆက္ ၊ တစ္ခ်က္ဓာတ္နံ၊
တူခဲ႔ ျပန္ေသာ္ ၊ ဆိုရန္မ႐ွိ ၊ လြတ္လြယ္ဘိ၏ ။ဝိပရိတ ၊ ျဖစ္ၾကေထြလာ၊ သို႔အရာကို ၊ေသာၾကာသီခ်င္း၊
က်ဴးညွင္းသံသာ ၊ စႏၵရာ တစ္ေၾကာင္း ၊ ေၾကးသံေညာင္းလွ်က္ ၊၄င္းဂု႐ု ၊ေႃမြဟုေခၚရာ ၊ေအာက္ၿဂိဳဟ္မွာ
လွ်င္ ၊ မပါ႐ွင္း႐ွင္း ၊ ေဆးနံကင္းမွ ၊ ေနခင္းၿမိဳ႕႐ြာ ၊ယၾတာစစ္ခ်ီ ၊ စြဲမွီကပ္ခို ၊ေဆာင္လိုသမႈ ၊အစုစုကို ၊
ၾကည္႕႐ႈဆင္ျခင္ ၊ ထက္ခြင္သံုးရပ္ ၊ နံမစပ္ႏွင္႔ ၊ က်မ္းျမတ္၌ဝယ္ ၊ မလိုဖယ္သည္။ ။
တို႔ဝယ္ဉာဏ္႐ွိ မဆံုးတည္း ။
အဓိပၸာယ္သံေပါက္ လကၤာ
ဂဠဳန္မင္းထံ ျခေသၤ႔ျပန္ ၊ဆဒၵန္ဝင္လာေရာက္ ။
ဂဠဳန္မေသြ ပ်က္ျပားေက် ၊ေသေလအၿပီးေရာက္ ။
ေရနတ္နဂါး ဝင္လာျငား ၊ ငွက္ကားဂဠဳန္ ခ်မ္းသာတံု ၊
ရန္မႈန္ ပယ္လြင္႔ေပ်ာက္ ။
ပူး က်ား ႂကြက္မွာ ေကာင္းက်ဳိး႐ွာ ၊ အစာသင္႔ရာေထာက္ ။
အပဓာတ္မွာ ၊ ဉာဏ္ႏွင္႔သာ ၊ေလ်ာ္ရာနံကိုေကာက္ ။
လုပ္ရတ္မွာမူ ၊ ကတၱားယူ ၊ နံတူေဆးႏွင္႔ေပါက္ ။
ၿပိဳပ်က္ကြဲေက် ၊ ႐ုပ္ကံေသ ၊ ႀကံေလၿပီးစီးေရာက္ ။
ျခေသၤ႔ နဂါး ၊ ဆင္ထင္႐ွား ၊ေဆာင္ျငားမႈမ်ားစြာ ။
ႂကြက္ က်ား ပူး ကို ၊ေ႐ွာင္ေစလို ၊ခ်င္႔ကိုလြတ္ေအာင္ခြာ ။
ဆိတ္သာ လင္းပင္ ၊ ေနရပ္ခြင္ ၊ အလ်ဥ္မမီရာ ။
သာစည္ ပင္းယ ၊ သူရဇၨ ေနထ လြန္ခ်မ္းသာ ။
ေညာင္ေစာက္ ႐ြာလွ ၊ နံဧက ၊ ေ႐ွာင္ၾကေဝးေဝးခြါ ။
ေစာလွ ေလွဆန္ ၊ ေ႐ွ႕ေနာက္ျပန္ ၊ သင္႔နံ ၿမိဳ႕ျပည္႐ြာ ။
ေနမွာေခ်က ၊ သူရဇၨ ေသာကမီးပမာ ။
ဥၾသ ျမည္သံ ၊ အခ်ိန္မွန္ ၊ ဧကန္မသြားရာ ။
မေ႐ွာင္ေခ်က ၊ ေဘးဒဏ္ရ ၊ ျဖစ္ထမလြဲရာ ။
ဆင္ႏွင္႔ နဂါး ၊ ျခေသၤ႔ အား ၊ ေ႐ွာင္ျငားခ်င္႔အခါ ။
ဂဠဳန္ေသရာ ၊ ေဆးသံုးျဖာ ၊ မွန္စြာရေအာင္႐ွာ ။
ဦးစ ေ႐ႊလွ်ံ ၊အခ်ိန္မွန္ ၊ ျမန္ျမန္ပ်က္စီးရာ ။
ႀတိ စတု ၊ အင္းႏွစ္ခု ၊ ရာဟု ဝဲေျခမွာ ။
ပၪၥာ ႏွင္႔ ဆ ၊ အင္းႏွစ္ဝ ၊ ခံထ ဆံေရသာ ။
ဤသို႔နည္းတူ ၊ ယၾတာမူ ၊ေဝးသူျပန္ေလရာ။
အင္းမူေသးေသး ၊ ဉာဏ္ႏွင္႕ေတြး ၊ ဓာတ္ေဆးခ်ိန္အခါ ။
အပဓာတ္မွာ ၊ နံကို႐ွာ ၊ ႀကံခါလြတ္ခ်မ္းသာ ။
ႏွိပ္ႏွင္းကလူ ၊ ႏိုင္လိုမူ ၊ ယူေလခ်င္႔နံသာ ။
ဂဠဳန္ ပူးခိုက္ ၊ ဖုတ္တၿမိွဳက္ ၊ ပုတ္သင္ကိုက္သည္ ၊
ဂဠဳန္ေဝ ေသေလအ႐ွင္းသာ ။
ပူးမွာဆင္ဖက္ ၊ ႂကြက္မွာျခေသၤ႔ ၊
လြန္သေ႐ြ႕ ဓာတ္ေငြ႕ ေက်ရန္ ဤသို႔ႀကံ ၊ ႐ွင္ျပန္ဂဠဳန္မွာ ။
ဆင္ႏွင္႔နဂါး ျခေသၤ႔အား လိုက္ျငားအမွန္သာ ။
မပ်က္ဧကန္ ၊ နိဇီဝံ ၊ အမွန္ေသေလခါ ။
႐ႈံး ႏုိင္ႏွစ္တန္ ၊ သိလိုျပန္ ၊ နံကိုေပါင္းစပ္ရန္ ။
သတ္ႏွင္႔စားၿဖိဳ ၊ အႂကြင္းၿဂိဳဟ္ ၊ထိုထိုမွတ္အပ္စြာ ။
အခါတိုင္တြင္ ၊ ထက္ၿဂိဳဟ္႐ွင္ ၊ အလ်င္ႏုိင္ဖို႕ရာ ။
ထက္ၿဂိဳဟ္သံုးရပ္ ၊ ေအာက္သံုးရပ္ ၊ ေနလတ္ခ်င္းတို႔သာ ။
ပၪၥပြတ္မူ အႏိုင္ယူ ၊ နံတူသေရခါ ။
မိတ္ၿဂိဳဟ္ ရန္ၿဂိဳဟ္ ၊ ဥစၥာၿဂိဳဟ္ ၊ နံကိုအရ႐ွာ ။
ဥဒါသိန္မူ ၊ အသင္႔ယူ တိုင္ထူေဟာေသာခါ ။
အထက္ဣ႒ာ ၊ေအာက္နိ႒ာ ၊ႏွစ္ျဖာၿဂိဳဟ္ျဖစ္လာ ။
ႀတိ ႏွင္႔ ဆ ၊ နဝဂၤ ၊ အရသခ်ၤာ ဆံုးျဖတ္ပါ ။
ေအာင္ရာ ရက္ ဒိဝါ ၊ ေနရပ္ၫႊန္းဆို ၊ သိျပန္လို ၊ထိုထိုေန႕အခါ ။
အဂၤဝိဇၨာ ၊ နည္းက်ယ္စြာ ၊ ကမာၻက်မ္းအလာ ။